«Γιατι υπάρχουν εκείνες οι νύχτες που χανόμαστε στα φώτα της πόλης και φαίνεται να βρισκόμαστε στα αστέρια του σύμπαντος. Μόνοι. Με μια πένα μονάχα και ένα τσαλακωμένο χαρτί. Και μερικά δάκρυα έτσι για στολίδι.» #21 στην Ποίηση 23|04|2017 #15 στην Ποίηση 24|04|2017 #9 στην Ποίηση 24|04|2017

Η Λιν λιγο πριν κλεισουν τα σχολεια για διακοπες γνωριζει ενα αγορι. Το αγορι αυτο της τραβαει αρκετα την προσοχη καθως νιωθει οτι εχουν ξανασυναντηθει στο παρελθον. Το γεγονος αυτο μαζι με μια παλια αναμνηση και ενα... δαγκωμα, την κανουν να ανακαλυψει εναν κοσμο που δεν φανταζοταν οτι υπαρχει.