My first Story 💜 (Own Creation)

'ငါ​ေသမယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ မင္​းလိုခ်င္​တာ ဘယ္​​ေတာ့မွ မ​ရ​ေစရဘူး...' မင္​းရတု '​ေအး...ငါကလဲ မင္​း​ေသမယ္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ ငါလိုခ်င္​တာရ​ေအာင္​ယူမွာ...' မင္​းရမာန္​ _________________________________________ မခ်စ္​တတ္​သူျခင္​း ခ်စ္​မိၾကတဲ့အခါ.... အဲ့ဒီ့အခ်စ္​​ေတြဟာ အ​ေကာင္​းအတိုင္​းျဖစ္​တည္​ႏိုင္​မလား အခ်စ္​ႀကီးလြန္​းလို႔ အမ်က္​ႀကီးၾကတဲ့အခါ... အခ်စ္​​ေတြက​ေရာ အ​ေကာင္​းအတိုင္​းျပန္​ျဖစ္​ႏိုင္​မွာလား... Author: LeeSeungHan ( မိုးဖ်ား ) အမုန္​းဝတၳဳတစ္​ပုဒ္​လို႔ပဲ​ေျပာခ်င္​ပါတယ္​။ မ်က္​ရည္​ခိုင္​မွဖတ္​ၾကပါ အဆံုးထိဖတ္​ၿပီးရင္​​ေတာ့ ​မ​ေမ့ႏုိင္​စရာဇာတ္​လမ္​းတစ္​ပုဒ္ ျဖစ္​မယ္​္​လို႔ထင္​တယ္​။

ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္ရတာလဲ အျပစ္တစ္ခုလိုပဲ.. ခင်ဗျားကိုချစ်ရတာလဲ အပြစ်တစ်ခုလိုပဲ.. Warning > This fic is not about happy ending so read at your own risk.

ဟင့္အင္း~ ဘယ္ဟာက...အရင္စတင္ခဲ႔သလဲ ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူး~ေသခ်ာတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕နွစ္ေယာက္ ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုထဲ ပိတ္မိရင္း... ကိုယ္တိုက္တဲ႔က်ိန္စာ~ကိုယ္စီ ျပန္စူးခဲ႔ၾကတယ္

Wang Yibo x Xiao Zhan Wei Ying x Lan Zhan "မင္းေပးတဲ့အခ်စ္နဲ႔ ငါလိုခ်င္တဲ့အခ်စ္ မတူညီတဲ့အခါ ေအးခ်မ္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ မင္းရဲ႕ ေမတၱာေတြဟာ ပရိတ္ေရနဲ႔ထိတဲ့ မကာင္းဆိုးဝါးေကာင္လို ငါ့ကို ပူေလာင္ေစတယ္" ကမၻာႏွစ္ခု တစ္ခု က ျပာလဲ့ေနတဲ့ ေရျပင္အျပည့္ဖံုးလႊမ္းေနသလို ျမင္ရတာ ရင္ေအးစရာေပမယ့္ ရပ္တည္စရာေျမႀကီးကင္းမဲ့ၿပီး နစ္ျမဳပ္သြားေစႏိုင္တဲ့ ကမၻာ တစ္ခုက မီးေတာက္ေတြလို အနီေသြးၾကြၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈအျပည့္နဲ႔ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ကမၻာ ဒီကမာၻႏွစ္ခုမွ ႐ွင္သန္ေနတဲ့ အခ်စ္ႏွစ္ခု တူညီတဲ့တခ်က္က

၁၆၃၅ ဆိုတာ ညောင်ရမ်းခေတ်ထဲက မလား။၁၆၃၅ ဆိုပြီး ငါက ဘယ်ခေတ်ကို ရောက်နေတာတုန်း. #ဤဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများသည် သမိုင်းနှင့်မသက်ဆိုင်ပါဘဲ စာရေးသူ၏ဖန်တီးစိတ်ကူးမှု သက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည်။ Book Cover_ Lucy Xellies Written in Myanmar Language.~

"ကျွန်တော် အခုဘယ်ရောက်နေတာလဲ?" ရေနံချေးဝနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးထဲမှာ မီးအိမ်က အလင်းတစ်ခုပဲ ဖြာကျနေတယ်။ရေဒီယိုလို့ ယူဆရတဲ့ လေးထောင့်ဆန်ဆန် အရာဝတ္ထုလေးထံက ပျံ့လွှင့်လာတာ က သူနဲ့ အတော်လေးမရင်းနှီးလှတဲ့ ၂ဝရာစုလောက်က မြန်မာသံစဉ်တွေ။ ဘေးအခန်းနံရံမှာ ကပ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်ကို အကြည့်ရောက်တော့ သူအံ့သြလွန်းလို့ အသက်ရှုဖို့တောင်မေ့လုလု။ တနင်္ဂနွေရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ မြင်ဖူးတဲ့ မင်းသမီးကြီးခင်သန်းနုရဲ့ Young version ညို့အားပြင်း ဓါတ်ပုံက သူ့ကို တဒင်္ကာ ဆွံ့အစေတယ်။ "အခု ...အခု ဘယ်နှခုနှစ်လဲ?" "အို လူလေးမမှတ်မိတော့ဖူးလား?ဒီနေ့က တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁ရက် ၁၃၃ရလေ " "ခင်ဗျာ" ရွှေဘီးဆံပတ်နဲ့ ရှေ့က ဘွားတော်ကိုကြည့်ပီး သူ့ခေါင်းတွေ ချာချာလည်သွားသလိုပင်။ ဘာလဲ.. ငါအခု ဝတ္ထုတွေထဲကလို လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်၄ဝကျော်မှာ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့တာလာ

♡ChanBaek♡ I am not a princess...but I got married to a prince. {Zawgyi+Unicode}