Mizah #1 Başımı yaslandığım bedene çevirdiğimde, içleri alay dolu bakışlarla buluştum. Yalnızca benim duyacağım bir tonda kulağıma ulaştı fısıltıları. "Siz kadınlar bu topukluları rezil olmak için mi giyiyorsunuz?" Laf soktu. Bana laf soktu. El alemin adı, bana laf soktu. Bana, Eflatun Yetmez'in torunu, Yeter Yetmez'e! Belimdeki elini geri iterek, kaşlarımı yay şeklinde havalandırdım. Sanırsın kolbastı oynuyorlar! Yere düşen çantamı alıp saçlarımı düzelttikten sonra, kalabalığın azalmak yerine çoğalmasına aldırış etmeden cevap verdim karşımdaki Allah'ın kuluna. "Senin dediğin kadınları bilmemde, ben bunların üzerinde horon tepiyorum." Adını bile bilmediğim aslında bana yalnızca yardım eden, aynı zamanda dalga geçen kişilik alayla tek kaşını kaldırdı. "Yani?" Yönümü asansörün olduğu kısma çevirip, iğneleyici bir tonda cevap verirken dudaklarımı alayla kıvırdım. "Eğer beni biraz daha oyalarsan, horonu senin üzerinde teperim." Karadenizli bir ailenin, en âkil kızı. Bir "Yeter Yetmez" hikayesi...

Oyun içinde oyuna, sırlar içinde sırlara hazır mısınız? "Gerilim, aksiyon, macera, gizem ve en önemlisi aşk severler bu hikayede toplandı. Ya siz nerdesiniz? " DIKKAT: İYİ Kİ OKUMUŞUM DİYECEĞİNİZ BİR HİKAYE. ŞANS VERİRSENİZ HAK DA VERECEKSİNİZ. SEVGİLER...

Yeni okul yeni hayat ve AYAZ ! Acaba Derin bu yeni hayatına alışabilecek mi? En çokta AYAZ'a alışabilecek mi?

İnatçı,Sert,Acımasız,Gözü kara olan Alparslan her kesin korkulu rüyasıydı.İsmi bile yeterdi Alparslan'ın. Herkes önünde diz çöker korkuyla bakardı ona.Karaman soyadı'nı hakkıyla tanışmıştı Alparslan.Ancak küçük bir sorun vardı.Canından çok sevdiği babası ve yer altı üyeleri onu Rus bir iş adamının kızıyla evlendirmek istiyordu ve Alparslan asla yabancı bir kızla hele de ahlakı yerinde olmayan bir kızla evlenmezdi.Tek çare oyun oynamaya kalıyordu.Şah Mat. Aslı Su Demirel.Babasının vefatından sonra annesinin tamamen değişmesi Aslı'yı karanlık bir hayata sürüklemişti.Bir gece annesinin eve getirdiği adamların biri Aslı'ya zorla sahip olmuştu.Hamile kaldığını öğrenen Aslı eli kolu bağlı çaresizce ne yapacağını bilmeden öylece kalmıştı.Annesi tarafından "kötü kadın"damgası yiyen Aslı dövüldüğünde de bebeğini kaybetmek üzereyken her şey tepe taklak oluyordu.

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.

*Esmer Güzelim olarak değiştirildi. Başlama tarihi: 02/03/2015 Nefesimi düzenleyip, "B-bizden ne istiyorsun?" dediğimde cevap vermedi. Beni sandalyeye itekleyip oturttu ve ip ile sandalyeye bağladı. Karşımızdaki tekli koltuğa oturdu ve paketten bir sigara çıkarıp dudağının arasına yerleştirdi. Sigarasını yaktı ve içine çekip dumanını üfledi. O kahverengi gözlerini kısıp, "Bana ne olduğunu anlatın. " dedi. Titrek bir nefes aldım ve, "Arkadaşım benim yanıma gelirken yolda siz birden önüne atlamışsınız, o da size çarpmış. Başınızda bir yara, karnınızda ise bir morluk vardı. Biz de sizi hastane yerine buraya getirdik ve başınıza pansuman yaptık. Bir doktor gelip sizi muayene etti. Bütün olanlar bu. " dediğimde adam yerinden kalktı ve yanıma gelip ellerini sandalyenin kenarlarına koyup üzerime doğru eğildi. Bir şey yapacak korkusuyla sertçe yutkundum. Adam yutkunduğumu görüp boynuma baktı ve sonra bakışlarını gözlerime çevirdi. Surat ifadesi çok korkutucuydu. Korkutucu bir ses ile, "Bana çarptınız ve buraya getirdiniz. " Geri çekilip, "Peki ben polise gidip sizi şikayet edersem ne olur? Hapislerde çürürsünüz. " dedi, sigarasından bir nefes çekti ve dışarıya üfledi. "Bakın, biz sizin kim olduğunuzu bilmiyoruz. Size yardım etmek için buraya getirdik. Suçumuzu telafi etmek için. Biz daha çok genciz. Genç yaşta hapise giremeyiz. Hayatımız kayar. " dediğimde sigarasını fayansa atıp ayağıyla ezdi. Sahte bir hüzünle, "Ah, daha çok gençmişsiniz. Hayatınız kayarsa ben ne yaparım?" dedi ve sonra gür bir kahkaha attı. Bizimle dalga geçiyordu pislik. "Bana bak güzelim, kaç yaşında olduğunuz umurumda değil. Hayatınız da umurumda değil. Ama bir dakika sizi polise şikayet etmeyeceğim. Sizinle bir anlaşma yapalım. "

Her şey,bir erkeğin hapşırmasıyla ve benim"Çok yaşa!"diye bağırmamla başladı...

KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Karşılıklı çekilen silahlar Rize'nin sessiz dağlarında, gürültüye sebep oldu. Bir tarafta Karadeniz gibi hırçın ve inatçı Kara ailesi, diğer tarafta ise Rıha gibi köklü ve yıkılmaz Güneri aşireti. Bu iki aileyi karşı karşıya getiren ise Doğu'yu yüzyıllarca dize getiren töre. Rize'nin yeşil dağlarında, çaylar arasında başlayan hikayemiz Urfa'nın kavurucu sıcağında, fıstık bahçeleri arasında devam ediyor. Rizeli Ayşem Kara'nın, Urfalı Fırat Güneri'yle macerasına hazır olun. Bir Karadenizlinin kardeşini törelerden korumak uğruna 'berdel' yaparak Doğu'ya gelin gitme macerası. Not: Töre kitabı değildir. Evlilik bu şekilde gerçekleşmiştir. *Bu isimle ve kurguyla yayımlanan ilk kitaptır. Kopyalanması durumunda haber veriniz. Yazılma tarihi: 23.07.18 Yayımlanma tarihi: 14.08.18