"Yeter..." dedim göz yaşlarım yanaklarından süzülürken. "O, benim hiçbir şeyim değil. Neden bu kadar sorguluyorsun?" Sorduğum soru karşısında duraksadı. "Bende senin bir abinim. Ortada böyle bir durum varsa tabi ki sorgularım." dedi uygun cevabı bulmuş gibi bir tavır takınarak. "Sen benim abim falan değilsin!" dedim bir hışımla yüzüne bakarak. "Ben seni hiçbir zaman bir abi olarak görmedim." "Sus..." dedi gözlerini gözlerimden ayırırken.Devamını getirmemden korkuyor gibiydi. "Artık susamıyorum! Bunca zaman sustum! Sen başkasını severken sustum! İçim yana yana sustum! Ben seni her şeyden çok severken sustum! Şimdi sen, benim başkasını sevdiğimi düşünürken susamam anladın mı? Çünkü ben sadece seni sevdim... İlk ve son kez sadece seni..." NOT: Sadece Trabzonlulara değil herkese hitap edebilecek bir hikayedir. 04.06.19

İlk bölümler düzenlenmeye başlandığı için şimdilik kaldırılmıştır ama sadece "şimdilik." Bomba gibi geri döneceğiz. (Kitap her şeyiyle beraber -kurgu, olaylar, karakterler vs- her biri Mavili Yazar'a aittir. Çalınması, esinlenilmesi, kopyalanması durumunda direkt olarak yasal işlem başlatılır.)

Vurdu ve Aşk'tan tanıdığımız Çeşmiahu Tümer'in hikayesidir.

Şeker mahallesi kitabının ikincisidir. Polisiye tarzda olabilir bilginize. ilki olmadan da okunabilir. KİTAP TANITIMI YAPMAYIN. TANITIMLAR SİLİNECEKTİR. HERHANGİ BİR KOPYALANMA VE ÇALINMA SONUCUNDA HAKKINIZDA İŞLEM YAPILACAKTIR.

0537******* : Madem seni çok istiyorlardı 0537******* : Öylece ortaya koymasalardı 0537******* : Aldım bi kere, geri vermi'cem 0537******* yazıyor... 0537******* : Aşığım, mutluyum, vazgeçmi'cem Rehberine kayıtlı olmayan bir numaradan en sevdiği şarkının sözlerini mesaj olarak alan Çiçek, numaranın arkasındaki kişiyi bulmaya karar verir. Kendisine aşık olduğunu söyleyen biri vardır fakat kendisinin aşk ile uzaktan yakından alakası yoktur. Anonimi bulmak için sürdürdüğü konuşma sürecinde anonimin kim olduğunun yanında, gizlediği bazı duygularının da farkına varır. 03.12.2020. texting | tamamlandı ✓

+ Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, masalların gerçek olduğu zamanlarda, büyük sarayda güzeller güzeli bir prenses yaşarmış. Görenlerin dönüp bir değil defalarca kez baktığı güzelliğe sahipmiş. Sindirella, Pamuk prenses, Rapunzel ve daha nice prensesleri gölgede bırakırmış. Peşindeki erkekler el ele tutuşunca dünyanın etrafında bir çember oluştururmuşlar. Ama o sadece bir kişiyi beklemiş; uyuyan güzelin de koca niyetine kopya çektiği beyaz atlı prensi. Ve bir gün çıka gelmiş beklenen prens. Almış prensesini ve bir ömür mutlu yaşamışlar. - Saçmalamaz mısın lütfen?! + Ne? - Yok sinsirellaymış, piremsesmiş, beyaz inekli prensmiş, uyuyan cadalozmuş. Neyin kafasını yaşıyorsun? + Niye ya? Hikayeyi anlatıyorum işte. -Bu nasıl hikaye be? Ayrıca hikayende erkekler neden el ele tutuşuyor? + Orasını çok da şey etme sen de -Hikaye öyle değil. +Nasıl peki? -Öncelikle prenses dediğin kişi sabah akşam derslere söven sıradan lise son sınıf öğrencisinden başka birisi değil. Sarayda felan da yaşamıyor. Şimdiki devirde sarayda yaşayan mı kaldı? İngiltere kraliçesi Elizabeth mi bu? Bildiğimiz klassik orta gelirli bir türk ailesinin büyük kızı ve apartmanda yaşıyor. Öyle peşine yüzlerce erkek düşürecek kadar güzel değil. Ve üzülerek söylüyorum ki, beyaz atlı prens diye insanları kandırdığın kişi aslında yok. Elimizde bir adet kimliği mechul kişimiz var o kadar. + Eee bu hikayenin özelliği ne? - Nisan Alya ve + O kim? - Bizim kız işte, çakma prenses. + Hee -Kurumuş çöle aşık bir yağmur bulutunun hikayesi bu. Aşk rüzgarı bulutu savurmuş, savurmuş, savurmuş en sonunda kavuşturmuş sevdiğine. Bulutun aşk adı verdiği damlaları hayat vermiş çöle, çöl de anlam katmış bulutun varlığına. +Senin ki de amma meteorolojik hikayeymiş be -Çık git Allahın cahili + Giderim -Git +Gidiyorum -Defol!

KOD ADI: AYŞE TATİLDEN DÖNDÜ. ' ADALET, NAMLUNUN UCUNDA ' +18 +++++ AĞIR Küfür ve Şiddet içermektedir.

"Emin misin yavrum?" Ahu sadece başını salladı. Konusabilecegini sanmıyordu. Ne oluyordu böyle? Az önceki kararlı kıza ne olmuştu? Bu adam ne zaman ona yaklassa hep aynı şey oluyordu. Adam kasıklarının üzerindeki elini tekrar oynatınca istemsizce o da kalçasını geriye doğru ittirdi. Devrim kızın hareketiyle Ahu'nun kulağına doğru sessizce inledi. "Beni öldürüyorsun." Ahu adamın sesiyle inleyecekken son anda dişlerini alt dudağına geçirdi ve sertçe ısırdı. Son irade kırıntılarına tutunarak itiraz edercesine konuştu. "Devrim dur lütfen." Devrim kızı duysa da onu kıvama getirmisken bırakmak istemiyordu. Zaten istese de şu an bırakamazdı. O kadar iradeli değildi. Daha doğrusu bu kıza karşı iradeli değildi. Başını hafifçe eğip boynunu öptü. Aynı anda kızın kasıklarındaki elini biraz daha aşağı indirdi. Ahu boynundaki ıslak dudaklara daha fazla karşı koyamadı. Başını geriye doğru ittirdi ve adama biraz daha yer açtı. Devrim kızın istediğini anlayınca gülüp pürüzsüz boyna eğildi. Önce küçük bir öpücük kondurdu ardından dilini çıkartıp o bölgeyi yaladı. En son yaladığı yeri iki dudağının arasına aldı ve sertçe emmeye başladı. ........,............. Başlangıç tarihi: 24.03.21

"Dersim başlamak üzere, görüşürüz!" Çağla'ya seslenirken yere oturmuş olan grubun yanından aceleyle geçtim ve kendi amfime doğru adımladım. O sırada gözüme çarpan panodaki duyurulara bakarken duraksamama engel olamadım. Ev arkadaşı arayan bir sürü ilanla karşılaşırken şaşkınlık, biraz da sevinçle telefonumu çıkardım ve ilanları bir bir fotoğrafladım. "Ev arkadaşı mı arıyorsun?" Arkamda duyduğum sesle sıçrarken korkuyla birkaç adım geriledim ve bana gülümseyerek bakan Pusat Dağdelen'i gördüm. Kalbim, tüm hızıyla çarparken benim bu korkmuş halime güldü ve birkaç adım atıp eliyle ilanlardan birini işaret etti. "Eğer öyleyse bu ilana özellikle bakmanı öneririm." Onun parmağıyla işaret ettiği kâğıt parçasına bakarken yazan isime ve yanındaki numaraya baktım. Pusat Dağdelen 05*** *** ** **

Ben Eskişehir'in Odunpazarı ilçesindeki Leylak mahallesinin asi kızı, ailesinin ikinci göz ağrısı, babasının prensesi, anasının kuzusu, abisinin herkesten sakındığı kişiyim. Ben parlak mavilerinden ışık asla eksik olmayan, her lafa bir cevap bulan, bir türlü yerinde duramadığı için mahalleliden 'haşarı' lakabını almış kişiyim. Ben başını sürekli belaya sokan, arkadaşlarını da bu bela ile ödüllendiren, ama bir türlü akıllanamayan kişiyim. Ben...ben yüreğinin her zerresini gerçek aşkına saklamış, kalbini de aklını da heveslik sevdalardan uzak tutmuş, yıllarca nefeslik sevdasını beklemiş kişiyim. Ben kim miyim? Ben Nehir Çimen'im. ****** Bu hikayemizde Eskişehir'in Odunpazarı ilçesine küçük bir yolculuk yapacağız. Leylak mahallesinin hayatına, sıcaklığına, komşuluk bağlarına, yaşlılarının yaşanmışlıklarına, gençlerinin arkadaşlıklarına, aşklarına şahit olacağız. Nehir Çimen yirmisinde bir genç kızdır. Aslında vücut yaşı yirmidir. Ruh yaşına gelirsek... o en fazla beş yaşındaki bir çocuğunki kadar olgun. Nehir büyüdüğü ortamda hep el üstünde tutulmuş, sevgi ile büyütülmüş, hafif de şımartılmış bir genç kızdır. Tabii insanın babası da, abisi de kendine aşık olunca şımartılmaması mümkün değil gibi. Güzel mi diye sorarsanız, sormayın ayıp edersiniz. Güzel lafı onun yanında az kalır. Mahallenin genç delikanlılarının neredeyse yarısı onun peşinden koşar. Tabi bu koşuşturma Nehir'in abisi Caner'i görene kadar sürüyor. Ama gel gör ki hiçbiri Nehir'in umurunda değildir. Nehir nefeslik sevdasının peşindedir. Onun aradığı beyaz atlı prensi daha atını bulamamış olmalı ki genç kızın karşısına çıkmıyordu. Ya ansızın mahalleye yeni birileri taşınırsa? Ve bu taşınanlar Nehir'in deyimiyle gavur olursa? Ortaya nasıl bir şey çıkacak dersiniz?