Wattpad'in açık ara en güzel kitapları burada desem? Efenim, güzel seven adamlar mı dersiniiiz, her türden kurgular mı dersiniiiz... Kısacası her şey burada, gel vatandaş gel! Bu kitaplar okunmalı be güzel ablam! Seç, beğen, oku! #wattpadkitapönerileri #wattpadineskimeyenleri #wattpadineskimeyecekhazineleri Kitap Önerileri Wattpad Kitap Önerileri

Aşk... Gurur... Her şey bir iddia ile başlasaydı... Sizce bu iki kelimeden kazanan hangisi olur? Hangisi daha yoğun yaşanır? Hangisi bizi daha çok yönlendirir? Biri için birinden vazgeçmek zorunda olsak hangisini seçeriz? Ya da ikisi de aynı duyguda harmanlanır mı? Yeni hikayemizde bu soruların cevabını arayacağız ve bakalım sonunda hangisi bulacağız? Nisa ve Semih'in dünyasına adım atarak, ikisinin de nasıl değişimler geçirip, neler yaşadığının tanığı olacağız. Bazı yerlerde gülümseyip, bazı yerlerde hüzünleneceğiz çünkü onların bize anlatacağı çok şey olacak. Bakalım siz en çok hangisini haklı bulacaksınız... Küçükken kalbinizi hiç olmadık birine kaptırsanız, geçen zamanla o yer daha da sağlamlaşsa, sonrasında da onun sizi fark etmesi için bir şansa kavuşsanız ne yaparsınız? Nisa için büyük bir şanstı Semih'in yanında çalışacağı dört ay. Tabi bu işe başlarken attığı adım aslında büyük bir yalandı. Yalanla başlayan bir şeyin devamı sizce nasıl olur? Nisa bize bunun nasıl olduğunu anlatmaya çalışacak bakalım başarılı olabilecek mi? Hepimiz eskilerin "Büyük lokma ye, büyük konuşma!" lafını biliriz. Sizce bu sözü Semih'in duyması için kaç yıl geçmiş olmalı. Çünkü ettiği büyük laflar, boğazında kalacak. Tabi öğrendiği gerçeklerle de olaylar çok farklı noktalara ulaşacak. Üstelik 'yalan' konusunda çok katı olan biri, hayatının en önemli adımının bunla şekillendiğini öğrense... Mantığı ve kalbi arasında sıkışıp kalsa... Sanırım onun yerinde olmayı hiçbirimiz istemezdik. Aşk mı, Gurur mu? Bakalım sizin seçiminiz hangisi olacak? ;)

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Ben şu kitaplardaki masum kız olamadım. Ben orda ki kötü çocuğun kız versiyonuydum. Masum kelimesi bana o kadar uzak ki... Hem kimse masum degildir. Sütten çıkmış ak kaşık değiliz ya. Ben masumluğu istemiyorum. Ben Gece'yi istiyorum. Karanlığı istiyorum. Yalnızlığı istiyorum. Ben o gecenin karanlığında kaybolmak istiyorum. Ben kendi karanlığımı hükmetmek istiyorum. 💫 "Ben çok bencil bir adamım Gece" dedi yüzünü göğsüm ve boynum arasına gömerek. Sertçe yutkundum ve sol gözümden akan yaşa engel olamadım. Yaş yavaşça şakağımdan inip siyah karışık saçlarımın arasında kayboldu... "Evet... çok bencilsin" dedim zorlukla her şeye rağmen bencildi. Hemde hiçbir acıması yoktu. Sadece kendini düşünüyordu... benim yok olduğumu görüyordu, hissediyordu ama... bencildi işte. "Bunun için özür dilemicem Gece. Bencilim ve buna alışman gerekicek." Dedi boğuk bir sesle. Kafamı az da olsa iki yana salladım. Alışmayacaktım. Çünkü bu hikayenin sonunda ben yoktum...

Evliliklerinin altmışıncı yılında büyükannemle büyükbabam çıplakken birbirlerine daha hiç bakmamışlardı. Ben de annemi hiç çıplak görmedim. Oysa benim çocuklarım anne babalarının çırılçıplak hoplayıp zıplamalarına o kadar alışmışlardır ki, arkadaşları evimizde kaldıkları zaman bazen bize, "Bir şeyler giyseniz iyi olur," diye hatırlatma gereği duyarlar. 20. yüzyıl sonlarının önemli bir cinsel liberalizm zamanı olduğunun söylenmesi bile gerekmez. Ben büyükbabamlarınki gibi cinsel hayatı aklıma bile getiremem. Çünkü öyle bir hayatın Thomas Hobbes'un tanımladığı türden bir ilkel hayata benzeyeceğini düşünürüm: "pis, kaba ve kısa". Dipnot:Kitabımız 30 Sayfayı gördü 2000 civarı okumaya yaklaşıyoruz yorumlarınız beni çok etkiler lütfen sayfa başına yorum atmayı unutmayınız iyi mi kötü duruma göre hareket etmeyi planlıyorum

"Bana Aitsin! Bana Ve Benim Hayatıma Katlanmak Zorundasın. Kısaca Burada Mahkumsun" Ruh Hastası bir Katilden ne kadar kaçabilirsiniz ki? Hele ki o size kafayı takmışsa asla. Ömrümün sonuna kadar ne kadar kaçmaya çalışsam da olmamıştı. şu son raddeye gelene kadar bütün kötülüklerin sonrasında iyiliklere dönüşen şeylere karşıda mı sonumuz böyle olmalıydı?

Hala ukala bir tavırla alay edercesine, sanki az önce burda hiç bir şey olmamış gibi etrafımızda bir sürü ceset yokmuş gibi, sanki sıradan bir gündeymişiz gibi konuşmaya devam etti... 'Yengeniz sıkılmış belli ki beyler.Toparlanın gidiyoruz.' (+18 kısımlar ve şiddet içermektedir.Rahatsız olanlar lütfen okumasın.)

On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.