Önünde kalın çizgilerle çekilmiş yolun dışına çıkıp gerçek hayata temas etmek insana nasıl bir güç getirir? Bu güçle kalbinizin kendisiyle bile mücadele edebilir misiniz? Hayrankurgu görünümünde aslında herkesin bir yaş döneminde yaşadığı "ben bu hayatla ne yapıyorum" karmaşasına bir bakış ...

Bir insan bir insanla aynı satırları aynı gözlerle okur da, aynı müzikte aynı ritme uyarak birbirlerinin kollarının içinde dans eder de, kulaklarını dolduran notaları aynı şekilde yorumlar, aynı hayalleri kurar da nasıl aşık olmazdı ki zaten... Vatanım Sensin'in 16. Bölümünden sonrası için kurgulanmıştır.

Nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü... Alıp kanatlarına umutlarını geçmişin? Sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi. Ah, küçük bir pervane gibi... Bir 70'ler hikâyesi. Bu hikâyede, gençliğin ilk heyecanlarıyla tasasızca yaşayan küçük, şımarık bir kız, esasında zannettiği kadar küçük olmadığını kafa karıştırıcı tecrübelerle fark edecek. Üstüne yıkılan o göğü, bir başka güçlü elin de yardımıyla ve kalbindeki tüm o sevdasıyla kaldıracak göğsünün üstünden. Ve iki genç, imkânsızda buluşup birbirine pervane olacak. Kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli? Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri? Ölenlerin adını unutma; türkülerin, meydanların. Ah, bırakmasın onlar seni... "Bak, bak şunlara! Bunlar yalnızca kâğıt mı? Değil... Oku! İnsan hepsi. Hepsi birer ölü. Hepsi birer ölüm. Beren! Şaka mı geliyor bunlar sana?" Hey! Bak işçi tulumu giymiş umut! https://www.youtube.com/watch?v=e9LO0LWGvX4

Esir olmuştu Kral These, esir etmek için geldiği Smyrna' ye.. Hapsolmuştu Smyrna, kendi memleketinde; bir çift kahverengi göze.. Yakışmıştı aşık olmak, Smyrna'ye.. sevmek ise These'ye..

Yalnızlık , sadece 9 harfli bir kelime değildir. İçinde bir ömrü , bir insanı barındırabilir bazen. O , bir insanı tanımlayabilecek bir sıfat , o insanın her eyleminden önce kullanılan bir edat ve cümlelerini birleştiren bağlaç olabilir. O , bir insanın sahip olduğu tek şey olabilir. O , bir insan olabilir. Tek bir insan... İnsan yalnızca tek başına kaldığında değil kalabalıklar arasında da yalnız olabilir. Yalnızlık ; zihindedir, benliğin içindedir. Etrafınızda onlarca insan olması, sizinle ilgilenmeleri, sizinle konuşmaları sizi ondan kurtaramaz. Çünkü kafanızın içinde bir yerlerde O 'Yalnızlık' biliyordur gerçekleri. Aslında etrafınızdakilerle aynı olmadığınızı, rol yaptığınızı. Bazen siz bile bilmezken Yalnızlık biliyordur hepsini ,tüm gerçeklerinizi... Ve o Adam tanımadığı topraklarda , tanımadığı insanlar arasında yalnızlığın esiriydi. Ancak o her şeyin sahibi olduğunu düşündüğü parlak dünyasında aslında bir esir olduğunu , kimsesiz ve yalnız olduğunu hatta yalnızlığın ta kendisi olduğunu bile bilmeyen bir adamdı. Hiç yalnızlıktan kurtulamamıştı ki. Daha önce bilmediği bir şey hakkında nasıl yorum yapabilirdi ? Bir Hilal-Leon hikayesidir. #hileon Devam edilmektedir!