"Bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma.. Köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan.. Öyle kolay değil rüzgarın önüne kapılıp gitmem.. Son ana kadar 'vazgeçmem' yaşamaktan.. Ne fırtınalar koptu benim hayat dallarımda.. Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan içimde kıyametler kopsa da.. Ben baharıyım yarınlarımın,çiçek açarım her kışın ardından" (Nazım Hikmet) Her okuduğumda kendimi buluyordum bu mısralarda.Ne kadar kırılsamda, kuru bir yaprak gibi rüzgarın oyuncağı olup bilinmez sonlara doğru savrulsamda şairin dediği gibi hiçbir zaman vazgeçmemiştim yaşamaktan.. İçimdeki virane olmuş harabelerime kimseyi misafir etmemiştim yıllardır ne kadar çok yıkıldığımı kimseler görmesin,kimseler acımasın diye.Çünkü bu hayatta beni ben yapan şey kazandığım savaşlar değil kaybettiğim,acımasızca kaybetmeye zorlandığım savaşlardı. Ben Cansu.. Sevdiği adam tarafından nedensiz bir şekilde terkedilen ve hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam eden kadın.Ta ki bedenen kusurlu,ruhen kusursuz biriyle tanışıncaya kadar..

Küllenmeye yüz tutan aşklar birer kor gibidir yüreklerde, tıpkı yakmaya hazır birer ateş parçası gibi... Acıtsa bile küçüktür, kaçabilirsin ondan. Dönüp kalbine bakmazsan yok sayabilirsin, hatta unutmuş gibi sahte mutluluklarla doldurabilirsin hayatını. Yalnız bir gün bir hata yapar da onun orada olduğunu bildiğini fark ettirirsen ona... Geri dönüşü olmaz. O küçük kor gözlerinin önünde gerçek bir aleve dönüşür. Paniklersin... Hemen yaklaşıp eline geçirdiğin herhangi bir şeyle rüzgar yaratmaya çalışırsın ama o rüzgar sadece alevlerin daha çok yükselmesine neden olur. Üstelik üzerine basıp geçmek için de çok geçtir artık. Söndüremezsin... Sadece yanarsın. Hele bir de kader seni ona bağlamışsa sğrekli yan yana olmak zorunda bırakıyorsa zaten seçme şansın yoktur. Sonuna kadar yanacaksınızdır, taa ki son nefesine kadar...

"Korkuyor musun ?" diye sordu. Nehir başını kaldırmadan sadece kafasını salladı. Adamın kokusuna karışmış sert içki kokusu genzini yakmıştı. "Hım demek öyle " dedi fısıltıyla.." O zaman neden buradasın ? Buraya beni memnun etmek için geldiğini biliyorsundur herhalde " Nehir başını kaldırdı. Bebek mavisi gözleri adamın karalarıyla buluştu. "Zorla getirdi " dedi zor çıkan sesiyle. "O zaman ne yapacağız " dedi elinin birisini duvara yaslayıp. Nehir cevap vermedi. "Şöyle yapalım o zaman güzellik , ben seni o adam dan kurtarayım sende bana unutamayacağım bir gece yaşat ne dersin " Emir tuğra eğer sarhoş olmasaydı muhtemel bu sözleri söylemezdi. Bunda içkisine katılmış ilacın etkisi de büyüktü muhtemel. "Yani beni o adama vermeyecek misin " dedi umutla. "Hayır , seni o adama vermeyeceğim ama bu gece seni istiyorum karşılık ver " dedi acımasızca..

" Dokun bana, " dedi Sumru bunu yapmamak için kendini zor tuttuğunda. " Sumru.." " Sen sus, elin konuşsun Kutay. Dudakların, ellerin...sadece onları istiyorum. " Kutay bu emri bekliyormuş gibi ellerini kızın beline koyarak onu kendine çekti. Artık istese de duramazdı, bunun farkındaydı. Yetişkin içerik içerir, rahatsız olacaklar okumasın.

🔞+18 içerik vardır, 18 yaşından küçük ve rahatsız olanların okumaması tavsiye edilir.🔞 Elini bacak aramdaki sıcaklığa soktu.Kadınlığıma dokunduğunda kendimden geçip kafamı arkaya attım ve inledim.Ellerimi ani bir refleksle elinin üzerine atıp çekmesi için yalvaran gözlerle ona bakıyordum.Sinirlenmiş gibi elini daha da derine bastırdı. "Kuzey ! Canımı yakıyorsun." Duraksayıp gözlerime baktı,ardından hızla pantolonunun kemerini çıkartmaya başladı.Onu arzuladığım için sırılsıklam olmuştum.Sertleşmiş erkekliğini çıkartıp altıma doğru ittirdi.Tez bir çığlık atıp göğsüne yapıştım.Kulağıma doğru eğilip fısıldadı. "Bu acının hoşuna gitmediğini söyleyemezsin güzelim." Kuzey&Derin Biraz aşk,biraz seks ve bolca tehlike #1 katil #3 tehlike #1 aşk

En yakın arkadaşlarınızdan birinin sevdiği çocuk size görücüye gelseydi ne yapardınız? Üstelik bu çocuk da arkadaşınıza aynı şeyleri hissediyorsa o zaman işler iyice kızışırdı değil mi? *** Bir yıldır Yeni Zelanda'da çevirmenlik yapan Ceylan, ailesini ve memleketini çok özlemektedir. Annesi arayıp abisinin düğünü için memlekete çağırdığında soluğu patronunun yanında alan genç kız bir aylığına biricik ülkesi Türkiye'ye gitmek için izin koparır ancak onu bekleyen süprizlerden bihaberdir. Tekrar dönmesi gerektiğinde karşısına çıkan seçeneklerle neyi ve kimi seçeceğini şaşırır. Çok sevdiği işine geri mi dönmesi gerekiyor yoksa onu şaşkına uğratan arkadaşının biricik aşkı olan çocuğu mu dinlemeliydi? "Kalbimde kimin olduğu umurumda değil! Eğer senin sayende Allah'ın lütfunu kazanacaksam o zaman onuda unutmaya hazırım. Yeter ki bana hayır deme..." "Birbirini seven kimselerin arasına giremem ben, kusura bakmayın!" "Ucunda Allah'ın rızası varsa gözüm hiçbir şeyi görmez. Bundan sonra senden başkasını görmeyeceği gibi..."

İclal Ilgın, üniversiteden yeni mezun olmuştur ve Kayseri'ye sağlıkçı olarak atanır. Gittiği şehri tanımadığı için bir süreliğine ev arayışına çıkar. Sonunda bulduğunda ise beklemediği bir sürpriz ile karşı karşıya kalır. Özel bir numara sürekli kendisini arar fakat sesini etmez. Genç kız bundan oldukça muzdariptir. Zira birini kırdığını veya üzdüğünü düşünmektedir. Bu yüzden her seferinde aramaları cevaplar, belki arayan kişi derdini anlatır da bu musibet sona erer diye. Lakin arayan kişi konuşmamakta ısrarcıdır. Bu durumda genç kız ne yapacağını bilemez ve arayan kişinin bir gün konuşacağını umut eder. *** "Kimdi o!" "Efendim?" "Kimdi o sana sarılan herif! Onun o elini kırıp diğer eline vermez miyim!" "Sesini duymamız için ağabeyimin gelip bana sarılması gerekiyormuş demek ki." "Dıt dıt dıt..."

Sakar, komik, saf ruhlu, 21 yaşında, PDR okuyan, başarılı bir genç kız; Mucize Güngören. Sessiz-sakin, soğuk, 23 yaşında, mimarlık okuyan, bebek yüzlü bir genç adam; Umut Tekinoğlu. Aileleri tarafından hiç istemedikleri halde evlendirilen iki gencin öyküsü... Mucize'nin Umut'a yaranma çabaları ve Umut'un gururuyla verdiği bu mücadelede aşkın mı kazanacağı yoksa hayal kırıklıklarının mı olacağı sadece seçtikleri yollarla belli olacaktır.

/TAMAMLANDI/ Elif elinde sadece hayalleri olan basit bir kız değildi. Tamam belki biraz kilolu, tamam tamam fazla kilolu olabilirdi ama neticede kilo vermek de elinde olan bir şeydi. Tıpkı hayalindeki okulu kazanmak gibi. O hayallerini gerçekleştirmeye karar vermişti, iyi bir yazar olmak istiyordu. Fakat önce bir mimar olmalıydı, çünkü babası hayatını kurtarması için mimar olması gerektiğini ona dikta etmişti. O da maalesef bu karara uyacaktı. Fakat mimar olması hayallerine bir engel miydi? Tabi ki hayır. O her bir engeli tek tek aşacaktı. Tek istediği dünyaca ünlü bir yazar olmaktı. İnsanlara ilham vermek, onları mutlu etmek istiyordu. Ve tüm hayallerini gerçekleştirmek için bir yol ararken, Elif'in karşısına okulun ilk günü çıkan bir afiş hayatını değiştirecekti. Aradığı şans karşısına çıkmıştı. Elif'in bu umutla başlayan hayallerini okumaya var mısınız? Bu hikayeyi okuduktan sonra belki siz de cesaret edemediğiniz hayallerinizi gerçekleştireceksiniz ve belki de elde ettiğiniz hayallerinizin siz de asıl mutluluklarınızın yanında sadece bir süs olduğunu fark edeceksiniz, kim bilir...

Sıradan bir aile ziyareti ne kadar karışabilir ki? Peki ya sıradan bir iş anlaşması? Mercan Yavuz biraz şaşkın oldukça sakar olsa da kuzenleri, işi ve köpeğiyle yeterince mutluydu. Aşka kimin ihtiyacı vardı ki... Mercan'ın değil. Aşk denenmiş, başarısız olunmuş ve rafa kaldırılmıştı. Artık o raftan indirilmesi söz konusu bile değildi Hele de geçmişte yaşadığı ihanete saplanıp kalan Güven Karan için. Geçmişlerinde yara bere dolu olan bir adam ve bir kadın. Oysa tek ihtiyaçları bir parça aşktı. Mükemmel Planlar Serisi 1 26 Mart 2015