Historia opowiadająca o przeciętnej dziewczynie, która wiedzie spokojne, aczkolwiek szczęśliwe życie. Ma rodziców którzy mocno ją kochają, przyjaciół, praktycznie wszystko czego można byłoby sobie zapragnąć. Lecz życie jak to życie płata nam niezłe figle, tak samo jest i w przypadku głównej bohaterki. U której jedna decyzja wywróciła życie o 180 stopni. Jak drastycznie zmieni się życie nastolatki po spotkaniu pewnej, ale jakże tajemniczej grupki chłopaków? Czy pozostanie tą sama dziewczyna? Jakie przeszkody napotkają dziewczynę na jej drodze życia? Jest tak dużo pytań, lecz jak mało odpowiedzi. UWAGA! Książka jest w trakcie poprawek, przez natłok obowiązków nie jestem wstanie dodawać codziennie rozdziałów. Więc proszę o wyrozumiałość. Kolejny rozdział pojawi się wtedy gdy WSZYSTKIE poprawki zostaną zakończone, proszę nie zadawajcie mi pytań, kiedy będzie kolejny rozdział. Dziękuję za uwagę! UWAGA! - Przekleństwa - Przemoc - Bez scen 18+ Zachęcam gorąco do przeczytania 😊 Dodam też, że jest to moja pierwsza książka na wtt 😳✌ Oraz że kiepsko u mnie z interpunkcją 😂 # 642 w Fanfiction 12.20.2016r. # 505 w Fanfiction 06.02.2017r. # 306 w Fanfiction 27.03.2017r. # 107 w Fanfiction 27.05.2017r.

17-letnia Kim Chee Jea, która urodziła się w Korei po śmierci jej taty Koreańczyka postanawia wyprowadzić się ze swoją mamą Polką do Polski. Miesiąc później jej mama ginie w wypadku samochodowym, a Chee Jea zostaje zdana sama na siebie. Pewnego dnia dzwoni do niej tajemniczy telefon, dzięki któremu dostaje prace i wraca do Korei. Dzięki temu pozna BTS i Jungkooka. Czy między Chee Jea, a Jungkookiem zrodzi się jakieś uczucie czy zostaną przyjaciółmi? *Jest dużo błędów więc jeśli nie podoba się to nie czytaj :)*

Cześć. Jestem Paulina. Aktualnie mam 17 lat. Gdy byłam w 1 klasie poznałam tam Jungkooka. Od tamtej pory się nie oddzielaliśmy i ciągle byliśmy przyjaciółki. W 6 klasie wyjechał. Nie wiem gdzie. Nie wiem z kim. Ale na pewno mnie zostawił i nawet się nie pożegnał. Po prostu odszedł. Mineło te 5 lat od kiedy wyjechał a on ani razu nie napisał, nie zadzwonił, ani mnie nie odwiedził. W głębi serca mam cichą nadzieję że kiedyś go znowu zobaczę...