Θυμάμαι, μια νύχτα. Ειμασταν περιοδεία με την μπάντα τους. Ήταν γύρω στις 4:00? Δεν θυμάμαι. Ήμασταν στο ξενοδοχείο και εκείνη ήταν στο διπλανό δωμάτιο. Εγώ πρέπει να κοιμόμουν. Και μου χτύπησε την πόρτα. Άνοιξα και την είδα. Κρατούσε ένα μαξιλάρι και με ρώτησε αν γινόταν να περάσει. Δεν φαινόταν να με παρακαλούσε. Το βλέμμα της ήταν κενό. Φυσικά την άφησα να περάσει. Καταλάβαινα ότι σκέψεις την βασάνιζαν και δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Δεν ήθελα να κάνει καμία τρέλα. Την άφησα να ξαπλώσει. Δεν κοιμήθηκε. Ύστερα ξάπλωσα και εγώ μαζί της. Και την πήρα αγκαλιά. Μετά από λίγο έκλεισα τα μάτια μου. Αλλά εκείνη με έσφιξε πιο σφιχτά στην αγκαλιά της. Και τότε κατάλαβα ότι έκλαιγε. Πρώτη φορά την έβλεπα να κλαίει. Στην αρχή τρόμαξα. Τι ρώτησα τι συνέβη. "Τίποτα" μου απάντησε. Αλλά ακόμα έκλαιγε. "Δεν ήθελα να με δεις έτσι"μου είπε. "Δεν ήθελα να με δείς αδύναμη". Και την αγκάλιασα πιο σφιχτά. Κατάλαβα πόσο καιρό περίμενα αυτή την στιγμή. Έμοιαζε τόσο ευαίσθητη. Και ευάλωτη. Πρώτη φορά την έβλεπα σε τέτοια κατάσταση. Και έβρισκε ασφάλεια στην δική μου αγκαλιά. Και τότε κατάλαβα ότι δεν θέλω να τη

Η Αμάντα Μπέρρι είναι μια 16χρονη μαθήτρια η οποία μετακομίζει με τους γονείς της και την 8χρονη αδερφή της Κόρτνεϊ σε ένα νέο σπίτι σε μια απομονωμένη γειτονία της Καλλιφόρνια. Εκεί γνωρίζει την Αλίσσα, τη γλυκιά και όμορφη γειτόνισά της, η οποία όμως κρύβει ένα μυστικό το οποίο στεγάζεται στο υπόγειο του πατρικού της σπιτιού. Θα ανακλύψει άραγε η Αμάντα το μυστικό αυτό πρωτού αποβεί μοιραίο τόσο για εκείνη, όσο και για την οικογενειά της;