Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

‘Aptalın tekisin, senden nefret ediyorum.Senin için değersizsem benle uğraşmayı kes.Kendini beğenmiş piç’ Sesi ağlamaklıydı. Amacıma ulaşmıştım. ‘Evet öylesin.Değersiz ve uğraşılmaya değmez bir sürtük.Bu izi değersiz olduğun, diğerleri gibi olduğun için kapatmayacaksın.Sen sürtüğün tekisin.Benim için yanıp tutuşuyorsun.Sadece öpmemle bile kendinden geçen bir zavallısın!’ Gözlerini büyüttü ‘Sana karşı koyabilirim.Neden mi? Çünkü beni tahrik etmiyorsun iğrendiriyorsun.Beni değersiz görmek istiyorsun çünkü beni asla elde edemeyeceksin seni aptal.’ İşte bu komikti.’Kanıtlamaya var mısın?’ dedim birden ciddi olarak. ‘Neyi?’ diye şaşırmışca sordu. ‘Bana karşı koyamayacağını kanıtlamaya’ dedim dudağımı kıvırarak. ‘Karşı koyabileceğimi!' dedi yılmışça. ’Beni ikna et öyleyse'’ Not : Okumaktan Pişman Olmayacaksınız!! ©Tüm hakları saklıdır.

''Ölmek, acı çekmekten daha hafif bir cezadır.'' Elimdeki Pembe gülü dikenleri ile beraber, avucuma bastırdığımda akan kana boş bakışlarla bakmaya devam ettim. Kan, benim kaderimin çaresizliğini ortaya seriyordu. Benim kaderim buydu. Ben Kanı,Tehlikeyi ve Acıyı seçmiş bir kurbandım. Karşımda duran, soğuk bakışları ile beni izleyen katilime baktım bir süre. Soğuk bakışları kaderimin, şekil bulmuş hali gibiydi. Ben ölümle yaşamayı seçmiştim. Ben ölmek isterken, acı çekmeyi seçmiştim. Ve ben ruhumu bile bedenimde zor taşırken, bir bebeğin feryat dolu ağlamasıyla yaşama tutunmayı seçmiştim. Ben Acıya aşık olmuş, çaresiz bir kurbandım. Ben Ruhunda Derin yaralarla yaşamayı öğrenmiş biriydim. Ben Aslı Akaydı'm.

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!