Bazen babalar çocuklarına 'kar gibisin' der. Bunu hiç sormadım babama. 'Neden öyle diyorsun?' diye.. Çocuklar masum olduğu için mi öyle derdi? yoksa bir kar tanesi alıp incelediğiniz zaman ne kadar mükemmel bir biçimde yaratılmış olduğunu görünce çocuğunu da bir kar tanesi gibi eşsiz gördüğü için mi? Hayır. 'Kar gibisin' der. Çünkü o küçük çocuk az önce kırdığı vazo için alacağı cezayı bilir ve suçunu o kadar güzel gizler ki babası hiç anlamaz kırdığını. Çocuk o kadar güzel saklar ki yaptıklarını, babasına kendiliğinden olduğuna bile inandırabilir. Çocuk bir kar tanesiydi. Bazen o kadar güçlenir ki şehrin günahlarından sorumlu olsa bile saklamasını bilir. Babası buna hiç inanmaz. Çünkü çocuğu onun için sadece kar tanesi gibi eşsiz ve masumdur... Gökyüzü tüm hikayelere şahit oluyordu. İşlenen tüm günahlara, kazanılan tüm nefretlere, söylenen tüm yalanlara.. Hemen hemen her şeyi bilirdi. Ve bu gökyüzünün şahit olduğu o hikayeye siz de şahit olacaksınız. Her an, her dakika.. Peki, onun hikayesini de öğrenmeye var mısınız? #Gökyüzünüyakala#

"Bitti...benden bu kadar.." Her şeyin sonuna geldiğini, tükendiğini düşündü. Onun hayatındaki dönüm noktası bir hıçkırık olmuştu... Bir uçurum kenarında, her şeyden vazgeçmiş, kendini sonuna hazırlarken, son vermek isterken..

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Yaprak; küçükken, markette annesinden sürpriz yumurta istediği için bulgur reyonuna sıkıştırılıp çimdiklenenler, ilkokul önlüğünün altına eşofman giyip okula gidenler, yeşil silgisini diş izi yapanlar ve kırmızı kapaklı tüm dersler kitabının saman sayfalarını silerken yırtanlar kadar sıradan bir kız çocuğuyken; birlikte büyüdüğü dört çılgın erkek arkadaşı yüzünden akranlarından biraz farklı bir kız haline gelmiştir. Dünyası, on iki yıllık dostları, gamzeli kahramanı Ali, tek ideolojisi 3P (pizza, pijama, pislik) üzerine kurulu bir çılgın, Oğuz, sevgilisini kendi vesikalık resminden bile kıskanan demirli, Gökhan ve notları toplamda bile 100'e ulaşamayan çorap fetişisti tatlı çapkın Sinan'dan ibarettir. Kalbi dördüyle tıka basa dolu, hayatı onlarla rengârenk olduğu için aşka ne inancı vardır ne de ihtiyacı... Ama bir gün rutin (!) hayatı, doğum gününde gelen bir paket ile tümden değişir. Paketin içinde, gizemli bir âşıktan gelen, kızımızın asla giymeyeceği türden gösterişli bir elbise ve içinde de bir not vardır. 'İçindeki prensesi öldürmeye çalışsan da, o can çekişerek içinde bir yerde saklanmayı başarıyor. Bu, içindeki prensese hediyem... Her ne kadar içindeki o yaramaz kız çocuğuna da aynı oranda âşık olsam da...'

//Avcunu Yalarsın adlı kitabın ve serinin ikinci kitabıdır. 1. Kitabı okumadıysanız anlayamazsınız. 1. Kitabı okuyupta unutan ponçiklerdenseniz bu kitabı okumak için sadece 1. Kitaptaki 'Karakter Analizii' adlı bölümü okumamız yeterli ama yok ben 1. Kitabı baştan okuyacağım diyorsanız o da sizin bileceğiniz iş jdjdkd// "Bendeniz Cemre Karasoy. Beni tankyorsunuz zaten muhteşem bir insanım falan. Neyse daha pek bir şey yaşanmadığı için tanıtım kısmında böyle sap gibi kaldım. Ama yine de muhteşemim." "Yaşananlar yaşanacakların aynasıdır Cemre." "Allah korusun Ayaz. Ya sen niye hep benim tanıtımlarımı bölüyosun ki?" "Sap gibi kalma diye bebeğim." "Allah allah sanane kalırsam kalırım ben kalıyorum. Ne şkr syldn sn öyle ya. Öhöm neyse dikkatimi dağıtıyorsun. Seninle burda kavga edemeyeceğim. Okuyun işte sizde."

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

"Sevgili ailem tarafından yaz kampına postalanan benim azılı bir rakibim var mallıkta mastır yapmış biri-" "Ve yakışıklılıkta" "Lan olum bölmesene tanıtım yapıyoruz burda" "Sen bide bu tanıtıma bak:Huysuzların kraliçesi olan Cemre yaz kampına geldiğinde yakışıklılar yakışıklısı, kaslılar kaslısı, yunan tanrısı, afroditin amca oğlu-" "Biz çıkalım mı Ayaz?Biraz sonra kendine çıkma teklifi falan etcen galiba da" "Öldüm Cemre" "Geber sen. Herneyse ben ne diyodum ha evet mallıkta mastır yapmış olan şu varlıkla karşılaşıyorum ve-" "Ve ona aşık oluyosun" "Hiçte bile" "Evet benim için deliriyosun" "Hee evet tapıyorum sana" "Öyle diyosun ama bi gün benim olucaksın" "Avcunu yalarsın,yapmıyorum lan tanıtım manıtım okuyun işte!Ayaz sende siktir git!" ••• ©Tüm hakları Cemrenin papkorn kasesinde saklıdır.