zbiór listów pisanych przez Harry'ego do Cedrica po trzecim zadaniu Turnieju Trójmagicznego. ❝i wish i could have saved you. please forgive me.❞ 🥇bezkwiatow, 2019/2020 (∩^o^)⊃━☆゜.* status: zakończone! paring: harry potter x cedric diggory + draco malfoy fandom: harry potter au: brak chapters: 27/27 words count: 2,7k other: drabble, boyxboy, angst

Regulus był jak zraniony ptak, zbyt przerażony, by móc uciec z klatki. © chaistoria, 2019

Dwudziestodwuletnie życie Syriusza Blacka w siedmiu aktach. © chaistoria, 2019

Kiedy codzienność powoli zamienia się w koszmar, a cały świat zdaje się kręcić wokół jednej, nieznośnej osoby, Mistrz postanawia odejść. >>>UWAGA! Występują treści dla starszych czytelników.

Ich życie naznaczone było barwami. Miniaturka powstała gdzieś w 2014, podczas mojej fazy na ckliwe historie.

Zapominalstwo nie musi być złe, jeśli towarzyszą mu sympatyczna Puchonka oraz pogodny Gryfon. I mnóstwo słodyczy z Miodowego Królestwa. na okładce Marie-Anne Paulze - Antoine Lavoisier © MaryWitcher, kwiecień/lipiec 2018

Dnia, którego to wszystko nabrało sensu, na gałęziach starego drzewa spokojnie spały ptaki, a wokół krążyły świetliki. Były one jedynie cichymi, przypadkowymi obserwatorami, ale Draco czuł, jakby stały za nim świadomie, aby przysporzyć mu otuchy. Ich obecność dodała mu wtedy odwagi. Nie był pewny siebie i nawet nie liczył, że wszystko pójdzie po jego myśli aż w takim stopniu, wszak nigdy nic nie wychodziło mu świetnie. A jednak tamtego pamiętnego dnia, daleko od miejskiego hałasu, w księżycowym świetle, pokaleczonym cieniem licznych gałęzi, los się do niego uśmiechnął. Właśnie tam wszystko się zaczęło. I właśnie tam teraz zamierzał to wszystko naprawić. Bo przecież wszystko jest prostsze pod wierzbą. Opowiadanie jednoczęściowe; one shot; miniaturka. Napisane z okazji Walentynek w 2018 roku. Występują treści homoseksualne, ale nie ma scen dla dorosłych i wulgaryzmów. Życzę miłego czytania!

Colin Creevey kochał kilka rzeczy równocześnie. Kochał sok pomarańczowy wypijany w kieliszkach po tanim, czerwonym winie. Kochał bluesowe piosenki rozbijające się o ściany obskurnych pubów. Kochał swój aparat wybuchający fleszem przed twarzami celebrytów czarodziejskiego świata. Colin Creevey nienawidził kilku rzeczy cholernie mocno. Nienawidził jej jasnych włosów w swojej dłoni. Nienawidził pogoni za jej nogami ubranymi w niebieskie wrotki. Nienawidził tańczyć z jej idealną figurą każdego wieczoru. Nie ma co ukrywać, Colin Creevey nienawidził c a ł e j Irmy Skeeter.

Sto słów to zdecydowanie nie jest dużo, aby opisać czyjeś cechy. To zdecydowanie za mało. Każdy z nich dostał jednak tylko taką ilość. Każdy z dziesięciorga. Każdy ze Slytherinu. Każdy z grupy dużych dzieci. na okładce Allegory on the Fate of Art - Franz Anton Maulbertsch MaryWitcher, lipiec/październik 2017

cicho płakali, słuchając swoich ulubionych piosenek [kickedwhale/2k17-]