"nasıl yani? nasıl yaptın bunu bana.." "seni hiç sevmedim"

Gizemli bir yabancı, gece yarısı arabanıza binerse, o da yetmezmiş gibi sevgilisi sanılacağınız haberleri ertesi günün gündemi olursa sakin yaşamınıza kaldığınız yerden devam etmeniz ihtimaller dahilinde midir artık?

" Waqiha" Bu kelimeyi biliyordu artık, 'Sürtük,' demekti. İri yarı adam kızı serbest bırakınca yere yığıldı. Her yeri morarmış, acıyordu. Soğuk döşemeyi teninde hissedince, yırtılan kıyafetlerini yüzünden artık çıplak olduğunu ve dayak yediğini hatırladı. Saçları yolunmuş, bedeni bayılana kadar tekmelenmişti. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın asla kurtulamayacaktı. Kazanamayacaktı. Sonunda pes etti. İstediklerini yapmalarına izin verecekti. İsyan etmemek pahalıya mal olmuştu. O kadar hırpalanmıştı ki, bir gözünü açamıyor, diğerinin şişliğini ve burnundan sızan kanın tadını kokusunu, tadını alıyordu. Kolunu kıpırdatacak mecali kalmamıştı. Yerde yatan bir enkaza dönmüştü, hiçbir şey yapacak takati kalmamıştı. Daha en başından diklenmemeliydi. Bu kadınlarda vicdan ya da insaf yoktu, gözlerini hırs ve kıskançlık bürümüştü. Daha en başından başa çıkabileceğini düşündüğü için delirmiş olmalıydı. Biri diğerine bağırarak "Odayı hazırlat," diye emrediyordu. Etrafımda birileri dönüyordu ama ne olduğunu anlayamıyordum. Biri girdi içeri o anda, bir kadındı, şaşkın sesiyle "Bu o mu?" diye sordu. "Kuma," dedi tükürür gibi Evet bu iki kadının kumasıydı, hem de gerçek anlamda. Bu kelime midesini alt üst ederken ruhundaki etkisi şiddetli bir kasırga gibi çok içine çekti. Korku yerine gerçeklikteki dehşete sürüklemiş ve isyan içindeki kadınlığı oradan oraya sürüklüyordu. Bu gerçeği ne kadar inkâr etmek istese de bundan kaçamayacağını artık iyi biliyordu. O bir kumaydı. Bir erkeğin gönülsüz kadını, iki kadının istenmeyen kumasıydı. Kaçırılmıştı. Bir adama satılmış, zorla 3. kadını olmuş ve bu gerçek yaşamaya mahkûm edilmişti. Ölümü vicdan azabı, yaşaması azaptı.

Hayatın onlar için normal seğirdiği bir günde posta kutularına gelen düğün davetiyesi dört yakın kafadar arkadaşın hayatını kabusa çevirir. 30'a 1 kala hepsi aynı gerçeği farkına varmışlardı, EVDE KALMIŞLARDI. Dahası olamazdı. Bütün hayatları boyunca birlikte büyüyen Pınar, Nehir, Yasemin ve Fisun ortaokuldan bu yana gülüp eğlendikleri kızın düğün davetiyesiyle olağanüstü hal ilan ederler. Uzun zamandır farkında oldukları, yalnızca dilendiremedikleri gerçek gün gibi ortadadır. 30'a 1 kala yapacakları en çılgınca şeyi yaptılar, aralarında bir sözleşme imzalayıp "EVDE KALMIŞ KIZLAR KULÜBÜNÜ" kurdular. --- Bol kahkaha, aksiyon ve normal olmayan dört arkadaşın kıyasıya savaşına hazır mısınız?

Romantizm'de #45 ••• Jessie Moon için hayatta en önem verdiği varlık, büyükannesi Mia'dır. Hastalığın pençelerine takılan yaşlı kadını hayatta tutmak için elinden gelenler ise kısıtlıdır.. Kurtuluş bileti tek bir şeye bağlıdır. O da hırsızlık. Jessie'nin ummadığı şey, hırsızlık için girdiği evin sahibine gönlünü kaptırmasıdır. Her şey değişecekti; doğru ve yanlışın sınırında karmaşık bir oyun başlayacaktı. Adrian Patrov için önemli olan şeyler kısıtlıdır. Kendi rahatı her şeyin üzerindedir. Aşka inanmayı istemesinin tek nedeniyse, evlilik hayatları boyunca hiç sorun yaşamayan anne ve babasıdır. Kadınlara güvenmeye seçmiş ama pişman olmuştur da. Bir gece gözlerinin içine baktığı kadının kendi evinde elinde kırık bir vazo parçasıyla bulduğu anda hayatının değişeceğine adı gibi emindi. Emin olmayacağı tek şey başına geleceklerdi. Kaderin onlar için planları vardı. Bu karşılaşmada, yara almadan kurtulmak imkansızdı. Belki de «Hayat belirlenen düzende kurulu kalmış bir tuzak, bir kapandı.» Ve kim bilir o kapan daha kimleri kapacaktı? *Nurhayat Turna

Dikkat! Toprak Adam kitabını okumadan bu kitaba başlamanız tavsiye edilmez. Zira bazı olaylar, kişiler, durumlar serinin ilk kitabıyla bağlantılıdır. Toprak Adamlar, Adolf Hitler Almanya'sı zamanında üstün insan deneylerinin bir üst düzeye aktarılmasıyla geliştirilmiş bir türdür. Belirli bir selenyum seviyesinin altında insan gözüne görünmeyen maddeleri keşfeden bilim adamları, deneylerini daha da geliştirerek insanların genleriyle oynayıp selenyum seviyelerini azaltarak bu türü meydana getirmişlerdir. Önceleri ilk geliştirdikleri örnekleri yine Hitler önderliğinde bir kampta toplayıp Alman casuslar olarak kullanmışlardır. Bu türe ait bir yaşam alanı oluşturup orada kendi türleriyle beraber bir yaşamın bu insanlara yeteceğini düşünerek ise en büyük yanılgıya düşmüşlerdir. Çünkü oradaki Toprak Adam ve kadınlar ikinci dünya savaşının ortasında birer birer ortadan kaybolarak Alman istihbaratının yerle yeksan olmasını sağlamışlardır. Değişen şartlar dahilinde dünyanın dört bir yanına dağılan bu türü yine bir çatı altında toplamak adına çalışmaları ve bu genin getirdiklerinden kurtulmak isteyenlere dair yapılan araştırmalar şu an devam ediyor. Türün genleri birkaç doğum sonrası mutasyona uğradığından kimin Toprak Adam olup olmadığını anlamak hala zaman alıyor. Bu yüzden bazı ülkelerdeki garip kayıp vakalarını oluşturulan bir ekiple incelemeye çalışıyor, türün devamını bulmak ve onlara bir yaşam alanı daha sağlamak adına devam etmektedir. Tüm bu bilgiler ışığında siz okuyucular Toprak Adamlar'ın dünyasına hoş geldiniz.

Müjde Aklanoğlu'nun Kaleminden Kitap olarak en çok okunan Rüzgar ve Esme'nin oğlullarının hikayesi.... Kardeşinle her şeyini paylaşabilirsin, peki ya sevdiğini... Ardından ağıt yaktığım aşk; şimdi başka dudaklara göçebe... Köklerinden koparılıp lisanını bilmediği bir ülkeye, kor bir acı şeklinde düşürüldü cEmre... Zalimliğe, kalleşliğe, kötülüğe ve cehalete en yaralı haliyle bile yumruk vurdu, suskunluğu sabrıyla savaş halindeyken inatla ölüme kafa tuttu. Kimine göre gül, kimine göre diken olup kök salarken Türkiye'ye, hiç ummadığı anda masumiyeti aşka, geleceği acıya sürgün oldu. İhanetin en kor haliyle tanıştı, geceleri ateş misali hüznün eteğinden geçip, gündüzleri neşenin ellerinden tutundu. Yaşamak için bir nedene ihtiyaç yoktu, içine çektiği hava, yüzüne vuran güneş, kirpiklerini kurulayan rüzgar ona ölmediğini hissettiriyordu. Yana yana küle dönmüş Anka Kuşu, her gece acılarından yeniden doğdu.

Artık konuşmak için çok geç, yazılacak bir hikayem kaldı geriye. Parça parça bir kaç öykü, söylenmemiş kelamlar var dilimde. Yeri geldiğinde hakkıyla yaşanmamış hayatların ağırlığı omuzlarımda. Susmak artık öldürücü bir yalan. Kirlettiğim sayfalar için özür dilerim, fakat hala bitmedi. Pişmanlıklarımı gerçeğe dönüştürme vakti; Dürüstçe katlanmak yerine vadesini doldurmuş hatıralara sarıldığımı inkar etmeyeceğim. Bu sefer kaçmayacağım, Son duraktayım; gidilecek bir yol, çalınacak bir kapım yok...

"Uzak dur!" incecik, biçimli kaşlarını çattı. "Yaklaşma! Yoksa kötü olur. Ne yapmaya çalışıyorsun yine ya! Ne istiyorsun?!" kollarını çaprazlayarak omuzlarını tuttu. Göğüslerini gizlemeye çalışıyordu, ama farkında değildi böyle daha çok göze çarpıyorlardı. "Uzak kalamıyorum." boğazımdan kopan hırıltılara engel olamıyordum. Yutkundum. "Anlatamadığım şeyler var, Gaye. Anlayamazsın. Yanında ama uzağında olmam lazım. Ne seninle oluyor ne sensiz. Çıldırmak üzereyim. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum!" başımı eğdim. "Seni aklımdan çıkaramıyorum. Çıplak gördüğüm kadınların hiç biri senin gibi değildi." "Benim gibi çirkinine az rastlanır." kısık, çok kısıktı sesi. Dudakları titriyordu. "Bunu her seferinde yüzüme vurmasan keşke." İtiraz etmek istedim. İzin vermedi. ~~ ~~ ~~ ~~ Aşk buydu işte. 3 kişi olmak, tutkuyu ve sevgiyi paylaşmak, zorluklara göğüs germekti. Aşk bende şimdilik 6 harf demekti, Serhan.

"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.