Yeni hayatına başlamak üzereydi. Herşeyi , herkesi unutacak . İnsanlardan soğuyacakken bir kutu bulur ve bu kutu bütün hayatını değiştirir . Kendini imkansız bir kuyunun içinde bulur . Duygularını kaybeden kız belki de kaybettiğini sanıyordu. Belki de aynı kuyuda boğulmaktan ikisi de kurtulabilir ....

Anne karnında koluna kordon dolaşmış bir kızın hikayesi . Tüm engellerine rağmen herşeyi başarmış ama çoğu zaman vazgeçmiş bir kız . Tek kolla hayatına devam eden , onu kimsenin seveceğini düşünmeyen. Kendini yalnız ve mutsuz bir kuyunun içinden çıkartan kişiye sükrediyordu İyiki diyordu ,iyiki "Beni böyle sevdi " "Ben Eksiğim benimle olmak istemezsin " dedi gözlerine bakarak mutsuz kız . Bir adım daha yaklaştı çocuk kıza " Biz birbirimizi tamamlamak için varız "

" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?". " O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım. " Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!" " Sevgilin! Öyle mi?" " Öyle, belkide ilerde kocam olacak!" Elalarının ateşle yandığına yakından şahit oldum.Sinirle daha da üzerine çekti beni. Dehşetle açıldı gözlerim. " Kocan olacak ? O ibne? O cibilliyetini s*ktiğim! Senin kocan olacak?" Onun sinirini anlamıyordum. Hele şuanki pozisyonumuzu asla. Allahım ne yapıyorduk biz? " Olamaz. İzin vermem.." ~3.Bölümden Kesit~ Başlangıç tarihi: 19.06.18 Kapak: @ruhsuzkalemler

Hayatım hep acı doluydu. Her zaman acı çektim. Taehyung hayatıma girdikten sonra acılarıma merhem oldu. O beni en çok seven oldu,en çok koruyan oldu. Benim için gönderilmişti sanki. Yanında getirdiği 6 adamla hayatıma renk kattılar. Yanımda bulunan dostlarımla birlikte bütün hayatım değişti. Şimdi daha mutluydum. Onlar bendi ben de onlar...

Galata kelimelere sığmaz bir aşkla Kız kulesini seviyordu.Peki ama onun aşkı kız Kız kulesine yetiyormuydu? Hadi yetti diyelim aralarında koskoca kıtayı İstanbul'u ayıran boğaz gibi engeller vardı onların aralarında... Onların aşkları başka âşık ve mâşuklara örnek olurken bir yandan da Galata 'nın etrafında filizlenen aşkların kaderi de onların kaderiyle aynı mı olacak? Gelin hep berâber görelim...

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

GİRİŞ "Emin misin kızım.Sende boşanmakta kararlı mısın ?" Hakim neredeyse gözümün içine bakıyordu.O an anladım eğer biraz çekimser davranırsam bizi boşamayacağını.Ama bunu Murat'a yapmaya hakkım yoktu.O'nun bu isteğine nereye kadar direnebilirdim ki?.Yada dirensem elime ne geçecekti. "Eminim Hakim bey bende istiyorum boşanmayı" dedim kararlı bir ses tonu ile. Aramızda ki onca mesafeye rağmen O'nun tuttuğu soluğu bıraktığını görmek bugün için kaldırabileceğimden fazlaydı ama ne olursa olsun O'na bunu göstermeyecektim. Hakim kafasını iki yana salladıktan sonra "Tamam istediğiniz gibi olsun bakalım" dedi ve altı yıllık evliliğimiz tek celsede bitti. Karar açıklandıktan sonra salon hızlı bir şekilde boşaldı.O'nun la karşılaşmamak için acele ile sıktım avukatımın elini. "Teşekkür ederim her şey için" dediğimde gözlerim akıtamadığım yaşlarla yanıyordu. Murat'ın arkamdan "Begüm bekle biraz" diye bağırmasına aldırmadan dışarı attım kendimi.Biraz daha havasız kalırsam bayılacağımı biliyordum . Murat arkamdan yetişip kolumu tutunca olduğum yerde kaldım.O'na karşı hala bu kadar aciz olduğum için kendimden nefret ediyordum ama şuan için elimden gelen buydu. Murat ne diyeceğini bilmez bir şekilde duruyordu karşımda. "Evet" dedim konuşmasını teşvik etmek istercesine.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©