Bir yılda iki farklı yaşam tatmıştım. İki farklı hayat dokunmuştu ruhuma. Ben buna bir isim vermiştim; Dönence. Birinin sonu vasiyet gibi diğerinin başlangıcını garantiye almıştı. Yaşam başlar ve biterdi. Benim yaşamım ise biterken başlamıştı. Tükenirken çoğalmış, sönerken yanmış, kaybolurken bulmuştum yolumu. Nedeni ise yaşamımın sonla başlangıç kutuplarına farklı iki insanın düşmesi olmuştu. İki farklı hayatın aynası arasındaki yansımada kalmam olmuştu. Barış ve Egemen. Ölüm ve yaşamın çakışarak harmanlanmış yansıması benim dönencem olmuştu. Ve artık sadece onun, Egemen'in gözlerinde boğulurken nefes alabiliyordum." BEN SENİ KORKTUĞUNDA SOBELEDİM... DÖNENCE Gül Cemre A.