Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

senle buldum gerçek aşkı senle kaybettim gerçek aşkımı...

"Elf gözlerin neler görüyor Legolas?" dedim, kaşlarımı çatıp manzaraya bakarak. Sarı saçlı Elf, kafasını bana çevirip anlamaz gözlerle baktı. "İlk olarak, adım Aramil Oronra Galanodel. İkinci olarakta çorak bir araziye bakıp ne görebilirim, söyler misin?" "Hiç eğlenceli değilsin." Söylediğim sözlere nazaran, arkamdaki bir yere bakışlarını dikti. Ve fısıldadı; "Bu topraklar eğlence arayışı içinde değil, küçük insan. Kan arayışında..." O sözlerini bitirir bitirmez, kulağımın hemen yanından geçen ok bana hangi Dünya'da olduğumu fazlaca hatırlatmıştı. Ben kendi dünyamda değildim. Kusurlu Topraklarda'ydım. Beni öldürmeye yemin içmiş iri yapılı bir ork, savaş naraları atarak koştuğunda, her seferinde nasıl daha fazla korktuğumu merak ediyordum doğrusu! *** Elf, insan ve cüce...Bu takım, artık ölü olan Kusurlu Toprakları, yeniden canlandırabilmek için yola çıkmıştı. Yanlarındaki küçük insan, başka bir dünyadan gelen üniversiteli bir genç kızdı. Üstelik esen rüzgardan bile korkuyordu!

( ŞEYTAN'IN GÖLGESİ DEVAM KİTABI ) Belki de babasını, Şeytan'ı karşısına alırken daha dikkatli düşünmeliydi. Aşk, oynayabileceği en tehlikeli kumardı ve o, öleceğini bile bile kartları eline almıştı.