Teresa Ballantyne, adım buydu. Ben küçükken annemle babam ölmüştü. Onların ölümünden sonra amcam tarafından New York'a götürülmüştüm. O zamanlar 8 yaşındaydım, zamanla ev işi yapmayı öğrendim. 13 yaşımdan sonra amcam gizemli bir şekilde ortadan kayboldu. Yan komşumuz her gün benimle ilgilenmeye başladı. 13 yaşımda en iyi arkadaşım olan Kate ile tanıştım. Ve şuan 17 yaşımdayım, ne basit bir hayat öyle değil mi? Hayatım özetlemesine böyleydi. Ta ki okula bir kaç yeni öğrenci gelip, bana kendilerininde kurda dönüşebilme yeteneklerinin olduğunu söyleyene kadar. Bana onlarla birlikte yaşamamı söylediler. İşte o gün en sonunda düzgün bir ailem, birçok arkadaşım ve yeni bir evim olacak diye sevinmiştim ama belanın en kötüsü onlarla tanıştıktan sonra başıma geleceğini elbette bilmiyordum. Not= Hikayenin ilk bölümleri kötü bir anlatımla yazılmıştır. Hikayeyi düzenlemeye almak istemediğimden bunu göze alarak okuyunuz.

O kadar konuşmasından sonra tek sorduğum soru şuydu. "O kim?" Üçü de bunu cevaplamak istemiyordu bunu anlamıştım.Ve bu kadar şey anlatıldıktan sonra onu sormam gözlerini devirmelerine sebep olmuştu.Jimin istemeyerek de olsa cevap verdiğinde duyduğum isim bile sanki titrememe sebep olmuştu. "Jungkook.Jeon Jungkook."

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Biri var herkesten güçlü, herkesten özel. Kanlarla bürünmüş bir laneti var. Gözleri herkesten farklı. SOĞUK KIRMIZI geldiğinde... O... Ölüm kadar güçlü. Gözler Soğuk Kırmızı olduğunda hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Kimseyi tanımayacak, kimseyi görmeyecek. Düşündüğü sadece bir şey olacak. ÖLÜM." "Sana burada ZİHİN ÇÖKERTEN diyorlar." **** BÜTÜN KİTAPLARIMIN TELİF HAKKI SAKLIDIR. !!! İNSTAGRAM berrakduslerim Tiktok berrakduslerim Fantastikte #1 olmuşluğumuz var **Kapak tasarımı @ruminej'e aittir.**

-Tamamlandı- Bu kitap ailesiz bir kız olan Jenny ve kurt melezi olan Martin'in hikayesini anlatmaktadır. Martin ilk bölümlerde 10 yaşında, Jenny ise 20 yaşındadır. (...) -...ve güzelim ben hediyemi şimdi istiyorum. Dudaklarım üzerinde hissettiğim dudaklar artık alıştığım tada bulanmamı sağlarken hareketsizce duran dudakları aklımı karıştırmıştı. Ne istiyordu? Aklıma gelen düşünce ile sertçe yutkunduğumda bir adım geri adım atmak istesem de sağ elini başımın arkasına koyarken daha kalkışmadan hareketimi engellemişti. Benim onu öpmemi istiyordu. ... 06.18

Karanlığın fısıltısı karışacak gecenin nefesine, Aydınlığın kaderi bağlanacak doğunun ve batının birleşimine, Ateş dönecek yangına ve güneşin doğduğu dağları boğacak kıvılcımlarına. ♛ "Karanlık ruhlara sahip ol, karanlığa hakim olacakken. Unut; kuzeyin gecesinde ayı ve yıldızları, gününde gölgeleri. Ve hükmet karanlığa; karanlıkta seçtiğin belirsiz ve sonsuz yolu, sınırsız kendini kaybetmeden." "Kuzey, karanlık ve güzeldi. Tüm tehlikesine rağmen her şeye değerdi." Wattys 2017 Yarı Finalisti Fantastik #17, Epikfantastik #2, Tarihikurgu #4, Aksiyon #41, Gerilim #62 Diyar'ın Hükümdarları KARANLIĞIN ŞAFAĞI - Kraliçelerin Savaşı III Başlangıç Tarihi: 1 Temmuz 2017 Bitiş Tarihi: 3 Mart 2019 Kraliçelerin Savaşı Serisi: 1. Ejderha'nın Öfkesi 2. Ateş Kristalleri 3. Karanlığın Şafağı 4. Güneş'in Tacı

#Bilimkurgu 31. Sırada #Ada 7. Sırada #Kurtadam 2. Sırada #Elfler 1. Sırada #Telepati 1. Sırada #Telekinezi 2. Sırada #Karabüyücü 2. Sırada İntikam... İntikam için bir adaya hapsedilmiş bir sürü insan. İçlerinden sadece 500 tanesinin özel güçleri var. Peki ya ölüm hepsine yakınsa? Ya bu ada bir Ölüm Adasıysa? Virüsler, yamyamlar, yerli kılığına girmiş askerler, ses duyarlı yaratıklar, değişim geçirmiş hayvanlar, çıldıran insanlar... Kaosun endişeye, endişenin korkuya ve korkunun da ölüme dönüştüğü bu adada hayatta nasıl kalırdınız? *Üç farklı yaşam, üç fark kişi, üç farklı aşk ama tek beden...* Kitap kapağı tasarımı @sonnedes_todes adlı kullanıcıya aittir!

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

"Tekrar söyle, Alvina." Yerimde rahatsızca kıpırdandım. Ağzımdan kaçırdığım için zaten pişmandım, tekrar edemezdim. Çok utanıyordum. "Ben... Bir şey demedim," dedim. Yiğit ısrarla üzerime geldi. "Söyledin, sen az önce bana çok özel bir şey söyledin, küçük kız." Onlar için sessizce bir kitap açıldı. Sayfaları rüzgârla savruldu, savruldu, savruldu. Her kelimesi kalemsiz yazılmış, sessiz satırların bulunduğu numarası on sekiz olan sayfa sessizce yerinden söküldü. Uçtu, uçtu, uçtu. Sonunda, damına kadar kırık dökük bir evin, kapısına sessizce paspas gibi serildi. Sessizliğin Pençesinde yaşayanların aşkı, hiçbir aşka benzemez. Bazen bir aslanın pençesindeymiş gibi saldırgan, bazen bir serçenin pençesindeymiş gibi naif... Her aşkın bir sesi varsa, onlarınki sessizlik üzerine kurulmuştu. Kelimler, birbirini sessizce anlayan insanlar için gereksiz bir ayrıntıdan ibaretti. Bu tablodan, harfler ve sesler silindi. YİĞİT ÖMER YALÇINKAYA & ALVİNA GÜNAY ? İlk yayınlanma tarihi | 12.Kasım.17 Saat | 21:23 Yazan | ELİSYA ROYAL

Hava çok soğuktu. Sessiz sokakların, hayalimdeki gürültüsü kalbime hayali bir mutluluk veriyordu. Zihnimde, kalbimin buruk kısımlarının beynime üflediği tatlı umut dalgaları dans ediyordu. Ta ki arkadan gelen hırs, öfke ve İNTİKAMA sarılmış , siyah bir gölgeye kadar... Arkama dönmeyi o an ne kadar çok istesem de kalbimin sudan çıkmış bir balık misali hareket edip tüm bedenimi ele geçirmesi benim hareket etmeme izin vermiyordu. Ben ise gecenin gökyüzüne fırlattığı siyah şalı üstüne giymesini seyretmeyi tercih ettim... Gözlerimi açtığımda kendimi karanlık bir odada yapayalnız bulunca hiç şaşırmamıştım. Kimsem yoktu. Zaten annem İspanya'ya gitmeden önce anlatmıştı babamın hatalarını,çığlıklarını. Bir an için bu örümceklerin ördüğü harabeden çıkıp, Bundan yıllar önce ailecek gittiğimiz bir piknikte karanlık bir mağara bulup içine girdiğimi anımsadım. Acaba şuan korktuğum kadar o zamanda korkmuş muydum ? Şuan ağladığım kadar o zamanda ağlamış mıydım ? Aklımda bunlar dolanırken, yüzünde maskesiyle gözlerini öfkeye hapsetmiş adam içeri geldi. O an içimden bildiğim tüm duaları okuduğumu hatırlıyorum. Maskeli adam her yanıma bir adım daha yaklaştığında beynimdeki nöronların bir adım daha eksildiğini hissediyordum. İçimden ' Sakin ol Mine' diye söylenirken birden ağzımın fermuarının açıldığını ve önüme geleni söylediğimi fark edince, kapının önünün boş olmasından faydalanıp kaçmaya cesaret edemedim. Maskeli adam benim yıllarca uzatıp tararken bile ovaladığım saçlarımdan tutup 'baban nerede ! ' diye haykırınca ' bana zarar verirsen seni sokaklardaki köpeklere yem edip kürkünden post yaparım.' diye bağırdım. Adam bana babamı hatırlatınca bedenimin dayanamayıp loş bir baygınlık geçirdiğinden emin olabiliyordum...