Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Anlaşmalı Evlilik... Yasak İlişki.... Eşinin abisine aşık olan kadın... Kardeşinin eşini elde etmek isteyen adam... Sizce bu bir AŞK üçgeni mi? Yoksa kimsenin bilmediği bir olaylar mı dönüyor ortalıkta? Tutkunu olacağınız bir hikaye... Onların AŞK'ı sevgi sözcükleri ile süslü, pembe düşlerle çevrili değildi. Onların AŞK'ı cehennem ateşinde kavrulmuş, tutku ile harmanlanmıştı. Sarhan Şahzade ilk görüşte zehirli yeşillerinin tohumlarını ekmişti Ömür Doğan'ın kalbine. Ömür Doğan ruhunu ele geçiren karanlık orman yeşilinden kurtulabilecek mi? Yasak aşka doğru yola çıkan kalbine engel olabilecek mi? ****** "Prensip meselesi ufaklık. Başkasının dokunduğu tene dokunmuyorum" dedi bakışlarını üzerimde dolaştırarak. Yanaklarım al al olurken başımı eğdim. Fısıltı ile "Ben bakireyim" dedim. Arzu Khayal Sarhanlı.... Tüm hakları saklıdır!!!! 16.12.2015 ~ 10.07.2018 Kitabın çıkış tarihi: 23.05.2019

Acı, haksızlığa uğrayan bir kızın somut bağırışlarıydı. Bağırış, çocuğu ölen bir annenin çaresizliğidi. Çaresizlik, dört duvar arasında kalmaktı. Kalmak ise senin canlı ölümündü. Ruhunun bedeninden çıkması oluyordu. Ruh sonsuzluğa teslim olmuştu, beden ise acıya mahkum bırakılmıştı. Ruh gitmişti, beden ölmüştü. Beden yanmıştı, ruh kül olmuştu. Acılar kavrulmuştu, bağırışlar söndürülmüştü. Çaresizlik yok etmişti, kalmak süründürmüştü. O gün ruh teslim olmuştu beden yerlerde sürüklenmişti. İşte o gün genç bir kızın ruhu semaya yükselmiş bedeni ise karanlığa hapsolmuştu.. -- Tekrar/sıfırdan yayınlama: 15/09/2025 Yayımlama tarihi: 16 / 11 / 2016 Bu isimle ilk wattpad hikayesidir!

'' ben bu eve istemeyerek geldim ve tek suçlu ben değilim . bunu aklına sok . '' nereden geldiğini bilmediğim bir deli cesaretiyle karşımda ki adama meydan okuyordum . uzun boyundan dolayı kafamı kaldırıp ona bakıyordum . yüzü kusursuzdu , koyu kahve gözleri sinirle harmanlanmış bir şekilde bana bakarken bir adım geri atmıştım . sinirle ellerini kumral kadifemsi saçlarından geçirmişti . '' bana bak ufaklık benimle konuşurken sesinin tonuna dikkat et ... yoksa ! '' bu ikazından dolayı bir adım daha geri atmıştım fakat duvara toslamıştım ve bu hiç iyi olmamıştı . '' yoksa ne ? '' bana doğru gelip tam önümde durmuştu gözleri dudaklarıma kayarken ne yapacağı konusunda hiç bir fikrim yoktu . gözlerini dudaklarımdan alıp bana dikerken haince sırıtıyordu . '' yoksa ... o kimsenin dokunmadığı dudaklarına kapanırım . '' nutkum tutulmuştu , bunu söylerken erkeksi bariton sesi odada yankılanmıştı . utançla kızarırken , ona meydan okumaya devam ediyordum . '' izin vermem , yapamazsın . ayrıca beni tehdit etme . '' gözlerimi ona diktiğimde alayla gülmüştü . ellerini duvara koyup beni sıkıştırmıştı . ardından haşin gözlerini gözlerime dikip o hayran olduğum bariton sesi yeniden yankılanmıştı . '' ben tehdit etmem , yaparım . '' tam ağzımı açıp bir şey söylemek üzereydim ki dudaklarıma kapanması buna engel olmuştu . onu ittirmeye çalışsam da başarılı olamamıştım . ihtirasla dudaklarımı öperken yanlışlıkla inlemiştim . bu yüz kızartıcı bir durumdu . dudakları profesyonelce alt dudağımı emerken ben karşılık verip vermemekte direniyordum . sonunda geri çekildiğinde nefes nefese kalmıştım ama o normal nefes alıp vermeye devam ediyordu . pislik şey alışkındı tabii. '' ben sana söylemiştim MERVE CİHANGİR ben asla tehdit etmem . YAPARIM ! '' // evet sizce bu bir AŞK ÜÇGENİ Mİ ? yoksa cehennem ateşind

# 6 - Romantizm Sana diyeceğim şu ki küçüğüm; büyüme! Hayat seni de mahveder.. © Tüm hakları saklıdır .

" Bana vereceğin son hediyeyi istiyorum Demirhan." yutkunup, "Hediyemi verecek misin?" diye sordu. Elinde olmadan sesi titremişti. Kömür karası gözleri de titrek bakıyordu. Aslında tüm bedeni titriyordu. Adam kızın titreyen vücuduna baktıkça kalbinin acıyla sıkıştığını fark etti. İstediği neyse tabii ki yapacaktı. Onun kendisinden son isteğini yerine getirecekti. "Vereceğim." dedi kendinden emin bir ses tonuyla. "Nasıl bir hediye istiyorsun?" Kızın titremesi biraz geçmişti. Karşısındaki adamın ne olursa olsun sözlerinin arkasında durduğunu bilmesi içine bir ferahlık verdi. Omuzlarını dikleştirdi. Kendisi de kararlarının arkasında durduğunu belirtmek istiyordu. "Senin olmak istiyorum. " * * * * * Yasemin Mercan & Ares Demirhan Küçük bir hediyenin, acı veren unutulmamış bir aşkın yeniden doğmasına vesile olacağı bir hikaye; SON HEDİYE... *** 05.07.2015*** Son Durak Serisi 2. kitabı olup, serinin ilk kitabından bağımsızdır. Tüm hakları tarafımca saklıdır. ***

"Korkuyor musun ?" diye sordu. Nehir başını kaldırmadan sadece kafasını salladı. Adamın kokusuna karışmış sert içki kokusu genzini yakmıştı. "Hım demek öyle " dedi fısıltıyla.." O zaman neden buradasın ? Buraya beni memnun etmek için geldiğini biliyorsundur herhalde " Nehir başını kaldırdı. Bebek mavisi gözleri adamın karalarıyla buluştu. "Zorla getirdi " dedi zor çıkan sesiyle. "O zaman ne yapacağız " dedi elinin birisini duvara yaslayıp. Nehir cevap vermedi. "Şöyle yapalım o zaman güzellik , ben seni o adam dan kurtarayım sende bana unutamayacağım bir gece yaşat ne dersin " Emir tuğra eğer sarhoş olmasaydı muhtemel bu sözleri söylemezdi. Bunda içkisine katılmış ilacın etkisi de büyüktü muhtemel. "Yani beni o adama vermeyecek misin " dedi umutla. "Hayır , seni o adama vermeyeceğim ama bu gece seni istiyorum karşılık ver " dedi acımasızca..

Tenim göz yaşlarıyla sırılsıklam oldu.Çenesinden veda ederek ayrılan her gözyaşı, göğüslerimin arasından süzülüyor. Yavaşça omuzlarından tutup bedenini vücudumdan ayırdım. Buğulu gözleri ve nemli kirpikleri güzelliğine güzellik katmıştı. İki elimle yanaklarından tuttum ve hafif tebessümle alnına küçük bir buse koydum. Dudaklarım tenine değdiğinde sanki sanki alev almıştı. Belime doladığı kollarını alıp yanaklarında duran ellerimi tuttu. Ona baktım uzunca. Öyle bir haldeydik ki ikimizin dilide mühürlüydü sanki, anlatacak onca şey olmasına rağmen sessizce birbirimize bakıyorduk. Dudaklarım kurumuştu, hafifçe ıslatıp kulağına zar zor fısıldadım. -Seni çok aradım ama bulamadım. Gözlerinde dünyamı saklayan kadın. Geç geldin ama hoş geldin. Bana o kadar manalı bakıyordu ki kaybolmuş gibi hissediyordum. Herkesin bize baktığını bile fark edemedim. Gözlerime baktı ve zorla dudaklarını açıp bir kaç cümlede o fısıldadı yüzüme doğru. -Seni hep merak ettim. Aradım ama bulamadım. O kadar özlemiştim ki seni. Her esen rüzgara ben senin adını fısıldadım. dedi Nefesim ritmini kaybetmişti, kalbimse fazla hızlıydı. Ellerimle bedenini sardım. Oda kollarını sıkıca belime doladı ısısını, tenini, özlemini hatta avuçlarında ki çizgilerini bile hissedebiliyordum. İkimizinde gözlerinden düşen yaşlar vardı, belki yılların özlemi gizliydi onlarda belkide kavuşmanın huzuru. Ve son cümleyi ben kurdum. -HASRETİNLE ERİDİM AMA VUSLATIN İÇİN ÖLMEDİM. GÜZEL KADIN TEKRAR HOŞ GELDİN...

Donmak üzereyken buldum onu, beyaz teni neredeyse tamamen morarmak üzereydi. Belkide geç kalmıştım... Çaresizlik içinde çırıl çıplak soyundum ve ölü gibi yatan kadının üzerine uzandım. Bedenime yayılan soğuğa inat Azrail ile savaşmaya başladım. Bana gelen bu mucizeyi ona vermeyecektim...

Mavi gözlerim yeşil gözlerine kenetlendiğinde orada az olsa bir duygu kırıntısı görmeyi umdum ama hiçbir şey yoktu. Hiçbir duygu barındırmıyordu Orman yeşili gözleri... Cehennemi andırıyordu... Beni yakmaya ant içmiş cehennemi... 19.12.2016 tarihinde yayımlandı.