Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

01.12.2015 Yankı Sonat, sıradan bir kızdı. Mükemmel değildi, hiçbir zaman olmamıştı. Yankı'ya göre hayat toz pembe bir masal sayılmasa da o hep kalbinin ilkelerine göre hareket etmiş ve sert bir rüzgara kapılmıştı. Belki de sadece böyle olsun istemişti. Çünkü o yalnızdı, daima hor görülmüş ve birileri tarafından kırılmıştı. Yaşama tutunmak için tırnaklarını geçirdiği duygular onu bambaşka limanlara savurduğundaysa Yankı, hayatına dokunan ve gerçeklerini tepetaklak eden biriyle alabora olma riskine rağmen değişmek istemişti. Değişmişti de. O artık eskisi gibi iyi kalpli değildi. Uğruna göze aldığı her şey, sevdiği adamın günahıyla katrana bulanmış ve Yankı'yı siyaha adamıştı. Oysa bilmediği bir şey vardı: Tüm renkler, gökkuşağının karanlık yüzündeydi ve onun siyahı sahteydi. Hayatı gibi. Bora Aren Ateş de kötü bir adam değildi. Esip gürlemeyi, kırıp geçmeyi hiç sevmemişti. O geçmişinden kaçmaya çalışırken kaybolmuştu yalnızca. Gülmek istediğinde ağlatılmış, yaşamak istediği her an biraz daha öldürülmüştü. Zamanla çığlıklarını duyan olmadığını fark ettiğindeyse o da kalbini sağırlaştırmıştı herkese. Çocukken annesinin daima iyi biri olması gerektiği hakkındaki nasihatlerinden başka hiçbir şeyi yoktu belki ama o, tüm yaşadıklarından sonra iyi biri olamayacağına inanmayı seçmişti. İntikam almak istemişti. Kendi kalbine bile kulak tıkayıp almıştı intikamını aslında. Ancak sandığı gibi mutlu olamamıştı. Çünkü o nefretinin ucuyla tutuşturduğu kıza çoktan aşık olmuştu. Bunu anladığındaysa onu çoktan kaybetmişti. * Paletlerdeki tüm renkler siyah artık. Yankı'nın istediği, Bora'nın kirlettiği gibi. Onların artık bir rengi yok. Belki de sonunda renkler bile onları terk etti. O halde, şimdi sıra ölmelerde. * "O ve ben vardık. O gitti. Ve biz yarım kaldık."

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Bu kitabı çoğu kişi kaldıramaz. Daha doğrusu çoğu kişiden çok çoğu yürek kaldıramaz. Yani anlayacağınız çoğu kişinin görmek istediği şey yok buralarda. Hüzün var , acı var , e tabi arada birazcıkta mutluluk var. Eğer kaldıramam ben , 'benim acım bana yeter' , banane dertli kitaptan diyorsanız, hemen çıkın buralardan. Gidin o mutlu yuvanıza. Ve lütfen rahat bırakın bizi , bizim gibi olanlarla. ---KİTAPTAN BİR KESİT "Gerçekten böyle mi düşünüyorsun? " dedi fısıldayarak. Onun gözlerinden de tane tane dökülüyordu yaşlar. "EVET! Artık git.!" diye bağırdım , içimden gitme diye fısıldarken. Bana yaşlarla dolu gözleri ile baktı ve arkasını yavaşça dönerek uzaklaştı. Her bir adımında onunla beraber bendende birşeyler gitti. Ama dur diyemedim...

Alen hastanede uyandığında geçmişiyle alakalı hiçbir şey hatırlamayan bir genç kızdır. Kişiler ve olaylar ona çok yabancıdır. İçinde hissettiği kocaman bir boşluk vardır. ara sıra gelen anıları şu an yaşadığı hayattan tamamen farklıdır. O kimdi? O gerçekten de aile olarak tanıtılan kişilerin anlattığı gibi bir kız mıydı? Bunları düşünürken okula gittiği bir gün de telefonu kaybolur. Geri bulduğunda ise karşısında büyük bir sürpriz vardır. Silinen bir rehber ve kendisini sürekli arayan 'GİZLİ UMUT' olarak adlandırdığı bir gizli numara. Geçmişini bulmaya çalışan ve hissettiği yalanları ortaya çıkarmaya çalışırken başına neler gelecek olabilir? İçindeki boşluğu doldurabilecek miydi?

.

-Yarım kalmış bir hikâyedir. Bunu bilip ona göre başlamanızı tavsiye ederim. "Belime dolanmış kolları hareket ettirmemeye çalışarak tek hareketle döndüm usulca. Kalbimin kanatları gösterişli bir şekilde çırpındı. Güzel yüzü tam karşımdaydı işte şimdi. Altı yıldır hiç bıkmadan izlediğim, bedensel olarak asla yaklaşmaya cesaret edemediğim.. En acısı da gözlerinin rengini bile bilemediğim adam şimdi yanımda alıyordu en derin nefeslerini. Gece mavileri yanımda kapanmıştı sakince. Oysa ki şimdi gözlerinin içinde dönen her tonu, ara sıra arasına serpiştirdiği siyahları en iyi ben biliyordum. Onun kirpiklerini bile tek tek sayacaktım ben hayatımdaki en büyük uğraş buymuş gibi."

Dünyanın en şanslı kızıyla tanışın! 6 yakışıklı müzisyen gencin arasına düşmüş küçük bir kız! 6 Kuzen! Bros Before Hoes, BBH! Dünyaca adını duyurmuş erkek grubunun beş üyesi, ve djleri. Her dilde albümleri var, üstelik uluslararası geniş bir fan kitlelerine bile sahipler! Ve bu grubun birbirinden tuhaf 5 üyesinin arasına düşen küçük bir kız! Onlarla yaşamak zorunda! Hayatlarında daha önce hiç çocuk bakmamış bu 6 yakışıklı ama beyinsiz genç, 12 yaşındaki küçük , üstelik hasta bir kızla ilgilenmek zorunda kalıyorlar! Bir çocuğa bakmayı becerebilecekler mi? Peki ya bu kız büyüyüp güzel bir genç haline geldiğinde, aynı evde yaşamaya nasıl devam edebilecekler? *Kitap fanfiction değildir, fakat Bts,Suju,Exo vb gruplardan esinlenmeler ile yazılmıştır, daha çok keyif almak için sevdiğiniz bir grubu üyelerin yerine koyarak okuyabilirsiniz *-*

Biri diğerini hiç tanımıyor ya da tanımadığını sanıyor, diğeriyse onun her şeyini biliyor. Utangaç bir kız ve onu seven bir çocuk. Saçma bir siteden konuşurlarsa ne olur? Hele ki bu site connected2me olursa...

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.