Mırıldanmak.. Her saniye,her an mırıldanmak için sebep çok.Dilimden düşmesin adın..Adını mırıldanayım,beni sevdiğin sürece sana mırıltı gibi küçük ve anlamlı şeyler yaşatacağım... - Ya ölürsem? Ölüm değil mi tek çaresiz kaldığımız nokta ölme,ölürsen susarım dercesine bakan Buraktı. Ve sonra mırıldandı: "Seni öpmeden gülersem Topluma kanser yayılır Dudaklarından soluklanayım"

Kapak tasarımı Ezgi_mert302

Hayat kısa kelebeklerde rakı içebilmeli.

Sadece izleyebiliyorsun. Sadece duyabiliyorsun. Ama o seni hissediyor. O senin çok yakınında duruyor... BENCE DİKKATLİ OLMALISIN.

Bir adam iki kişilik... Hem merhem hem yara... Bir kadın kırık,dökük baştan sona yıkım... Ölümün varlığını unutarak yaşadığım gerçeği yüzüme okkalı bir tokat olarak inerken mavinin en güzel tonuna baktım. Az önce benimle alay eden adam şimdi nefes almakta zorluk çekiyordu. Ölüm var bu dünyada diye haykıran benliğim dehşete düşmüştü. Etrafımıza toplanan korumaların bağırışları kulaklarıma uğultu halinde ulaşırken Evrenin hırıltılı nefeslerini çok belirgin bir şekilde duyabiliyordum. "Evren! Evren, lütfen bana bu acıyı yaşatma." dedim kendim bile duyamayacağım bir şekilde. Daha iki saat önce senin gibi bir adama anca nefret beslerim demiştim. Ama şimdi yüreğim yanıyordu. Şimdi titreyen ellerimde seni seviyorum lafını çok gördüğüm adamın kanları vardı. Oysa nefretten daha güçlü bir duygu hissediyordum ona karşı. Sadece kırgın ve kızgın olan yanıma, kibirime uyarak canını yakmak istemiştim. Şimdi ellerimin arasında can çekişen adama karşı hissettiğim en yoğun duygu sevgiden başka birşey olamazdı. "Seni...sev..."dedi sık sık nefesleri arasında. "Yorma kendini. Ne olursun dayan ne olursun beni bırakıp gitme." Sol göğsünden akan koyu kırmızı sıvıyı biraz olsun azaltmak adına korumaların verdiği bez parçasını bastırırken hissettiğim ılık kan ile derin biri nefes aldım. "Seviyorum...kollarında ölmeyi isteyecek...kadar." Onun sözleriyle ölüyorum sandım. İstediği tek şey sevgi olan bir adama karşı taş duvar olan duruşumdan, çürümüş kalbimden utandım. Başka birisinin bana yaşattığı acının bedelini ona ödeten insanlığımdan nefret ettim. Söylediği ve yaptığı bütün kötü şeyler sanki var olmamış gibi hafızamdan silinirken hatırladığım tek şey buz mavisi gülen gözleri ve iki yanağında oluşan gamzeleriydi. Kapak tasarımı @soranoldumubeni tarafından yapılmıştır😍

Gecenin karanlığında buluşan iki beden... Bazı yıldızlar yeni görünmeye başlamışken gelmişti o eve... İki farklı hayatın tek bir hikayede buluşmasını anlatan tesadüf bir hikaye...

Ben depresyona girerken bile erik dalı ile giren kişi olarak normal değilim . Ama tanıştığım kişilerde pek normal değil . Bir çocuk vardı tatilde ayağıma araba ile çarpan , ama arabası vardı son modellerden bir araba . Dedim ki sen kimsiğn dedi ki ben Rüzgarım . Dedim ki benim Rüzgarım ol . Dedi ki olamam . Neyse tabiki böyle bişi yok . Asjjshshshha Eğlenceli, üzücü , komik , sıkıcı , Mutlu, sinirli anlar yaşadığımız bir hikaye.. Hadi gel oku ❤️ Kapak : sudeyoldas93

#fantasy #1 09.05.2018 Fantastik #2 20.12.2017 Şimdi, kitabın kapağını kaldırıyorum. "Anne, bunun gerçek olduğuna inanmıyorsun değil mi?" Gülümsüyorum. "Gerçek hayat, bu kitabın bir cümlesini bile yansıtmıyor. Okul, böyle şeylere izin vermiyor." "Gerçekten hikayeyi duymak istemiyor musun?" Üzgünce yüzüme bakıyor. "Derin Soykan. O gerçekse neden dünyaya bir ders vermiyor? Etraf çok tehlikeli." "Belki, çok uzak bir yerde sesini duymuştur. Belki, yarın yatağının üstünde bir ok ve yay bulursun." Bu onu gülümsetiyor. "Belki kurtadamlar bu dolunayda benim için savaşırlar." "Vampirler senin için bir şişe kan bile saklayabilirler." "Avcılar, bir gün benim ismimi de duvarlarına yazacaklar ve..." "Hey, devamında ne olacağını bilmiyorsun." "Peki, sen onun hikayesini nereden biliyorsun?" Oğlumun merakla bakan gözlerine baktım. "Çünkü, Tanrı korkuyla kaplıyken, Derin'in nasıl gülümsediğini, o zaman var olan her canlı hissetti. Kalplerinin en karanlık yerlerinde." "Yani, tüm bunlar gerçek mi? "Neden okuyup sen karar vermiyorsun?" Sayfayı çevirdim ve bir insanı daha bu büyülü gerçekliğe sürükledim. Bitirdiğinde o da anlayacaktı ki, bu hikaye tamamen gerçek. Ve o hala dışarıda. Dünyası için dolunayda koşuyor, savaşıyor ve hükmediyor.

Ceylin (Leyla Tanlar) Ekin ( Fatih Karakaya) İkimizde susuyorduk en sonunda dayanamayıp konuşmaya başladım " O kötü biri değil , umursamaz , ilgisiz falan değil o iyi anladınmı Ceren fazlasıyla iyi " başımı eğmiş konuşuyordum çünkü ilk defa bir erkekten bahsederken utangaç ve heyecanlı olmuştum sonra Ceren konuşmaya başladı "peki sen nasıl birisin Ceylin bu iyi çocuğa karşı ? " gülümsemiştim çünkü o da gülümsüyordu bu biraz da olsa rahatlatmıştı beni artık yüzüne bakıp konuşuyordum " ben onun kadar iyi değilim ama onu iyi ve mutlu edecek biriyim Ceren " sonra biraz sessizlik oldu Ceren Odamdaki panoma bakıyordu ordaki yazıyı okudu sesli bir şekilde "Sadece ikimiz " dedi gülümseyerek ve bana döndü anlamıştı o kelimenin benim Ekin için yazdığımı bende panoma döndüm kocaman harflerle yazılı cümleye baktım gülümseyerek "Sadece ikimiz " dedim " Ben ve İyiliğim " ...