Eski adıyla Küçük Kadın, Sinek Valesi olarak yeniden yazılıyor! Herkes bir aşk hayal eder. Herkes bir umut biriktirdi. Ama kimse ölümü hayal etmez, ölüm için umut biriktirmezdi! İskambil kartı... imkansızın da imkansızını yaşatıyordu ona. Hiç ummadığı anda kendini bir olayın içinde bulmuş ve o olayın içinde koca bir aşkın içine düşmüştü. Aşk onun irislerinin içindeydi. Onlar ne Leyla ile Mecnun ne de Kerem ile Aslı'ydılar. Onlar Sinek Valesi ve Sinek Kızdı... zıtlıklarla dolu bir kutup hikayesiydi onların ki! Not: Unutmayın ki, "cinayetlerin en önemli şahısları tanıklardır!" Kapak tasarımı "carna tasarıma" aittir.

Tahammül edemediği kahve kokusuna,hiç ilgisini çekmeyen kitaplara aşık olmaya başlamıştı genç kız. Girmekten ve oranın sessizliginden bile nefret eden genç kız şimdi oranın sessizliğine etrafa yayılan kahve kokusuna hayranlık duymuştu. Ömrünün en eğlenceli zamanını tam da burada bu kafenin içinde bulunan kütüphanede geçirecekti... neden mi? Çünkü bu kız sesini gizliden gizliden duyduğu bir kütüphane rafının arasında bulunan şiir kitabının,hayranlık beslediği gencin dudağında dökülen aşk mısralarını sevmişti. Bu kafe ona yeni bir başlangıç için yol olmuş. Tatlı serseriliğini geride bırakmış tatlı bir cadının tatlı bir hikayesine misafir olmuştu bile. Genç adam elinde tuttuğu ve ilk defa okuduğu mısraların içinde bulmuştu kendini onu dinleyenden habersiz... "Garson!" "Buyrun hanımefendi Ne istemiştiniz?" "Gel sevgilim gel,benim dünyama gel çok zaman var içimde yerini hazırladım." Genç kadın öylece dalgın dalgın okudu dudağından dökülen sözleri. "Anlamadım?" Kendine geldiğinde tatlı bir tebessümle olayı toparladı. "Diyorum ki Attila İlhan'ın ne güzel sözleri var. İki ayrı yolcunun eğlenceli ortak yolculuğuna var mısınız? Bence hepiniz onları çok seveceksiniz!