1 Nisan Sabahı! Cumali, fakültede 'veli toplantısı' düzenler. Yakalanır ve üç yıl uzaklaştırma alır. Cezası dolmadan af ile geri döner. Bahar döneminden kalan dört dersini verip mezun olabilecektir. Fakat, üniversite eskisi gibi değildir! Marjinal grupların hakimiyeti altındadır. Cumali, eski grup liderlerinden akıl alır. Buralarda rahat etmenin tek yolu vardır: 'Eylemlere katılıp, kendini kanıtlamak!' "Okul, okumaktan zordur!"

Bu Kitabı yazarken, kimseyi inanmaya zorlamıyorum. İnanıp inanmamak insanlara kalmıştır inandıklarında bana bir katkısı olmayacağı gibi inanmadıklarında da birşey kaybetmeyeceğim. Sadece insanlar görmedikleri ve duymadıkları birşeyler hakkında nası saçmalayabilir ? Ben size yaşanan (kendiminde dahil) birkaç şeyi anlatmak istiyorum. -Hepsi bu-

Yaşanmış Olayları konu alan 1. kitabımızın devamıdır.

🚫DİKKAT! HOMOFOBİKLER GİREMEZ 🚫❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌ -Kendine iyi bak "Bıdık..." -Ne, bıdık mı? -Bıdıksın işte, kaçtım ben hoşçakaal.. Büyük bir aşk..🌈 Varolmuş bir tesadüf ve yaşanılan onca şey.. Girlxgirl 💜 Aşk gerçekten tesadüfleri sever mi ? LGBT konulu bir hikayedir simdiden iyi okumalar :)

bilinmeyen numara: aman tanrım bilinmeyen numara: sen çok güzelsin [kısa hikaye içinde #1, 27.03.2016]

Anne ne olur bırakmayın bizi. Büyük bir gürültünün ardından yere damlayan benzin sesiyle kendime geldim. Etraf kan ve benzin kokuyordu. " Anneeee ne olur cevap ver anne. Baba babam hadi uyan göster o aşık olduğum mavilerini lütfen". Güç bela dışarı çıktım. Elimden hiç bir şey gelmiyordu. Annemle babamı dışarı çıkarttım zaten Eslimi çıkartmıştım arabadan. Annemle babamın başına geldim. " Anne yakışmıyor size kalkın hadi baba kalk babam aşık olduğum adam kalk". Ellerimde kan annemle babamın kanı birbiriyle dans eder gibi. Eslimin başına gittim kalp atışları varla yok arası. Yerdeki kan göletini arabaların farları sayesinde görüyordum. Midem bulanıyordu. Çığlık çığlığa yardım için bağırırken bir araba durdu önümde arabadan bir çocuk indi seri hareketlerle kendimden geçerken ambulansın sesini duydum havalandığımı hissederken son anda bana bakan orman yeşilleriyle kapadım gözlerimi.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Bir kapı var. Kapının ardındaki odada, odanın derinliklerindeyse bir çocuk. Dağınık, biraz uzamış saçları ve kişiliğinin aksine daima capcanlı olan mavi gözleriyle odaya girmeye çalışan herkesi kovuyor. Ancak iki kişi daha var odada. Biri bir kadın. Belli, çocuk gözlerini bu kadından almış. Kadın odadaki daracık pencereden dışarıyı izliyor, arada da başını pencereden dışarı uzatıp ferahlıyor. Aslında kadın çocuğa benziyor, o da seviyor bu boğucu odayı. Ama bazen dışarıdakilere özenmiyor değil. Diğeri ise genç bir kız. Doğal kırmızı saçları ve hafif çilleriyle gerçekten şirin. O, ne çocuk gibi derinlere ilerlemiş, ne de kadın gibi içeri tam anlamıyla girebilmiş. Kapıda duruyor o. Hem dışarıyla, hem de içerideki çocukla iletişim kuruyor. Ve çocuk hala fark etmese de kapıda içeri girmek için bekleyen ve içerideki çocuğu gözleyen biri var. Odaya girmeyi istiyor fakat davetli değil. Ancak böyle giderse odaya zorla girecek ve kendini çocuğa kabul ettirecek gibi görünüyor. !Önemli!: Kötü çocuk ve iyi çocuk arasındaki aşkı anlatan bir hikaye arıyorsanız yanlış yerdesiniz. İlk bölümlere göz atarak bu düşünceye kapılmayın, ve farklı türde hikayelere de kütüphanenizde yer verin lütfen. Not: Tanıtımın iğrençliğine aldırmayın, saçma sapan bir çocuk yazmıştı, dört yıl önce. (Aynı çocuk hikayenin ilk bölümlerini de yazdı bu arada. Sonra biraz büyüdü ve hikayeyi bıraktı.) (|-> Benden bahsediyordum, kimse anlamamış.)

Bir gün öleceğinizi ve 2 ay ömrünüzün kaldığını öğreniyorsunuz, ne yapardınız? Hiçbir şey. Değil mi? Hem ne yapabilirdiniz ki. Erdem de öyle yaptı ve öleceği günü beklemeye başladı. Ama hiç beklemediği bir şey oldu hayatında ve ölmeyi değil yaşamayı istemişti artık. Aslında bilmediği bir şey vardı ölmüyordu ve 2 ay da ömrü kalmamıştı. Öleceğini sanan adamın aşkla hikayesi... Bir, iki, üç. sadece üç saniye içinde .. Aşık oldum.

Yekta, aradığı aşkı bulmuştur ve beklediği kadın tam karşısında duruyordu. Tüm cesaretini toplayarak sevdiği kadına "ARA BENİ" dedi ve onun aramasını beklemeye başladı. O telefon çaldı mı peki sizce? Beklediğine değdi mi? Okuyup göreceğiz ne olduğunu. Hadi ne duruyorsun sayfaları çevirmeye başla derim.. Hayatın sınav olduğunu biliyordum da, benim seninle sınava çekileceğim aklıma gelmiyordu. #984 - Genç Kurgu