Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Ne iyiler göründüğü kadar iyi, ne kötüler göründüğü kadar kötü... × × × "Neden bu kadar sakinsin?" Gözlerime gelmeyen gözyaşlarıma teşekkür ederken omzumu silktim. "Ne yapmamı bekliyorsun? Sana bağırıp çağırmamı mı?" "Yani, evet. Yanına gelirken öyle ihtimalleri hesaba katarak gelmiştim." Gülümsedim. "Nefret bile etmediğim insana bağıramam. Hem sana bir şey söyleyeyim mi?" Nefesimi verirken gözlerimi kapatıp açtım saliselik bir zamanda. İşaret parmağımı kaldırarak göğsüne bastırdım artık ilk günki gibi parlamayan mavi gözlerinin derinliklerine bakmaya çalışırken. "Benim en azından bir kalbim var. Ama sende o da yok. Kalpsizsin sen. Ve bir şey daha söyleyeyim mi?" Ruhsuz bir gülümseme yerleşti yüzüne, işaret parmağımı biraz daha bastırırken göğsüne. Parmağımın altında hızla atan kalbi, söylediklerimi inkar etmek istiyormuş gibiydi sanki. "Kalbi olmayan insanlar, sürünürmüş..."

Uykusuz bir adamdı o. Bir rüyaya dalma hayaliyle pervaneleşmişti. Birden bire hayatına giren genç kız ona uyku, rüya vââd ediyordu. Böyle bir teklifi geri çeviremedi genç adam. Ve yorgun ruhunu sonsuz bir uykuya teslim etti... ~~~~~~~~~\~\ * TÜM HAKLARI SAKLIDIR * *DÜZENLEMEYE ALINMAMIŞTIR* *TAMAMLANDI*

Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu bağrına basacak ve omzunda ağlayabileceği bir annesi yoktu ki.Gözünden gelen ikinci yaşı bu sefer elinin tersiyle sildi ve önündeki yüce kitabı açarak gözüne çarpan ayet ile tüm acılarını unuttu.Gözleri mutlulukla parlamıştı.Ve artık her şeyin değişme vakti gelmişti. ''Allah sabredenlerle beraberdir.'' Bakara Suresi,157 ~ İkisi için minik bir kıvılcım gerekiyordu sadece.Onların karşılaşmaları Allah'ın bir taktiri olmalıydı.İkisi de kader ortağıydılar ve mutlu olmak için birbirlerine ihtiyaçları vardı.Üç yıldır imam hatipte okumuş ve tam bir imam hatipli ruhuna sahip bir genç kızın koleje gitmek zorunda kalması ve yıllardır kolejde okumaktan bıkmış bir delikanlı...Onların kesişen eşsiz hayatları ve birbirlerini tamamlayışları...Biri annesini değerlisi,diğeri annesinin ışığı.Değerli bir şeyin parlaması için ışığa ihtiyacı varken,ışığında aydınlatması için değerli bir şeye ihtiyacı vardı.Onların hayatları toz pembe hayatlar değildi,aksine tüm acıyı çekmiş ruhlardı.Gülümseyen yüzlerin ardındaki yaralı ruhlar.O yaraları saracak olan yine birbirleriydi.Değerli bir ışık... ''Mucize,aslında sen gökyüzüsün bense ay.Çünkü senin ihtişamın benim ışığımı söndürmeye yeter.'' KOLEJDEKİ FERACELİ Başlama Tarihi:15.10.2015

Ben Elif.. Elif gibi Elif ama... Adımın hakkını veren bir Elif.. Zalime karşı dik duran Elif.. Gerektiğinde Allah'a vav olan Elif.. Zalim demişken; Bir adı var tabi o zalimin.. Gölge.. Aslı Yavuz.. Ama Gölge derler.. Gerçek bir zalim kendisi.. Bana yaptıklarını okudukça zalim kelimesinin onun için ne kadar da hafif kaldığını göreceksiniz.. Ve neden yaptığı konusuna gelirsek... İnanın bende bilmiyorum. Öğrenince size de söylerim elbet. Hayatımı okumaya hazır mısınız? Ben anlatmaya hazırım.

"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı olmuştu.Yengem ise mutfağın kapısının önünde bizi izleyip sinsi sinsi bakıyordu. "Ne yapabilirim?İllede okuyacağım diyorsun.Seni karakollardan topladım.Daha 18 olmadığın için ve çok fazla içlerinde değilsin diye bıraktılar seni,kaç okula sorduk sende gördün almıyorlar.Zaten bu okula da yetim olduğun için, acıyıp aldılar." Dinsiz bir kızın İmam Hatibe gittiğini hayal edin. Tuhaf öyle değil mi? O zaman buyrun okumaya devam edin.

Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

(tamamlandı.) Elis: Artık söylemem gerektiğini düşündüm.(20.13) Elis: Daha fazla saklayamayacağım çünkü.(20.14) Elis: Kutay (20.14) Elis: Seni seviyorum. Hem de her şeyden çok. (20.14) Elis: Peki sen, (20.15) Elis: Beni Romeo'nun Juilet'i sevdiği kadar sevebilir misin?(20.15) Elis0: Bir dakika...(20.20) Elis: Bu numara...(20.20) Elis: Ben yanlış numaraya mı mesaj attım?! (20.20) 0536******: Aynen öyle yaptın güzelim. (20.20)