~TANITIM~ -Hayallerinin peşinden koşan bir kız ve gerçeklerini arayan bir erkeğin hikayesidir. "Kız hayallerine kavuştu,Erkek hayatının tek gerçeğini buldu. Helya&Aras Bu hikayede; Can'ın komikliklerine,Çağrının attığı havalara,Doruğun çizim aşkına ve Arasın karakterine hayran kalabilirsiniz. Helyanın araba sevgisine,Derinin kıyafet tutkusuna,Çağlanın atarına ,Asyanın saflığına,Ertuğrul ve Ceydanın aşkına şahit olabilirsiniz. Not:Arkadaşlar olayların geçtiği hastane doktorlarını özel olarak seçiyor ve buna göre hastanenin doktorları da seviyelerine göre ve yaptığı işler ve hasta memnuniyetiyle birlikte hastanenin diğer şubelerine geçiyorlar.Bu hastanelerden en iyisi de 1.Soykan hastanesidir burada ki doktorlar özel seçilmişlerdir hepsi birbirlerinden iyidirler.

Okula yeni gelmiş olan çapkın,yakışıklı,karizmatik, laf sokmada üstüne olmaya bir oğlan... Karşısında da güzel,mavi gözlü , inatçı ,tek yeteneği hazır cevaplılık olan bir kız... Eylül okulun bilindik kızıydı. Takii Aras gelene kadar... Eylül ilk geldiğinde Aras'ı pek sevmese de sonra bir şekilde istemeden ona doğru çekildiğini fark etti... Eylül bu durumdan kurtula bilecek mi? Yoksa Aras'a doğru çekilmeye razı mı olacak? (12.02.2017😍)

Okula geç kalmamak için hızlı hızlı giderken çok beğenerek aldığım ayakkabıcıklarımın bağcıklarınin gazabına uğradım ve yere kapaklanıcakken kolumdan tutulmasıyla yerle öpüşmekten kurtuldum. Kafamı kaldırdığımda teşekkür edicektim ama ultra yakışıklı yunan tanrısı tipli kasları ben burdayım diye bağıran çocuk "Tanışmak istiyorsan düşme numarası yapmana gerek yoktu tamam biliyorum cazibeme karşı koyamıyosun ama daha yaratıcı fikirler bulmalısın bence. "dedi. 04.06.2017 tarihinde Gençkurgu #1.

Yıpranmış ruhlar, sadece yalanlara sahiptir. Zihnimde canavarlar, boğulduğum okyanusum ve silahım var. Ellerimde kan var. Acıyor ruhum. Kanıyor çığlıklarım. Hayatımın yangınını sigaramın dumanı çıkarır, gözyaşlarım bile söndüremez o yangını. Başımda yalanlarımla süslü tacım var. Bir de Kuzey var; mavi gözü soğuk, kahve gözü sıcak bakan çocuk. O hayatıma öyle bir girdi ki, cennetin kıyısından geçen bir şeytanım artık ben. Onun mavi kahve gözleri cennetim. Benim kehribar gözlerimse cehennemimi simgeler. Benim geçmişim ve geleceğim var. Kuzey'inse geçmişi ve geleceği yok. Onun 'şimdi' yapması gereken şeyler var. δ Bir kelebek kadar hafifim şimdi. Üstüme taş koymazsa uçabilirim. Bir balon gibi süzülürüm gökyüzünde. Yukarıda bir yerde patlayacağımı bile bile. * 18.06.2015 tarihinde yayınlanmaya başlamıştır.

Geçmiş, bitmiş olmalıydı. Üzerinden ne kadar süre geçtiğinin çok da bir önemi yoktu.. sadece gelecekte yaşanacak günlere çelme takmaması gerekirdi. Bir ölüm, bir hayat vaat etti genç kıza. Bir ölüm, kırık dökük bir geçmişin kapısını araladı, Bir ölüm, bir insanı yaşattı. 'Her şey bitti!' denilen noktada başladı hikayesi. Genç kız yeniden bir umuda gebe kaldı. * 23/06/2015 tarihinde yayınlandı.

Ben şu kitaplardaki masum kız olamadım. Ben orda ki kötü çocuğun kız versiyonuydum. Masum kelimesi bana o kadar uzak ki... Hem kimse masum degildir. Sütten çıkmış ak kaşık değiliz ya. Ben masumluğu istemiyorum. Ben Gece'yi istiyorum. Karanlığı istiyorum. Yalnızlığı istiyorum. Ben o gecenin karanlığında kaybolmak istiyorum. Ben kendi karanlığımı hükmetmek istiyorum. 💫 "Ben çok bencil bir adamım Gece" dedi yüzünü göğsüm ve boynum arasına gömerek. Sertçe yutkundum ve sol gözümden akan yaşa engel olamadım. Yaş yavaşça şakağımdan inip siyah karışık saçlarımın arasında kayboldu... "Evet... çok bencilsin" dedim zorlukla her şeye rağmen bencildi. Hemde hiçbir acıması yoktu. Sadece kendini düşünüyordu... benim yok olduğumu görüyordu, hissediyordu ama... bencildi işte. "Bunun için özür dilemicem Gece. Bencilim ve buna alışman gerekicek." Dedi boğuk bir sesle. Kafamı az da olsa iki yana salladım. Alışmayacaktım. Çünkü bu hikayenin sonunda ben yoktum...

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.