Aşk...1 kelime 3 harf. 'Ee bunu zaten biliyoruz'diyenleri duyar gibiyim. Evet kesinlikle haklısınız.Aşk'ın bir kelimeden ve üç harften oluştuğunu biliyorsunuz.Ama kesinlikle bilmediğiniz birşey var; SİZ AŞK'I BİLMİYORSUNUZ..! Bildiğinizi sanıyorsunuz.Bunu Toprak'ın Yağmur'a olan aşkını okudukça anlayacak,anladıkça da bildiklerinizi unutacaksınız... Yağmur'un inatla,tüm saflığı ve temizliği ile yağdığı,Toprak'ın ise Yağmur'a beden olmaktan asla kaçınmadığı,onu sarmaladıkça içine hapsettiği ve Yağmur'un içinde kaybolurken etrafa armağan ettiği o aşkın kokusunu duymak ister misiniz bu sayfalarda? Öyleyse Bildiğiniz Tüm Besmelesiz Aşk'ları unutup,güzel bir Besmele çekerek başlayın Aşk'ı okumaya,yaşamaya,duymaya ve hissetmeye. Aşkı birde Toprak ve Yağmur'dan dinleyelim mi? Öyleyse Aşk kokan bu sayfalara; HAYDİ BİSMİLLAH.. 7 KASIM 2015-Yayın Tarihi

Kader baştan çizmişti hayatlarını. Bütün roller dağıtılmış, her ayrıntı düşünülmüştü. Yağmurlu bir günde karşılaşmışlardı. İkisi de sinirli ikisi de birbirinden öfkeliydi.Yavuz tesadüf diye düşünürken Esra tevafuk diye içinden geçirmişti. Bu kadar zıt fikirliyken nasıl bir yaşam kuracaklardı? Aşk mıydı? Yo.. Hayır, onlarınki aşk evliliği değildi. Peki neydi, iki insanın yaşamlarını birleştiren? Soluksuz bir aşk hikâyesinin yanı sıra onları sürükleyen zorluklarda yer alıyordu. ..OLMAZSA OLMAZIMSIN...

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

Spirituel icinde. ❤ 6 ❤ Zordur başkası istediği için yasamak zorunda olmak .... Başlama tarihi : 04 . Nisan 2017 ☑ kopyalama veya calinma durumunda yasal işlem olacaktır.

"Huzurum" "Gözlerine baksam, ağlasam, kimsesiz kaldığımda kimsem olur musun?. Gel desem prangalanmış olsa ayakların koşar mısın? Dünyam yıkılsa dünyam, uyuduğumda rüyam, uyandığımda kokusunu aldığım olur musun? Görmez olduğumda gözüm, yaralandığımda merhemim olur musun? Tek başına herkesim olur musun? Parada pulda tahta gözüm yok. Bir tek gözümün kaldığı hurim olur musun? Ardında saklandığım, kucağında uyuduğum, Annem, babam, sevdiğim, kadınımmmm, birtanem, gültanem, olmayan herşeyim olur musun? Düştüğümde tuttunduğum, tuttunduğumda tam olduğum, eksikliğim, tamamlandığım olur musun? Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum. Ben. Ben ilk defa mutluluktan ağlıyordum sanırım. Etrafdaki herkes, çoluk çocuk herkes bize bakıyordu. Etrafımızı insanlar kapatmış. Önümde Efken ve inanılmaz sözleri ile evlenme teklifi. İşte tamda şuan ölsem sanırım bende dünyanın en mutlu insanı olarak ölürdüm. Evlilik aşkı öldürür diyorlar, Benim hayatım olur musun? Tekbir aldığımda cemattim, dualarıma amin diyenim olur musun? İstemem bir başkasını tanımak, herkesin sonu olur musun? Al özgürlüğümü iki dudağının arasına, seni herkesle değil, herkesi seninle kıskandırdığım olur musun? Sadece evimin değil, ahiretimin kadını, sadece kadınım değil yüreğimin annesi, son durağım olur musun? Diğer yarım, tamamlayanım olur musun? Kire bulanmış şu dünyada en temizim, incim, gelincik çiçeğim, kızımın annesi olur musun? Bak bir güvercin kalbi gibi yüreğim ürkek. Umuduma üfkesen sanki sönücek. Son kalem ha düştü ha düşecek, kalbimi fetheden, sevdamın leylası, aşkımın fatihi olur musun? Hani diyorlar ya aşkın gözü kör, aşk yalan diye; Ben sana aşığım. İki gözüm tek doğrum olur musun? Efken HAZAR ağlıyordu. Herkesin içinde ağlayarak bana hayatının başrolü olma teklifini yapıyordu. Kısacası İlkim, Sonum,

Kitabımızın 'Elif'in Mim Durağı' adıyla yayın hayatına geçeceğini ve sayfalara karışıp evlerinize konuk olacağını gururla söyleyebilirim artık. Yakın zamanda son bölümleri kaldıracağımı da üzülerek söylemek istiyorum. Ve En yakın zamanda duyuru yapacağım!

Pek güzeIdin, pek Iatiftin. Börek oIsan seni yerdim.az soğanIı,boI etIiydin.Iafa daIdım,dibin tuttu.gönüI bu,hemen unuttu.❤ İNSAN SEBEPSİZ YERE TERK EDER Mİ SEVDİĞİNİ ? DAHA EL ELE TUTUŞMADAN KALBİMİ TUTUŞTURAN ADAM.***

Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu bağrına basacak ve omzunda ağlayabileceği bir annesi yoktu ki.Gözünden gelen ikinci yaşı bu sefer elinin tersiyle sildi ve önündeki yüce kitabı açarak gözüne çarpan ayet ile tüm acılarını unuttu.Gözleri mutlulukla parlamıştı.Ve artık her şeyin değişme vakti gelmişti. ''Allah sabredenlerle beraberdir.'' Bakara Suresi,157 ~ İkisi için minik bir kıvılcım gerekiyordu sadece.Onların karşılaşmaları Allah'ın bir taktiri olmalıydı.İkisi de kader ortağıydılar ve mutlu olmak için birbirlerine ihtiyaçları vardı.Üç yıldır imam hatipte okumuş ve tam bir imam hatipli ruhuna sahip bir genç kızın koleje gitmek zorunda kalması ve yıllardır kolejde okumaktan bıkmış bir delikanlı...Onların kesişen eşsiz hayatları ve birbirlerini tamamlayışları...Biri annesini değerlisi,diğeri annesinin ışığı.Değerli bir şeyin parlaması için ışığa ihtiyacı varken,ışığında aydınlatması için değerli bir şeye ihtiyacı vardı.Onların hayatları toz pembe hayatlar değildi,aksine tüm acıyı çekmiş ruhlardı.Gülümseyen yüzlerin ardındaki yaralı ruhlar.O yaraları saracak olan yine birbirleriydi.Değerli bir ışık... ''Mucize,aslında sen gökyüzüsün bense ay.Çünkü senin ihtişamın benim ışığımı söndürmeye yeter.'' KOLEJDEKİ FERACELİ Başlama Tarihi:15.10.2015

Ben Elif.. Elif gibi Elif ama... Adımın hakkını veren bir Elif.. Zalime karşı dik duran Elif.. Gerektiğinde Allah'a vav olan Elif.. Zalim demişken; Bir adı var tabi o zalimin.. Gölge.. Aslı Yavuz.. Ama Gölge derler.. Gerçek bir zalim kendisi.. Bana yaptıklarını okudukça zalim kelimesinin onun için ne kadar da hafif kaldığını göreceksiniz.. Ve neden yaptığı konusuna gelirsek... İnanın bende bilmiyorum. Öğrenince size de söylerim elbet. Hayatımı okumaya hazır mısınız? Ben anlatmaya hazırım.