ÖLÜM! Pencereden içeriye sızan rüzgara karışmıştı o gece . Hiçbir şeyden haberi olmayan genç bir kız Ailesine mi yoksa hiç tanımadığı kara gözlü oğlana mı inanmalıydı.? ... Başlangıç Tarihi : 23.06.2017

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Tanıtım bölümüne göz atınız...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Başlama tarihi : 31ekim 2015

*************************************************************************************************** '' Bavulların hazır mı Berna, gidiyoruz.'' Evet bu annemin sesiydi. Taşınıyorduk artık. Sebebi ise babamın görevleri yüzünden. 4 yılı geride bırakmak mı şimdi? Bu çok zor olacak gibiydi. Ama artık İstanbul'dayım. İstanbul'un sokaklarında paramparçayım. Buraya yaz tatilinde geldik biz. Ağustos ayında buraya adımlarımızı yeni atmıştık. Çok özledim Elif'i , Mete'yi geçmişi.. Sokakta bana bedavaya sakız veren Hasan amcamı, duvarları boyayarak kaçmayı, haftada bir harçlık veren Ayşe teyzeyi. Çok özledim. İstanbul'da güzel aslında. 3 hafta içinde çok malca anılarım oldu burada. Çok piç var burada. Emre mesela. Son 3 haftada değişik şeyler yaşadım. Kaçamak duygular falan. Francisco Lachowski = Emre 17 Yaşında Barbara Palvin = Berna 17 yaşında Kristiana Bazan = Elif 17 yaşında Vini Uehara = Arda 18 yaşında Miranda Kerr = Gamze 18 yaşında Cody Simpson = Mete 18 yaşında

Eylül. Annesi kadar güzel ve kırmızı saçlarıyla oldukça dikkat çekici. Anıl. Babası kadar yakışıklı ve annesinden aldığı mavi gözleri ile bir o kadar da etkileyici. Bu iki velet küçüklüklerinden beri birbirlerine karşı olan elle tutulur cinsten çekimlerini ne zaman fark edicekler sizce? Bazen gözümüzün önündeki görmek için bile birinin bize göstermesi gerekir. Onların görmelerini kim sağlayacak? Yoksa kendileri fark edebilecekler mi? ........ "Eylül." "Söyle." "Sana acayip sinir oluyorum." "Ne tesadüf Anıl. Bende öyle!" ----yan komşum un ikinci kitabıdır---

17 defter. 17 Cinayet. Defterler birbirinden gizli. Defterler her 1 cinayetten sonra bırakılıyor. Katil "Kim,Ne,Nerede,Ne zaman,Nasıl,Niçin?" sorularını işliyor tek tek. Birde dedektif Tom.Bu olaylarda kendini üzmemeye çalışsada yıkılıyor hep.Son olarak size katilin defterlerinin birisinden bir söz bırakıyorum; "O soğuk bedenimle denizin soğukluğu birleşsin istedim.Ah sevdiğim,hatırlar mısın hep beni ısıtırdın? Tekrar ısıt beni diye çağırdım seni." Uyarı: Lütfen midesi kaldırabilenler veya iğrenmeyecekler okusun. Biraz psikopatçada eheheh

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.