Bir kerbela çığlığla sesleniyorum yesribin ölüm sessizliğindeki ruhuna ; Ben ki yetim ve yitik bir umut kervanına bel baglamis, varlığını susuzluktan serap görmüş gözlerime ab-ı hayat bilmişim.. Değer mıydı ? kalbimi kırık ,hanemi yıkık koymaya! Ey güneş yanığı toprakların kara yağız delikanlısı..

Feyizli bir dua...

" İşine bak yalıçapkını!" diye tısladı Zehra. Bu sefer ağzından kaçmamıştı bu yakıştırma, alenen, bilerek ve üzerine basa basa söylemişti genç adama yakıştırdığı bu sıfatı. Levent ürkütücü bir ağır çekimde bedenini genç kızın olduğu tarafa çevirdi ve bakışlarını gözlerine kilitledi. " Benim işim sensin çalıkuşu." Bakışları da kelimeleri kadar güçlü ve tehditkârdı. Genç kızın tereddüt etmesine fırsat bırakmayacak kadar kararlı görünüyordu. Not : hikayedeki karakterleri daha iyi tanımak isterseniz Kördüğüm Kalpleri okumanızı tavsiye ederim ;)

Talebesiyiz kırık düşlerin, Hocalık etmeye çalışıyor umutlar bize. Yazılma Tarihi: 14 Mart 2016 Yayımlanan Tarih: 24 Mart 2016