Gece yarısı Duru'nun eve giderken yolda yaşadığı tacizden başlamıştı her şey ...yani gerçekler .Babasının bir mafya olduğunu hiç tanımadığı birinden öğrenmişti ;ATEŞ Ona karşı hissettiği çekimi sadece o hissetmiyordu fakat yaşayacakları ve ortaya çıkacak yalanlar bu duyguların önüne geçecektir ya da geçecek midir?

Fantastik #6 Yeşil Prenses serisinin 2. kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir. İçimizdeki karanlığı bir mum ışığıyla yok edemeyiz. ♕ Kim bilirdi ki bir kölenin bu kadar yükseleceğini? Bir kralın tutkusuna, arzusuna esir kalacağını... Ama kendisinin de nefret ettiği bir şey vardı; kralının hırsına, arzusuna esir kalmayı o da seviyordu. Darya yıllar boyu gizlenen sırları öğrenirken daha fazla mücadele etmeye şehvet duyuyordu. Sakin bir hayat ona göre değildi. O da tıpkı ağabeyi gibiydi; gerçi onun gibi olduğunu yavaş yavaş öğreniyordu. Bunun farkında olmasa bile birbirlerine benziyorlardı. Ama asıl o konu o veya şeytan kardeşi değildi. Kral da değildi. Asıl konu, ülkelerinde neler olduğuydu ve daha neler olacağıydı. Asıl konu, bu hikâyedeki herkesin kemiklerinde yanan savaş isteğiydi. Asıl konu, dünyanın adaletsizliğinin onları günaha davet etmesiydi. Dünya, gizlenen yalanlarla doluydu ve bazı kişilerin bu yalanları ortaya çıkarmaya hiç niyeti yoktu. Yeşil Prenses serisinin 2. ve son kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir.

Hiç merak etmediğiniz ama duyunca şaşıracağınız bilgileri bu bölümde bulabilirsiniz.

LİSE Mİ?.....

Bazen bu hayatta düşmekte var ayaga kalkmakta bizde düştük ayaga kalkmaya calışıyoruz bu hayatta bu şiir kitabıyla

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Karanlık etrafımı ve kalbimi ele geçirmiş bir şekilde birinin kalbini sökmüş elimde tutuyordum... Çünkü ben...?

Kaan yanıma gelip, omuzlarımdan tuttu."Kendine gel Rüzgar!Sen daha 15 yaşındasın. Ben inanmıyorum şaka değil mi? Maske sen değilsin."dedi."Hayır benim.Doğru 15 yaşındayım. Ama bu benim. Hayatım,yaşadıklarım beni bu hale soktu. Bir katile dönüştüm en sonunda. Bir katille sevgili olmak nasıl bir duygu? Şimdi ne hissediyorsun? Merak ediyorum Kaan. Çünki ben hiç birşey hissetmiyorum!" dedim.Yine bağırmıştım. "Artık bende hiç birşey hissetmiyorum. Hoşçakal." diyip,beni bıraktı. Kapıya doğru gidip duraksadı. Kapıyı açıp arkasına bile bakmadan çarpıp gitti ve bitti.İlk aşkım bitti. O kapı çarpıldığında, benimde içimde bir şeyler, kırıldı. Mesala artık onu sevmiyorum. Garip, bu duygumu da kaybettim. Şimdi ben neyim? Şimdi ben kukla mıyım?Yoksa bir heykel? Yok ben bir Maskeyim!!