Ölü bir oğlanın üzgün bir kız ile kalp kırıklığı ve muammanın arasında katilini bulmak için birlikte çalışmaları ve belki de ölümün bir son olmadığını öğrenmelerinin trajik hikayesi. (Harry Styles Fanfic AU) author: seasidestyles

"Bana üzgün olduğunu söyleme çünkü değilsin. Ama tamamen çok iyi bir gösteriydi. Gerçekten gitmemem için beni kandırdın Harry. Ama şimdi gitme zamanı. Çok Eğlenceli. Şimdi Bitti."

O dilinden dökülen tek bir cümlesiyle koca bir aşk busesini dudağıma konduran kişi, Bense ona aşkımı anlatacak tek bir cümleyi bile dilimden dökemeyen aciz ve sağır...

kendisine kesin duyguları olan kızlara her zaman aşık olan birisi , saçları fransız örgülü ve kağıttan bir kalbi olan kıza aşık olmaktan kendini alıkoyamadı

Sesil, yirmi yaşına henüz basmış bir psikoloji bölümü öğrencisidir ve okuduğu bölümü seçmesinin en önemli nedeni, sekiz yaşındayken öğrendiği, modern tıbbın hala gizemini tam olarak aydınlatamadığı bir algı komplikasyonuyla dünyaya gelmesidir: Sinestezi. Bunun üzerine sekiz yaşındaki pek çok kişinin alamayacağı kadar radikal bir karar alır ve unutmak istemediği rengarenk anılarını düzenli olarak tuttuğu defterlerine kaydeder. Bu ona, her zaman yanında taşıdığı bir defter ve hayatı boyunca eşlik eden bir alışkanlık olarak geri dönmüştür. Tek bir kuralı vardır; o da tüm anılarını yazıya dökerken bir daha eşini benzerini yaşayamayacağını düşündüklerine yıldız atmaktır! Rakamların rengi ve renklerinse kendilerine ait tatları olduğu bir hayata uyum sağlamakta herhangi bir sıkıntı çekmemiş olan Sesil, bir Cumartesi akşamı yatıya gittiği ev partisinden sonraki günün akşamında odasında uyanmıştır; fakat ufak bir sorun vardır: Parti gecesini ve evine nasıl geldiğini hatırlayamamaktadır. Öncesinde aklında kalan birkaç imgeyle bu hafıza kaybını aydınlatmaya çalışan Sesil, bu durumu anı defterinde ayırdığı, boş, dört adet yıldızlı sayfayla çok geçmeden takıntı haline getirecektir. Daha sonrasında su yüzüne çıkan gerçeklerle kendisini, hiçbir algısıyla bütünleştiremediği bir adamın peşinde bulacaktır.

Yeni gelen öğrencileri izleyen grup yavaş yavaş dağıldığında aşağıya inemeye karar verdim.Tam arkamı dönecekken otobüsten inen çocuğa gözlerim ilişti.Onu baştan aşağıya süzmeye başladım.Simsiyahtı.Hemde tamamen.Bakışlarım suratına çıktığında o da bana bakıyordu.Kahverengi gözleri beni delip geçerken dudakları yukarı kıvrıldı.Tek elini siyah kotundan çıkartıp işaret parmağıyla beni gösterdi.Dudaklarından 'sen' kelimesini okuyabildim.İşaret parmağını yukarı çıkartıp kafasına dayadı.Dudakları tekrar hareket edince gözlerim oraya kaydı.Dediği kelimeyle arkamı dönüp yürümeye başladım, hemde baya hızlı bir şekilde.Az önce o çocuk elini tabanca gibi gösterip 'Bum' demişti.Asıl önemli olan o tabanca işaretinden önce beni göstermesiydi. O an kız ondan giysileri kadar siyah bir şeyin yayıldığını hissetti.Hissettiğini bir kelimeyle açıklayabiliyordu: -Karanlık-

Rüya sıradan,kendi halinde bir genç kız ancak 5 tane manken olabilecek kadar yakışıklı çocukla yakın arkadaş. Hepsi Rüya'yı doğal ve eğlenceli olduğu için kendine yakın buluyor. Ancak Rüya artık Erkek Fatma diye anılmaktan bıktı,yakın bir arkadaşı olan Ediz'in kalbini çalmak için kız gibi kızlardan olmak istiyor. Ama bu durumda ona kim kız olmasını öğretecek? Not: Küfür içerir.