Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

Ölüm çiçeği, karanlığın içinde açan sessiz bir vedadır. Bazı hikayeler sessizce başlar. Anlamazsınız ne olup bittiğini. Sessizce başlar ve bir nehrin sakinliğinde sonsuzluğuna uzanarak devam eder. Benim hikayem, nehir dinginliğinde değil hırçın okyanusun tam kalbinde yankılanan sırlarla başlıyor.

/Tamamlandı/ Hiç yapmayacak bir şeyi yapsanız , düşünün... Boşansanız mesela. Delice aşık olduğunuz adamdan. Ya da evden kaçsanız , yatak çarşafnızı sağlam bir yere bağlayarak sarksanız camdan. Sonra da hayatınızın aşkı zannettiğiniz bir kazmayla kaçsanız... Bence hiç kalkışmayın öyle işlere. Eleyin bunları ; Hamile kalsanız. Peki böyle bir haberle ne yapardınız? Boşandığınız o asalağa geri mi dönerdiniz , yoksa kendi halinize bir yaşam mı kurardınız ? Ya da ... İki yıl önce terk ettiğiniz ailenize , sırt çevirmek yerine geri mi dönerdiniz. Ben Merve Aslankılıç , ve kendi kaderimin kalemi elime alıp ailemin kapısına gitmekle birleştirdim. /Tüm hakları saklıdır. / İnstagram iletişim/asliipekli/ 500K 9Mayıs2017 600K 30Haziran2017 700K 2Ekim2017 Kapak Tasarımı / Emir Görür. Not/ Final olmuştur.//Bölümler düzenlendiği için bildirim gelebilir./

O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı. O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamıyordu. O gece derin bir bataklığı andıran adam geldi ve onu geleceğinden tutup geçmişe sürükledi, sürükledikçe karanlık bir boşluğun içinde sallandı. Sonra... Sonra, Derin bir tutku yılan gibi sarıldı bedenlerine. İç içe geçmiş bir zincir gibi ne kopabildiler ne de bir bütün olarak paslanmadan kalabildiler işte bu onların arasındaki âşkın basit bir betimlemesiydi. "Cinnetimin içindeki akıl hastanemsin sen benim." ❄⛓

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Şebekler & Denizkızları

O, uyuşturucu içerek kendini acılarından kurtardığını sanıyordu. Ama yanılıyordu. Yanıldığını o da biliyordu. O, uyuşturucu içerek kendini başka insanlardan soyutluyor, kendini karanlığın dibine çekiyordu. O, kendini kurtaracak, o derin kuyunun dibinden başını yukarı kaldırdığında göreceği ufak ışığı bekliyordu. Her ne kadar umudu olmasada... Ama bir gün tesadüfen başını yukarı kaldırdığında gördüğü ufak ışıkla tekrardan yeşerdi umutları. O küçük ışığın onu kurtaracağına inandı. Gün geçtikçe ışık ona yaklaşmaya başladı. Mutlu olmuştu. Fakat sonradan fark etti ki ışık yaklaştıkça küçülüyordu. Işık yaklaştıkça o, onu kendi karanlığına, kendi dünyasına davet ediyordu istemeden. Işık ise ona olan aşkından sesini çıkaramıyordu. Kapak Tasarımı:yagmurkosee

Gerizellasın çünkü: 1. Sinir sistemimim bozulmasının en büyük sebebisin, 2. Israrla her hatanda özür dilemekten çekinmemene rağmen beni sevdiğini söylemekten çocuk gibi korkuyorsun, 3. Kendinden başka kimseye yeterince değer vermiyor ve dünyayı kendin kurmuş gibi davranıyorsun, 4. Benimle dalga geçerek sürekli utanmama neden oluyorsun, 5. Dediklerimi umursamayıp kendi bildiğini okuyorsun ama garip bir şekilde fikrimi de soruyorsun, 7. Egoistliğin vücut bulmuş halisin ve bana ceza diye baksırını giydiriyorsun, 8. Bazen kaba, bazen tatlı davranıp dengesizlik yapıyor ama dengesiz diye bana sesleniyorsun, 9. Sana deli gibi aşık ben varken, sen o sarı yellozu kafandan atamıyorsun, 10. Sigara içmek gibi hiçbir zaman sevmeyeceğim davranışları sergilerken bile sevimli gözükmeyi başarıyorsun... Ve ben, Aras GÜLSOY. Yapmış olduğun ve yapmış olacağın tüm Gerizellalıklara rağmen seni deli gibi seviyorum ve seveceğim ♡BENİM GERİZELLAMA♡ * * *Düzenlecek* * * * * *Klişe içerir :)* * *

Sahte Masal artık dijital bir okuma programı olan HitReads uygulamasında yüklü olduğu için burada sadece ilk üç bölümü bulunuyor. Uygulamaya Google Play'dan ulaşıp kolayca indirebilirsiniz. Türkçe ve kullanımı kolay bir program olduğu için de zorlanmadan Sahte Masal ve başka birçok kitaba ulaşabilirsiniz. SiyahLotus_ ''Gittiler. Artık kafanı göğsümden çıkarabilirsin küçük kız.'' dedi eğlenir gibi bir üslupla. Evet kafamı oradan çıkarabilirdim ama onun yüzüne nasıl bakacaktım. Eminim yüzüm de, elbisem kadar kırmızıydı. Utançtan ve öfkeden ağlamak üzere olan gözlerimi yere indirip, başımı göğsünden kaldırdım. Konuşmaya başladığımda hala yüzüne bakamıyordum ve sesim utançtan titriyordu. ''Özür dilerim. Ben...'' dedim ama hem utançtan, hem de öfkeden gerisini getiremedim. Cümlemin kalanını o tamamladı, ''Sen, az önce sahte bir masaldan uyandırıldın prenses.'' dedi manidar bir sesle. Bu Lal ve Koray'ın bir anlaşmayla başlayan hikayesi... Bu Kırmızı Leydi'nin sahte masalının, gerçek hikayesi...