~Bo tylko ty potrafisz wstrzymać mój oddech~ ________ Pierwsza część (skończona) Druga część na moim profilu pod tytułem „Breathe Out". Autorka nie pozwala na udostępnianie, kopiowanie, czy przywłaszczanie kolaży jej autorstwa bez wyraźnej zgody! !Prawa autorskie zastrzeżone!

Dziś udajemy, jakby nigdy nic nas nie łączyło, a był moment, kiedy to my łączyliśmy to wszystko. to opowiadanie stanowi podstawę kanonu Gwiazd. okładka wykonana przez @KatieBrillare. © vicdevil 2020-2024 all rights reserved

Moja własna paczka papierosów. Otwórz, zaciągaj się powoli i pozwól się uzależnić. "Papierosy" to pierwszy zbiór wierszy mojego autorstwa, który już po miesiącu działalności trafił na 1 miejsce w rankingu #poezja. Krótkie i szczerze opowieści skupiające w sobie tematy takie jak miłość, samotność, akceptacja i ból. Pozwól zabrać się w podróż do głębi niewypowiedzianych słów i po prostu przeczytaj wszystko co chciałabym ci przekazać.

KSIĄŻKA ZOSTANIE WYDANA - dostępnych jest tylko kilka rozdziałów Ta dziewczyna. Ten chłopak. Nie ten czas... Dwoje licealistów z małego miasteczka nieopodal Londynu: Josephine, wzorowa dziewczyna z tak zwanego dobrego domu, oraz Chase, chłopak, o którym można powiedzieć wiele, ale nie to, że jest ideałem. Dom rodzinny Chase'a też trudno byłoby nazwać dobrym ― jego matka od zawsze więcej uwagi poświęcała narkotykom i alkoholowi niż synowi. Josephine za chwilę wyjedzie na studia do Bostonu, by tam spełniać oczekiwania rodziny ― musi przecież być perfekcyjna. Chase... cóż, po prostu postara się nie wkroczyć na drogę, jaką od lat podąża jego matka. Z pozoru tej dwójki nastolatków nie łączy nic poza miejscem zamieszkania i szkołą. A jednak mają ze sobą coś wspólnego. Oboje, każde na swój sposób, próbują sobie radzić z samotnością. Chowają się za maską obojętności, ukrywają przed światem swoje prawdziwe, wrażliwe oblicza. Trafiają na siebie przypadkiem, a rozwój wydarzeń sprawia, że powoli odkrywają się przed sobą nawzajem, może nawet bardziej, niż by sobie życzyli. Czy to w ogóle ma sens, skoro Josie za moment zniknie ze świata Chase'a? Opis pochodzi od wydawcy

Chcę w tych listach przekazać Ci wszystkie promyki słońca, zanim na zawsze rozpłynę się w upale Sydney. Kiedy nastoletnia Sydney Summer wyjeżdża ze swojego rodzinnego miasta do miejsca swoich marzeń - australijskiego i upalnego Sydney, zostawia swojemu byłemu chłopakowi - Jasonowi, kilka listów, w których zawiera ich wspólne wspomnienia. Czy taki rodzaj terapii pomoże, czy raczej pogrąży ich obu? berry; 2017

'ucieknij(my)' napisane różowym długopisem na ławce szkolnej. © smil3x - 2015

Adam Farrow to gwiazda szkolnej drużyny hokeja. Tajemnicą nie jest to, że w oczach innych posiada plakietkę szkolnego łamacza serc, czy też chodzącego obiektu westchnień. Każdy jego ruch wydaje się niemalże idealny, każde słowo, które wypłynie z jego ust wydaje się tysiąckroć razy przemyślane. Dlaczego Adam Farrow nienawidzi właśnie mnie? _ książka zostanie wydana jeszcze w 2021 roku! większość rozdziałów cofnięta ©birdvv 2018/2020

Od tysięcy lat przedstawiają nas w dobrym świetle. Od tysięcy lat uważaj nas za istoty boskie. Od tysięcy lat służymy bóstwu. Od tysięcy lat żadne z nas nie ma wyboru. Od siedemnastu lat żyje w kłamstwie własnej duszy. Nie nazwałabym tego przeznaczeniem. Nasze światy nigdy nie powinny się ze sobą zmieszać, a już z pewnością nie powinniśmy na to pozwolić. Obiecałam żyć w czystości własnej duszy, zrzekając się wszystkiego dla wyższego dobra. Wiedziałam, że stąpam po kruchym lodzie, pozwalając aby książę piekieł pochłonął mnie doszczętnie. Myślałam, że byłam gotowa aby ponieść karę za swoją miłość. Myliłam się. Moje imię zapisało się w kartach historii, jako przestroga dla dalszych pokoleń. Nazywam się Sariel i jestem grzesznikiem. *Opowiadanie nie ma na celu krytykować czyiś wartości*

- Jesteś słodki, Luke. - Słyszałem żałosny, beznadziejny, irytujący, prawa ręka diabła... Ale słodki? Uderzyłaś się w tę piękną główkę? - Nie. Skąd. Jesteś słodki jak Eklerka. I wszystko byłoby w porządku gdyby nie fakt, że Margaret Langford nienawidziła eklerów bardziej niż zmarszczek, niekompetecji i wytrawnego wina. Może zacznę jak w AA? Cześć, jestem Luke Hemmings, nie piję dużo wódki, ale Mike z recepcji szepnął, że tutaj mnie wysłuchają. Zatem mam na głowie ślub siostry, marudzącą z tego tytułu mamusię, sprawę rozwodową ze zdradzającą żoną i ośmioletniego syna. W pracy robią restrukturyzację, to znaczy po prostu zwalniają ludzi, mój szef właśnie wyleciał. Na jego miejsce natomiast wsadzili jakąś bucowatą angielkę ze zbyt wysokim ego, która prawko znalazła najpewniej w chipsach. Jeśli ona mnie wyleje, skoczę z Brooklyn Bridge. Żartuję, zapewne zniszczę jej Hondę, a potem będę uciekał przed NYPD śmiejąc się histerycznie w rytm Guns'n'Roses. Ja mam się spowiadać? Nie mam się z czego spowiadać! No już... Siedzę. Dobry wieczór, moje imię: Margaret Langford, dyrektor kreatywny, przełożona nowojorskiego zespołu kopiowania projektów w Hood&Dunning. Ta, kogo to obchodzi. Niedługo stuknie mi trzydziestka, jestem zaręczona z nudnym prawnikiem i codziennie rano buudzę się skacowana moralnie widząc szczęście mojej siostry, jej cudownego mężą i dzieci, a potem muszę oglądać te kanalię, Hemmingsa. Och, chciałabym go zrestrukturyzować, ale im bardziej rozpiera mnie taka ochota, tym bardziej on udowadnia, że jest na to za dobry. W którym Luke nie radzi sobie z dorosłością, a Margaret zapomniała już jak to jest się śmiać. napisane: czerwiec 2018 - wrzesień 2019

Ashley płakała do torebki Gucciego. Willy płakał do paczki fajek. berry; 2018