Aslında şu anda hayatımın merkezinde birisiyle beraber olmak yoktu. Erkek düşmanı ya da yalnızlık düşkünü biri değildim. Herkesin yaşadığı aptal tecrübeleri yaşadım. Çok âşık oldum, terk edildim, terk ettim, ağladım ve gençliğimin bir kısmında yüreğimin bu meselelerle eğilip bükülmesine izin verdim. Zamanla hayatımdaki bazı dengeler yerini buldukça odak noktam da bir miktar değişiklik gösterdi sanırım. Kalbimin kapıları açıktı ama bir süredir bu kapıların cereyanda kalıp çarpmasına sebep olacak bir esintiyle karşılaşmamıştım. Ve bununla ilgili hiçbir sorunum da yoktu. Ta ki bu rüyaya kadar. Laviniapiaf'a ithafen. :)

"Se sen nişanlısın kahrolasi uzak dur benden" diyerek göğsüne vurmaya başladım. Beni sakinleştirmeye çalışarak "Hicbirsey bilmiyorsun nur" diyerek elimi tuttu. .... Bu iki kaçık aşığın hikayesini okumaya var mısınız?

Birbirlerini çocukluğundan beri tanıyan iki güzel kız... Babalarının işlerinin başına geçen iki yakışıklı kardeş... Peki ya kızlar beylerin özel çalışanı olursa? Masum, bir o kadar da heyecanlı bir aşk hikayesi...

Yıllarca abim diye sevdiği aile dostlarının kızı.. Yıllarca aşık olduğu bir adam.. Aral ve Asude... Aslı'nın yardımlarıyla bakalım bir aşk doğacak mı Aral'ın kalbinde..

"Kimsin sen?" Adam duyduğu soruyla yeşil gözlerini kızın gözleriyle birleştirdi. Masal'ın sesinde meraktan çok öfke ve kırgınlık vardı. Genç adam cürretkar gözleriyle kıza bakmayı sürdürürken "Özür dilerim" diyebildi sadece. Söylenebilecek hiçbir söz yoktu. Bu gizemli insan kim olduğunu, geçmişini her şeyini saklamıştı karşısındaki masum gözlerden. Kız daha çok öfkelenerek "Neden?!" diye bağırdı. "Neden özür diliyorsun?." Ses tonunu biraz daha düşürerek sakinleşmeye çalıştı. Sesine çaresiz bir istek tonu vererek,"Yalan, değil mi? Beni kandırmadın sen, öyle değil mi? Lütfen. Lütfen beni kandırmadığını söyle." dedi çaresiz gözlerle adamın gözlerinin derinliklerine inmeye çalışarak.Adam bir kez daha "Özür dilerim." dedi umutsuz bir sesle. "Özür dilerim."