Η Εύα Johnson, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια απλή, λογική, και συναισθηματική 17χρονη μέχρι να μπλέξει με τους Crimes, τη μεγαλύτερη τρομοκρατική ομάδα εφήβων, που δεν έτρεμε μόνο το σχολείο τους αλλά και ολόκληρη η πόλη. Εκεί η ζωή της αλλάζει τελείως πορεία. Ο Άλεξ ήταν ο μυστήριος αρχηγός των Κράιμς που την κακοποιούσε λεκτικά και σωματικα, καταφέρνοντας όμως να μην χάνει τη γοητεία του. Τι θα αλλάξει όμως όταν η Εύα προσπαθήσει να γιατρέψει τις πληγές του παρελθόντος του; «Δεν περίμενα ποτέ να..να σε γνωρίσω!» του λέω. Κοπιάζω να του μιλήσω. Εκείνος έχει γυρίσει και παρακολουθεί τον αγώνα της ομάδας του. Τις φλόγες, τον αποπνιχτικό καπνό, και τον κόσμο που ξεχύνετε και πλημμυρίζει όλο το χώρο. Μετά από λίγο γυρνάει για να με αντικρίσει και μου λέει. «Ποτέ μη λες ποτέ» χαμογελαει στραβά. Επιτεύγματα: #1η θέση εφηβική Φαντασία [12.4.17] , #1η στην αγάπη, #1η στο Drama. Cover By: Rorree- All right reserved © Wattpad 2016-2017

Μια μυστήρια κοπέλα θα πατήσει το πόδι της στην ακαδημία Satellite και τίποτε δεν θα είναι ξανά ίδιο. •• !Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και η μετάφραση.

~ #25 σε teen fiction ~ Η Άρια είναι ένα όμορφο κορίτσι απογοητευμένη από την αγάπη. Έχει συμβιβαστεί με τα one night stand και αυτό της φτάνει για την ώρα. Δεν υπάρχει αρσενικό στο σχολείο της που να μην έχει κοιμηθεί μαζί του. Εκτός από τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είναι το πιο ωραίο και σέξι αγόρι του σχολείου. Όλα τα κορίτσια τον θέλουν. Ποτέ δεν θεώρησε την αγάπη κάτι σημαντικό. Δεν υπάρχει θηλυκο που να μην έχει κοιμηθεί μαζί του. Εκτος από την Άρια. Μισούν ο ένας τον άλλον αλλά τι θα γίνει όταν ένα παιχνίδι τους φέρει πιο κοντά? Θα αφήσουν τους εγωισμους τους πίσω? Θα αφεθούν στον έρωτα? "Γιατί γαμωτο δεν καταλαβαίνεις ότι σε θέλω τόσο γαμημενα πολύ" Λεει απογοητευμένος προσπαθώντας να με πλησιάσει. "Εσύ γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θέλω να έχω καμία απολύτως σχέση μαζί σου?" του λέω και κάνω βήματα προς τα πίσω όμως αυτός κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά και με τραβάει από την μέση κοντά του με αποτέλεσμα να είμαστε σε απόσταση αναπνοής. "Σε θέλω.." ψιθυρίζει αισθησιακά στο αυτί μου και έπειτα γλύφει τον λοβο μου κάνοντας με να ανατριχιασω. UPLOADED: 4/01/2018 ENDED:--/--/-- DO NOT COPY THIS STORY®

"Έλα φόρα αυτό " Μου πετάει ένα του μπλουζάκι και το φοράω . Παρατηρεί το ύφασμα που καλύπτει το σώμα μου και χαμογελάει με αυτό το ύφος που πάντα με κάνει να θέλω να του σπάσω την όμορφη μούρη του . "Να ξέρεις πως μισώ να φοράω οτιδήποτε σου ανοίκει , γενικά σε αντιπαθώ πολύ " Το ύφος μου πιστεύω πως δείχνει ότι , ότι λέω το εννοώ . "Ο γειτονάκι τα αισθήματα είναι αμοιβαία . Μόνο για να ξέρεις , η μπλούζα μου δείχνει τέλεια πάνω σου , τα πόδια σου καλύπτονται μέχρι εκεί που πρέπει " Λέει πονηρά κοιτάζοντας τα γυμνά μου πόδια που καλύπτονται ελάχιστα σχεδόν μέχρι τα μπούτια μου . Ηλίθια μετακόμιση σε άλλο μέρος και ηλίθιε καινούργιε γείτονα . Θέλω την παλιά μου ζωή πίσω ...

Ήταν το κάρμα , ήταν το σύμπαν, ήταν η μοίρα; Ότι και αν ήταν τους ήθελε μαζί . Αυτοί όμως.. Ήταν αυτοί που ήταν και φρόντιζαν να περιπλέκουν τα σχέδια της ανώτερης αυτής οντότητας που τους όριζε ως το έτερον ήμισυ του άλλου. Δύο εθελοτυφλόυντες πνιγμένοι στην αμφιβολία και τον εγωισμό . Τι γίνεται όταν δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι , μπλέκονται ο ένας στον δρόμο του άλλου δίχως να το επιλέξουν ; Όταν όλα και όλοι τους "Σιπάρουν"; @-Magikh They Ship Us #TSU Wattpad 2017-2025|All rights reserved Be creative and unique ✔ -Η ιδέα ανήκει καθαρά σε εμένα οποιαδήποτε αντιγραφή θα τιμωρηθεί . ΒΡΩΜΟ ΤΣΟΥΧΤΡΕΣ Started : 20/04/2017 Ended: - Teen Fiction | Drama| Humor| Romance

Highest Rank:#1 in Teen Fiction. Winner of the #READINT2017 Νο 107:Life is better when you are drunk.??? ****************************************************** -Shimmy,Shimmy Ya,Shimmy Ya ,Shimmy Ya (Drunk)Swalla-la-la,Swalla-la-la(Drunk)... Που στο διαολο ειναι η τουαλετα σε αυτο το club ?? Ωπ!Να και η πορτα .... Ανοιγω την πορτα και Θεε μου ... -Παραδεισος!"καπου στα 6 αγορια αλλαζουν βαζοντας μαυρη μπλουζα... Κοιτα σωματα ,κοιτα φατσες,Κοιτα κατι κοιλιακους..1,2,3,4,5,6...Sixpack.Nομιζω παρα ηπια. ...Εχω παραισθησεις...Κουναω το κεφαλι μου περα δωθε..Δεν γινεται να βλεπω αγγέλους με μαυρα ρουχα.. -Ρε μαλακα ,δεν σου ειπα να κλειδωσεις..Αν μαθει τι καναμε εδω ,την εχουμε βαψει ..."λεει ο ενας και φαινεται πολυ "σκοτεινος". Τι εκαναν δηλαδη;;Πονηρουληδες?? -Σε γκέι επεσα.."λεω ενω χαχανιζω. Μαλλον δεν επρεπε να το πω ...?Τι θελω και ανοιγω το στομα μου ;Ε; Σε ρωταω ;Ναι σε εσενα μιλαω. -Μολις με αποκαλεσε γκέι;;"ρωταει ο πιο σκοτεινός της παρεας εναν που ειναι διπλα του ... -Καλυτερα να αρχιζεις να τρεχεις."μου ψιθυριζει αυτος που ειναι διπλα μου... Ριχνω ενα χαμογελο σε ολα τα παιδια ... -Αντιο.....Φιλενάδες..."χαχανιζω ενω αρχιζω να τρεχω ..??

Τις μισούσα τις πεταλούδες. Τόσο εύκολο να τις δελεάσεις και να τις πιάσεις με μια σου μόνο κίνηση. Και ύστερα να τις λιώσεις μέσα στο χέρι σου, αφήνοντας τη σκόνη τους να την παρασύρει ο αέρας και όλοι να ξεχάσουν πως υπήρξαν ποτέ. Μα αυτό δεν έγινε με σένα, βλέπεις. Όχι....εσύ ήσουν κάτι το διαφορετικό. Εσύ ήθελες ακόμα να πετάξεις, παρόλο που τα φτερά σου είχαν κοπεί. Και στο τέλος, τα κατάφερες.

Σύμφωνα με τον Τόμας Μουρ «μόνο μέσα από το μυστήριο και την τρέλα, η ψυχή αναγεννιέται». Αφήνουμε στην άκρη την τρέλα και μένουμε αποκλειστικά στο μυστήριο, πεδίο που γοητεύει και συναρπάζει την ανθρώπινη νόηση, ακόμα και στην περίπτωση που προκαλεί ανατριχίλες. «Για όλη την φρίκη και την αποστροφή που μας εμπνέουν, δεν έχει νόημα να αρνηθούμε ότι οι κατά συρροήν δολοφόνοι ασκούν μια σκοτεινή έλξη. Δεν προσελκύουν μόνο τα μακάβρια ενδιαφέροντα μας αλλά και την ανάγκη μας να κατανοήσουμε ένα απόλυτο ανθρώπινο μυστήριο: πώς οι άνθρωποι που φαίνονται όπως και οι υπόλοιποι, μπορούν να έχουν τις καρδιές και τα μυαλά των τεράτων». -Harold Schechter #3 σε μη-φαντασίας: 22/5/2018 #10 σε θρίλερ: 22/5/2018 #12 σε τρόμου: 22/5/2018

Τριλογία: Chasing Ghosts Είναι δύσκολο να ξεφύγεις απο κάτι και κάποιον που σε ακολουθεί. Περπατάς γρήγορα, τρέχεις , όσο πιο γρήγορα μπορείς , τα πνευμόνια σου πονάνε από την έλλειψη οξυγόνου , μα εσύ συνεχίζεις να τρέχεις. #2 Μυστήριο/Τρόμου/Θρίλερ Don't copy ❌ All rights reserved 2015-2017

{Book 1 of trilogy; Doomed} Άφησε το μολύβι της κάτω , έτριψε τα μάτια της που έκαιγαν από την αυπνία, τον πόνο και τη θέληση της να μείνει λίγο ακόμη ξύπνια. Θα έγραφε μέχρι τα χέρια της να μουδιάσουν, αρκεί να ένιωθε λύτρωση, γιατί πράγματι, τίποτα δε συγκρινόταν με την αίσθηση της ευτυχίας, της χαράς, ακόμη και της ηδονής του να τα καταφέρνει. Θα ήταν ελεύθερη. Για τώρα, θα αρκούνταν στην ομορφιά της συγγραφής. Στην ομορφιά της ψευδαίσθησης. Επίτευγματα: #1η θέση στην κατηγορία Εφηβική Φαντασία 25/7/15 #1 θεση στην κατηγορία Μη-Φαντασιας 14/4/16 Ευχαριστώ. 2015-2017