Her şey beş tiki kişinin bizim okula gelmesiyle başlar...

Umudumu tamamen kesmiştim. Yalnız kalacaktım, yalnız ölecektim. Kesinlikle benim için bu dünyada uygun bir ruh yoktu. Önceki başarısız deneyimlerim ve uzun süreli yalnızlığımdan bunun kanısına varıyordum işte. Mükemmeli aramamdan mıydı? Yoksa ben mi başkaları için yeterince mükemmel değildim? Evrene sayıp sövüyor ve suçluyordum. Ruh eşimin olmaması veya hala karşıma çıkmaması onun suçuydu. Aptal dünya, aptal kozmik evren! Peh, yanılmıştım. Evrende suç yoktu, benim kaderim hatalı basımdı. Saçma olaylar dizisi sonucunda birbirimizi bulmuştuk. Hayatımın aşkı beni bulmuştu daha doğrusu, ama hey, bu normal bir durum değildi. Kesinlikle değildi...

Takla atmaya çalışırken bileğini inciten Kamelya, soluğu en yakın hastanede alır. Bir yandan bileğinin sızısı diğer yandan sıranın bir türlü kendisine gelmemesi son derece canını sıkmaktadır. Oturup beklerken önünden geçen karizmatik biriyle beraber ilgisi tamamen ona kayar ve kendisini o kişinin yanında bulur. Garip konuşmaları gitgide tuhaf bir hal alırken Kamelya'nın sırasının geldiğini belirten hemşire, başka bir işe koyulur ve Kamelya da karizmatik diye nitelendirdiği gencin yanından ayrılır. Ancak adam, genç kızın arkasından ismini bağırıp iyi dileklerini söyledikten sonra Kamelya, şok olur ve olduğu yerde kalır çünkü bu adamı daha önce hiçbir yerde görmediğine adı gibi emindir. Genç adamın kim olduğunu öğrendiğinde ise tüm hayatı birdenbire değişir. -- ''Her hastalandığında, kalbimin böyle hızlı atması ve canımdan can gidiyormuş gibi hissetmem normal mi?'' -- GENÇ KURGU #648 GENÇ KURGU #739

Çocuk muydum? Belki biraz. Bu beni kötü mü yapardı? Hayır, hiç sanmıyorum. Olgunluk gereken yerde olmalıydı, bugünlerde herkesin üstünde taşıdığı şekilde değil. Çünkü olgun olduğunu iddia eden insanlar bir avuç özentiden ibaretti. Saf mıydım? Belki biraz. Bu beni tehlikeye sokar mıydı? Evet, bazen. Ama bu kötü bir şey değildi. Ben insanlara güvenmeyi seviyordum. Sonunda kalbimi kırıyorlardı, güvenimi hiçe çıkarıyorlardı kabul, ama ben güvenmeyi seviyordum. Güvenmediğin bir insana samimi olamazsın. Etrafına duvarlar ören insanlar güçlü olduklarını, hiçbir şeyin onları yıkamayacağını sanıyorlar. Yanılıyorlar. Ben sıradan bir kızdım. Ne herhangi bir yetenek üzerinde kendimi geliştirmiş ve parlamıştım ne de aşırı zekiydim. Çalışkandım, sorumluluklarımı bilirdim. Kendimi tanır, az olanla yetinirdim. Bazen Polyanna'nın pembe gözlüklerini ödünç alır öyle bakardım dünyaya. Benim dünyam bana her zaman yeterli gelmişti. Mutluydum, elimdekiler bana yeterdi. Yanıldığımı ise dört mevsim ardında anlamıştım. Elimdekileri doğru seçememiş, yanlış insanlara güvenmiştim. Çocuk gibi davranmak yerine olgun olacağım noktayı şaşırmıştım. Pembe gözlükleri kırmış, agresif olmuştum. Dört mevsimde arkadaş dümeninin beni nasıl farklı yöne sürüklediğini anladım. Şimdi ise hayatı yaşayanlardanım. Hala eskisi gibiyim aslında, ama her birinden azaltmıştım. Daha az çocuk, daha az saf, daha az arkadaş. Ve içinde olduğum gerçek dünyaya çıplak gözle bakmak... Bu iyi olandı. Doğru olan ve mutlu eden...

🦋 O, kanatlarında ölümü taşıyan mavi bir kelebekti. Hüznün mavisi, ölümün uykusuyla birleşti. Kadın ve adamın dudakları son bir kez titredi. ◆◆◆ Masal geçmişindeki boşluğu, kötü anılarını etrafındaki insanlar ve geleceği ile doldurmak isteyen genç bir kızdır. Ve bir gün kader onun için yine en kötü sonu hazırlar. Babası aniden ortalıktan kaybolmuştur. Dahası peşine kim olduklarını, ne istediklerini bilmediği karanlık adamlar takılmış ve kaçmak zorunda kalmıştır. Yıllardır babasının birikim yaptığını düşündüğü banka kasasına gider ve orada büyük bir sürpriz ile karşılaşır. Kasada para değil, sadece bir isim ve adresin yazılı olduğu bir kağıt parçası bulur. Masal acımasızca öne sürülen bir piyon olduğunu bilmeden o adrese gider ve kaderin çarkları yine tersine dönmeye başlar. Orada onun pusuya yatmış olan hastalığı yeniden gün yüzüne çıkar. "Kelebekler sadece üç gün yaşar ama..." "O zaman bizde kelebeklerin ölümsüz olduğu bir yere gideriz" "Mesela nereye?" "Cennete..."

Zorla evlendirilsede hayatının adamını bulan bir kadın ve her defasında başına birşey gelen Belali bir koca