Ne güzel şeydi çocuk olmak... Tozlu yollarda koşmak, oyunlar kurmak, gülmek en saf halinle. Ne güzeldi kirlenen eller, en temiz halimizde. Ne özeldi yaşanan her an, farkında olmadan. Çocukluk hayalleri, kurulan arkadaşlıklar.. Aşık olmak belki de, ne anlamını ne hissiyatını bilmeden. Hayatımın en zor yılları sanardım çocukluğumu.. Şimdi ise hayat çok daha acımasız. Bir oyuncağım bile yoktu mesela. Bir oyuncakçı dükkanı vardı, her sabah daha açılmadan gider yeni bir oyuncak gelmiş mi diye merakla beklerdim. Bir gün pembe renkte çok güzel bir uçurtma geldi dükkana. Sonra bir çocuk gelip annesine yalvara yakara aldırdı o uçurtmayı. Bense arkasından bakakaldım öylece. Çünkü benim şımarmaya, istediğim olmayınca ağlamaya hakkım yoktu. Çünkü benim şımarabileceğim bir ailem yoktu... Sonra bir çocuk çıktı karşıma. Benden sadece birkaç yaş büyüktü ama kocaman bir kalbi vardı.. Ne mi oldu? O çocuk benim ailem oldu... "Son bir masal anlatayım mı sana? Bir varmış, bir yokmuş.. Zamanın birinde küçük bir süper kahraman varmış. İnsanlara yardım eder, kimsenin başına kötü bir şey gelmesine izin vermezmiş. Hiç dostu yokmuş ama. Yapayalnızmış koca dünyada. Bir gün başı derde giren bir peri kızı görmüş. Hemen gidip kurtarmış onu. Bir daha asla zarar görmesine izin vermemiş. Kızın upuzun kıvırcık saçları varmış. Saçlarıyla oynamayı çok severmiş. Aşk nedir bilmezmiş önceden, kızı tanıdıkça öğrenmiş. Çok sevmişler birbirlerini. Sonra.." "Sonra?" "Gökten üç elma düşmemiş ve bu masal burada bitmemiş.."

Klişelerden uzak gerçek aile, abi ve asker kurgusudur. :) Bu yıkım hepsinden büyüktü, yerle bir olan şehirlerin yanında ben de yıkılmıştım. O enkazdan çıkmıştım ama öğreneceklerimden sonra hiç çıkmamış olmayı dileyeceğimden bihaberdim. Depremde hayatı altüst olan bir kız. Evi yıkılan, enkaz altında kalan bir kız. Hayatı yıkılan, yine enkaz altında kalan bir kız. Yıllarca kendisinden saklanan gerçekleri öğrenip bu defa kendisi yıkılan bir kız. ... Ben Naz Günay, bu gece sıradanlığından şikayet ettiğim hayatımın sıradan olan son günü olduğunu bilmeden gözlerimi yumdum.

Avcı, uçurumun esaretini de gördü, gökyüzünün özgürlüğünü de... Avcı, acıyı da tattı, çaresizliği de... Dünya'nın ona öğrettiği tek şey adaletsizlik Ve bulduğu tek çözüm, her şeye rağmen hayatta kalmak Yemini, bir daha asla güçsüz olmamak Amacına ulaşmak için tek bir görevi ve tek bir seçimi var. Aşk mı? Zehir mi? #Wattys2015'in En İyi Keşfedilmemiş Hikayesi

Karanlığın Efendisi' nin devam kitabıdır. "Siz Beren Başak, Ares Karal' ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Onun bastona ihtiyacı olduğu o yıllara dek hayatında olmak istiyorum. Yaşlılığın getirisi olarak sokakta top oynayan çocuklara kızarken onun yanında olup sakinleştirmek istiyorum. Evet, hayatımı Ares Karal' a adamayı kabul ediyorum." "Siz Ares Karal, Beren Başak 'ı iyi günde kötü günde, hastalıkta sağlıkta eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" "Bana yeni bir hayat bahşeden, benim gibi kalbi taş kesmiş bir adamı dizlerinde uyutmayı başarmış olan, gözleri ile gündüzleri dahi yıldızları gözlerimin önüne seren, acımı unutturup bana şifa olan, Beren Başak' ı el üstünde tutmayı kabul ediyorum." "Bende şahitlerin huzurunda sizi karı - koca ilan ediyorum." Nepenthe : Acıyı ve üzüntüyü yok eden ilaç.

Aldığı kölelerle bir gece geçirip saraydan gönderen acımasız bir Şehzade... Ve Yıllardır eziyet çeken bahtsız bir köle.. Yolları bir gün kesişirse ne olur dersiniz?

Omzumun üzerinde gezinen parmak beni duvara doğru iterken gözlerimi gözlerinden ayırmadım. 'Duvarlarla ilgili sorunun ne senin' dedim fısıltıyla. Sonra da 'Peki ya şimdi?' diye mırıldandım. 'Şimdi...' dedi 'Şimdi seninle iyi polis , kötü polis oynayacağız.' Üzerime doğru eğilirken gülümsüyordu... Öneri = Ön yargılarınızın kapılarını aralayın. Kirpiklerinizin altından bakmış olduğunuz bu hikayede çok daha fazlasına ihtiyacımız olabilir.

Şimdi hiç bilmediğim bir şehrin, hiç bilmediğim bir sokağındayım... Yanlız mıyım? Tabiki de "Hayır"... Sensizliğim ve tıklım tıklım yalnızlığım benimle... Sen peki? Sende bensiz misin ? Yoksa aklından bile geçmeyen bir geçmişin miyim senin için ? Senin bir kere yolun benden geçerken, benim bütün yollarım sana çıkıyordu.... Nerede olduğum pek önemli değil ... Aklımda senin olduğun bir yerde, sensizlikleyim.... ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ Hikayemin kullanım, paylaşım ve çoğaltma hakkı yanlızca bana aittir. Bu durum noter tarafından da onaylı olup, benim bilgim dışında çoğaltılması, yayınlanması ve yazarı belirtilmeden alıntı yapılması yasaktır. Bu kuralların ihlal edilmesi durumunda, ihlal eden kişi yada kişiler hakkında kanuni yollardan işlemlerin başlatılacağı duyurulur. İlk yayın tarihi: 02.04.2015

''Önünde iki yol var, birincisi en az yirmi yıl gideceğin yerde yani cezaevinde yaşamak,ikincisi kocanın gerçek katillerini bulup hayatına devam etmek.Karar senin,ben gidiyorum'' İlk kez birisi katil olmadığımı düşünüyordu. ''Kocamı öldürmediğimi nereden biliyorsun'' ''Çünkü katiller zeki olur''

Seviyorsan kal,yarın ölebilme ihtimalim var. Seviyorsan söyle,bugün duymaya ihtiyacım var. ✒✒✒✒ Zorla evlendiği mafyadan kurtulamadan onun düşmanının hedefi oldu.Savaş'ın geçmişte yaptığı bir hata malesef Aslı'yı vurmuştu. ✒ Sıradan DUYGULARI olan bir mafya kitabı olmaması için uğraşıyorum. Okuyan ve beğenen herkese şimdiden teşekkürler. ✒ 🎵✒KARSU ~ SİYAH✒🎵

Buzdan Mafya karakterlerinden Hakan ve Şimal'in hikayesi... "Titanik izler misin benimle?" Bazen her şey bu kadar basit bir soruyla başlar. Defalarca kez izlediğim filmi, onunla izlemenin farklı bir son getireceğini düşünüyorum. "Ölme Jack, yalvarırım." Gerçek sona ulaşırken, bir kez daha konuşuyorum. "Onu yanına çekebilirsin Rose!" Ardından gözlerinde kaybolduğum adam konuşuyor. Her kelimesi can yakarak benliğime ulaşıyor. "Sonunu bildiğin bir şeyi değiştirmeye çalışıyorsun." Ve bir kez daha! "Jack öldü. Hayatının en mutlu günlerini o gemide yaşadı. Rose'yle evliliği ya da bir bebeği olunca daha mutlu olmayacaktı." Tıpkı bir çocukmuşum gibi anlatmaya devam etti. Anlatan O olunca, çocuk olmak da bana düşüyordu. "Onun resmini çizerken mutluluğunu gördüm. Tükürmeyi öğretirken ve dans ederken de. Şunu unutma; Jack ölmeseydi, biz defalarca kez bu filmi izlemeyecektik." "Güzel sonlar unutulmaya mahkûmdur. Oysa kimse, bazen ölümün bile güzel bir son olduğunu anlayamaz." Yayınlama Tarihi*28.09.2018