❌LÜTFEN HİKAYEYİ OKUMADAN ÖNCE DUYURU BÖLÜMÜNE BAKIN❌ ♛ Anırmak güzeldir. ♛ *** Abimin odasına doğru ilerledim. Kapıyı çalmadan direk daldım. ''N'apıyorsun lan! Daldın odaya, kapı çalsana!''dedi. Şimdi kapı çalmakla filan uğraşamıcam abicim tehditimi hemen söylemeliyim. ''Seni örnek alıyorum abi.''dedim ve yatağa oturdum.''Seninle bir antlaşma yapmaya geldim.'' ''Ne antlaşması bu?'' Sinsice sırıttım. ''Hani annem ve babam iş için Bodrum'a gitmişlerdi. Sende evde parti vermiştin...''Abim şaşgınlıktan ne yapacağını bilemez haldeydi. Oturduğu sandalyeden kalktı ve hışımla yanıma geldi. ''Kimseye söyleyemezsin!.'' Tek kaşımı kaldırmaya çalıştım ama sadece çalıştım noled olsun tüm coolluğum yerlerde. ''Sen bilirsin.''diyip salona koşturdum. Abimde arkamdan koşturuyordu. ''Anne abim siz evde yokken-...'' abimin yanıma geldi ve kolumu dürttü.'' Tamam baş belası, ne istersen yapacağım.'' Zafer kazanmış bir şekilde sırttım ''donla gezdi'' diye sözümü devam ettirdim. Bende abimin kolunu dürtüm. ''New york'a beni götürmeye ne dersin ''dediğimde abim bir küfür savuruyordu. İşte zeki Arya yine abisini yendi. Bekle beni Amerika ben geliyorum.. *** İlk yayınlanma tarihi: 2 Temmuz 2015. Düzenlenme tarihi: 19 Agustos 2016 ►Tüm hakları Arya'nın jelibonlarında saklıdır. © ►Küfür ve Argo içerir! ►Eğlence amaçlı yazılmıştır.

"Özür dilerim" diye bağırdı, sesi uçurumda yankılanırken yanağımdan süzülen gözyaşlarımı sildim. "sakın!" Dedim ona bakmamaya özen göstererek, "sakın benden özür dileme" ağlamam iç çekişlere dönerken Bi adım daha yaklaştı. Duru lütfen konuşalım, Sahi ne konuşacaktım ki konuşacak herşey bitmişti o beni ölüme itmişti. "hayır" Dedim sert bir şekilde uçuruma son bir adım kalmıştı. Yavaş yavaş ilerlerken Bi anda kolumdan yakaladı beni. "Lütfen gitme, beni bırakma" dediğinde, Bi kez daha ağlamaya başladım. "Gitmeliyim, Rüzgar!" diye fısıldadım. Gitmeliydim. "Elveda" kolunu itip kendimi boşluğa bıraktım. Elimden yakaladı "yalvarırım gitme Duru" die bağırdı ama çok geçti. "Rüzgar bırak elimi, bırak" ama öyle sıkı tutuyordu kii. Ben uçurumun aşağısındayken hala bırakmamıştı. "Daha önce de beni ölüme itmişti, şimdi ne değişti Rüzgar" die bağırırken masumca yüzüme baktı. "seni seviyorum Duru" ... Devamı kitabımda...

BEDEL SERİSİ 2 Biz, hayatımızla ilgili planlarımızı yaparken kaderimizin, bize hiç ummadığımız yollar çizdiğinden habersizdik. Nazlı ve Harun.. Yıllardır birbirilerinden nefret ederken, kaderlerinin birlikte yazıldığından habersizlerdi. Yaşadıkları yürek kırıklıklarının ardından kendi mutluluklarından umudu kesip kendilerine emanet edilen en kıymetli varlıkları için birleşti onların yolları. BEDEL adlı hikayemdeki Nazlı ve Harun'un bazen eğlenceli bazen hüzünlü hikayesi. BEDEL'in devamı niteliğindedir. Spiritüel #1 #2 #3...

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

'Genel Kurgu da 2' "Sana bu evde ne huzur var ne de sevgi!" diye kükredi adeta. O anladım ki hayatım boyunca sevilmemek benim kaderim olacaktı. Hiçbir beklentim olmayacaktı insanlardan. Çünkü kimsenin bana verebileceği sevgisi yoktu. Gözümde ki yaşı o bakmıyorken sildim gizlice. Güçsüz olabilirdim ama bunu onun görmesine gerek yoktu. "Kimsenin sevgisine ihtiyacım yok. Ben sevgisiz yaşamayı çoktan öğrendim." dedim. Ve kapıdan çıkmak için rakamı dönmüştüm ama kolumu tutup beni kendine çevirdi ve kapıya yaslası. Şimdi bir eli kolumda, vücudu bana çok yakındı. Öfkeli yüzü o kadar yakındı ki sert nefesleri yüzüme vuruyordu. Kapıyla onun arasında sıkışmıştım. "Sen yaşamayacaksın Asmin. Sen bu evde her gün öleceksin!" 03.11.2016..

"Ablacığım ne oldu?" "Yok birşey" "Söyle tatlım vallahi kimseye söylemek yok" "Abla biri senden birini öldürmeni isterse ama bu çok sevdiğin biriyse ne yapardın ?" " Eflin sen ne saçmalıyorsun?" "Öldürmezsen hep seninle uğraşsalar canını yaksalar." "Ablam bak hiç kimse s ana bir şey yapamaz. Sadece hayal görüyorsun. Tamam mı bitanem." . ..... Nefes 'in şahane olmasada düzeni kardeşi tarafından altüst olur. Şizofren kardeşi Annesini öldürür. Ailesini kaybetmişken yeni bir aile ona kucak açmıştır. Nefretle sevgi arasında ince bir çizgi...

Kim bile bilirdi ki ona aşık olacağını. İlk başta alevlenip sönen bir aşk tekrardan alevlenirse hayatları nasıl değişir ? Çocuk kızı inceliyordu. Sinirlenince daha çekici olduğunu farketti. Belki de daha önce ona hiç böyle bakmamıştı. Hep onu ezik biri olarak görmüştü. Kız ise bi aralar ona karşı duygular besliyordu. Sonra ne oldu da masum kızımız ondan vazgeçti. Peki tekrar ona aşık olabilecek mi ? Çocuk kızı incelemeyi bıraktı. Kızın sorularını tek bir cevap dahi vermedi. Çünkü bir açıklaması yoktu. Hoşlanıyor muydu kızdan ? Gitmesini dahi istemiyordu. Mutluluğu yakalamışken bırakmak istemiyordu. Kızın sinirleri yıpranmıştı. Sadece çocuktan gitmemesi için neden bekliyordu. Ama o susuyordu. Kız daha fazla dayanamayı çıkış kapısına doğru yöneldi. Çocuk o kaybetme korkusuyla ağzından birkaç söz çıktı. Fakat geç kalmıştı. Çünkü kızımız çoktan oradan uzaklaşmıştı..

Tanıtım bölümüne göz atınız...

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."