Kanımla karışmış şekle baktım.Dairenin yarısı siyaha boyanmıştı.Fazla anlamsız gelen şey sadistin kulağıma fısıldadığı şeylerle anlamlı gelmeye başlamıştı. ''Sen parlayan bir ışıksın Meyra...Bende bu ışığı söndürmeye gelen sadist.'' Parlayan güneşi söndürmek için gönderilmiş Azrail'i tanımaya hazır mısınız ? 16.06.20...
"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.
Bu kitap, "Hiçbir üzüntü, mutsuzluk ve acı olmadan bir hayat sürülemez ve böyle bir kitap bile yazılamaz." diyen edebiyat hocama tepki olarak yazılmıştır. Trabzon Kurgusu olup, herkesin okuyabileceği ful mutlu, mutsuzluğa dair tek cümle bile barındırmayan bir kitaptır... Bu kitapta ne üzüntü ne mutsuzluk ne acı...
Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...
Yaşadığınız her şey kocaman bir yalansa... Siz de gerçek olmayabilirsiniz. Çünkü aynada gördüğünüz kişi aslında siz değilsiniz! Unutmayın, her şey beyninizin bir oyunu!!!
Sıraları öğrencilerin yaptığı anlamsız şekillerle, panoları hiç bir zaman okunmamış kağıtlarla dolu, mavi duvarları, ruhsuz havasıyla, sıradan bir okul. Peki ya bu okula, bir katil dadanıp tüm düzeni bozarsa? Okulda mahsur kalan 4 öğrenci, ve onları kurban seçen bir katil.
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...