Je bent niet populair en leeft een normaal leventje, buiten het feit dat je een spionnenopleiding volgt voor geheimagente. Als Hanna nieuwe buren krijgt verandert haar hele leven. Nooit meer alleen rondlopen door de gangen van school, nooit meer ongezien en onzichtbaar zijn, zoals vroeger. Maar is dat wel goed?

|| VOLTOOID || 'Alsjeblieft, laat me gaan.' smeekte ik. Hij had een jongensachtige grijns op zijn gezicht. Hij zette een stap naar voren, waardoor ik naar achter stapte. De regendruppels gleden van zijn gezicht en vielen op de grond. Hij zag er gevaarlijk uit met zijn donkere ogen, maar de aantrekkingskracht tot hem was sterker. Het liefst wilde ik wegrennen, en even dacht ik om dat ook te doen. 'Tesoro, jou laat ik nooit meer gaan,' fluisterde hij in mijn oor. Hij stak zijn handen uit om me vast te pakken, maar ik klemde de rugzak om mijn schouders en rende zo hard mogelijk weg. 'Grijp haar!' hoorde ik hem nog brullen. © Copyrights Jaani_R ~~~Heeft meerdere keren #1 in Fantasy gestaan~~~

Amelia woont in Daruma, een dorpje waar mensen een armoedig leven lijden. De Rora's - het rijke volk - tonen absoluut geen medeleven met hun bestaan. Zij houden zich liever bezig met het opsporen en ontvoeren van Engelen. Als Amelia's ergste nachtmerrie uitkomt, weet ze dat ze íets moet doen. Zal haar keuze haar helpen, of zou het alleen maar tegenwerken? copyright beleid. alle rechten voorbehouden.

Schemer, schemer. Wazig. Ik probeer mijn ogen te openen, maar ik zie enkel een ondoorgrondelijke waas van lichtgrijs. Ik knijp mijn ogen nog even toe en merk dat het hiermee iets duidelijker wordt. Nogmaals knijp ik mijn ogen toe, tot een aantal keren zelfs. Hoe meer ik mijn ogen dicht knijp, hoe meer ik merk dat ik steeds meer te zien krijg. Het telkenmale heropenen van mijn ogen, zorgt er voor dat ik een scherper beeld kan vormen. En eindelijk zie ik zie wat er rond mij is, waar ik ben. Waar ben ik? Een grote holle, tot binnen toe, met mos bedekte boomstam staat als een beschermende muur rondom mij. Door een opening, dat doorheen het hout lijkt gescheurd te zijn, zie ik een heldergroen bos. Ik hoor de bladeren van de bomen ritselen in de zachte wind. En een uitgebreid gamma van dunne en dikke stammen, waarbij verschillende soorten bladeren vormgeven aan de uiteinden van hun opgesplitste takken, nodigen mijn nieuwsgierigheid uit om meer te gaan ontdekken. Hoe kom ik hier? Wie ben ik? Een meisje wordt wakker in het midden van een bos. Ze weet niet wie ze is, waar ze is, of hoe ze daar komt. Een elfenverhaal, met mysteries, liefde, gevecht, legendes, enz... Ben jij er klaar voor? NOT JUST ANOTHER FANTASY STORY... xoxo Icimoi Hoogste notering tot nu toe: #1 Popular - Fantasy (29/08/2017) Bedankje aan -Nocte- voor de mooie beoordeling van Avalon in haar boek: Over woorden gesproken xoxo Alle rechten zijn voorbehouden. Niets in dit boek gepubliceerde gegevens mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar worden gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder uitdrukkelijke voorafgaande schriftelijke toestemming van auteur Icimoi @Wattpad. Ook het gebruik van gelijkende namen en verhaallijnen in een geheel, zijn niet toegestaan.

Deel II uit de Arcana-serie. De overgeblevenen in Arcana rouwen om hun geliefden die gesneuveld zijn in de strijd tegen de Schaduwkant. Als Hilde op zoek gaat naar kruiden komt ze in een nieuw en onbekend deel van het bos terecht, waar ze een verlaten magiërshutje vindt. In de hut ligt een oud boek over zwarte magie, waar een spreuk in staat die krachtig genoeg is om de overledenen terug te laten keren uit de dood. Hiervoor is echter de magie van een zeer krachtige elf nodig, één die sterker is dan een normale elf. Melchior en Joane bieden aan hun krachten te bundelen, maar het boek spreekt over één elf en Hilde weigert af te wijken van het boek, wetend wat zwarte magie kan doen. Daarom moet Julian Elise terug halen naar Arcana, ook al is ze al haar herinneringen kwijt..

Het leven van Elise (15) staat op zijn kop als haar ouders besluiten om te verhuizen naar het afgelegen Lakefield, aan de rand van het bos. Elise ziet het niet zitten, ze heeft haar hele leven in de stad geleefd en moet al haar vrienden achterlaten. Maar eenmaal in Lakefield is het bos minder erg dan ze had gedacht. Wanneer Elise vreemde dingen begint te zien gaat ze midden in de nacht op onderzoek uit. Ze komt terecht in een wereld die anders is dan alles dat ze kent. ~Ik kan niet anders dan de zwevende lichtjes volgen. Ze bewegen steeds sneller. Na een tijdje ren ik door het bos achter de lichtjes aan die vrolijk op en neer dansen. Het interesseert me niet meer waar ik heen ga en ik heb het niet eens door als ik het meertje passeer. Ik blijf maar rennen achter de lichtjes aan, ze blijven sneller gaan. Ik kan ze bijna niet meer bijhouden, tot we opeens op een open plek zijn. De lichtjes stoppen abrupt met bewegen, maar beginnen dan om me heen te draaien. Ik wordt er duizelig van. Toch zijn de lichtjes prachtig, ik kan mijn ogen er niet van af houden. Ik volg ze, draai met ze mee, ik spring achter ze aan. Tot ze allemaal doven en ik plotseling plompverloren op de open plek sta in het maanlicht, zonder een flauw benul waar ik ben. Ik merk dat ik het koud heb, ik ril en krimp ineen als ik zie hoe donker het eigenlijk is. Dan hoor ik opeens een stem achter me. "Hallo, prinses." Hoogste ranking: #1 fantasy