"Seni uyurken izlemeyi özlediğimi anladığımda, geç olmuştu." "Beni uyurken izlemen için, sana izin vereceğim." [[ 17.02.2016 -> 18.03.2016 ]] to @stimulusen by @swaggerdandy | Tüm Hakları Min Yoongi'nin Okuduğu Günlükte Saklıdır

Hayat ne garip,lanet ..ve boktan bir dönemeçten ibaret!' diye düşündü genç kız..Onun için hiçbir şey normal değildi artık.. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi..Her şey hem de her şey istemediği gibiydi artık. Barda tanıştığı adamla tanımadığı ve gördükleri ilk otele girerken yaptıklarını umursamıyordu artık.. Onun mutlu bir geleceği olmayacaktı ki artık. Şuan genç kız kendisi değildi. Tanımadığı bu iri cüsseli adamla ne haltlar yediği umurunda bile değildi...O artık hep yalnız olacak bir kızdı zaten..En başından beri yalızlığa mahkum olacağı belli sefil biriydi... Otelin kapısından içeri girerken bedenini bir ürperti sardı Janessa nın.. "Üşüdün mü tatlım?" dedi adam ona kendisi olmadığını gösteren sıcak bakışlarla. Bara ilk geldiğinde gözlerinde gördüğü tek şey nefretti. Bu adam kimseyi sevmiyordu ve Janessa ya lazım olanda buydu. Geri dönüp onun yüzüne bile bakmayacak tek gecelik bir ilişki.. Hayatının unutulacak olan sonu ve İLKİ!.. ***************************************** Başlangıç:10 Ekim 2013♡ Bitiş:29 Ocak 2014♡ Not: Hikaye bana ait değildir.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

...Hakikaten onlar, Rablerine inanmış gençlerdi... Kehf 13 🌸🌸🌸🌸 "Kardeşime söz verdiğin yüzüğü almadan olmaz. " derken hala gülüyordu. Ellerimi açıp "Ya Rab Hamdolsun sana binlerce kez Hamdolsun." dedim.

Zoraki evlilik batmak üzere olan bir şirket ve bir kadın

20 yaşında bir genç kız. Acıyla büyümüş, nefretle büyümüş. İçinde saklanan bir çocuk var, asla yaşayamadığı çocukluğu var. Hayatı boyunca babaannesi dışında kimse tarafından sevilmemiş bir kız bu. Sevilmemesinin nedeni topal olması. Ya da annesinin onu dünyaya getirirken hayatını kaybetmiş olması. 23 yaşında bir genç adam. Şımarık, her şey istediği gibi olan bir adam ama onun da içi çocuk. Onun da annesi onu dünyaya getirirken vefat etmiş ama o çok sevilmiş. Ailesi onu çok sevmiş, çevresi onu çok sevmiş. Ne isterlerse yapmışlar ama bir kez istediğini yapmamıslar ve bu şımarık adamı o kızla evlendirmişler. Adam ondan utanmış, yanına yakıştırmamış, kız kırılmış, çok kırılmış. Adam onu istememiş, kız gitmiş. * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. * Spiritüel - 1

Saatlerdir bir bankta oturmuştuk ve sabahtan beri getirdiği kalemle beraber yanağımda bulunan gamzeye yıldız çizmeye çalışıyordu. Artık gülümsemekten yanaklarım iyice ağrımaya başlamıştı. Yavaşça yüzümü geriye doğru çektim ve bıkkınca konuşmaya başladım: -Cidden yanaklarım çok ağrıdı. Bitmedi mi hâla? Hemen modu düşse de buna yenik düşmeyerek sevinçle cevap verdi: -Yaaa azıcık daha sabret bitmek üzereee. Bu aşırı sevinçli ve istekli ses tonuna yenilerek yüzümü tekrar ona doğru yönelttim, gülümsemeyi sürdürdüm. Birkaç dakika sonra kulaklarıma dolan sesinin ardından yüzümdeki ellerini de çekmişti: -Bittiiiii! Yüzümdeki gülümsemeyi silmeyerek merakla sordum: -Şimdi söyle bakalım nedir bu gamzelerime yıldız çizme meselesi? Hafifçe gülümsedi ve cilveyle harmanladığı sesini birleştirerek cevap verdi: -Şimdi sen gülüyorsun ya. Güldüğünde sabahları gökyüzündeki güneş, geceleri ise yıldızlar gamzelerine toplanıyor. Ben de bunu somut hâle çevirmek istediğim için gamzene parıltılı bir yıldız çizmek istedim. Söylediği cümleler her hücremde, onun her zerresi için toplanan âşkı daha da ileri seviyeye taşımıştı. Bu düşüncelerle ona sıkıca sarıldım ve cevap verdim: -Bu yaptığın haksızlık ben senin gözlerine yıldız çizemem ki.

doğuştan suçlu birisini ⏤kim severdi ki zaten? ❝ min yoongi bxg fiction ❞