" Aşık olursam kül olurum demiştim ya hani senin için yok bile olabilirim. Yeter ki bana öyle bak bana öyle gülümse! " " Herkese Mermi sana çiçek "

Papatyaları hep çok sevmiştim. Hâlâ severim. Emire baktığımda elimi tutmuştu. Ben bu bahçedeki tüm papatyalara senin adını vermiştim. Ve ne zaman gelsem buraya onlara hep senden bahsetmiştim. Kirpik uçlarından öpeceğimi söylemiştim onlara. Öpüp saçlarına papatyalar takacağımı. Benden sonra saçlarına hangi adam dokunursa dokunsun ne papatyalar takacak nede onları yerinden çıkaracak. Seni seviyorum Gamze deyip yanağımı öpmüştü. Ve beni alıp yanımızda olan salıncaklara götürmüştü. Oturduğumuz da elini cebine atıp bir kutu çıkardı. Gözlerim bir kez daha dolmuştu. Kutuyu açıp içindeki tektaşı çıkarmıştı. Elime takıp alnımı öpmüştü. Emir bilgili kültürlü kendini geliştirmiş bir adamdı. Hayatım boyunca hiç merak etmediğim bir şeydi yüzüğün neden yüzük parmağına takılması. Bir sitede okumuştum aynen şöyle diyordu yazıda. Evlilik yüzüğü neden yüzük parmağımızdadır? Yani neden işaret parmağı, baş parmak, serçe parmak değil de yüzük parmak... Evlilik yüzüğü ilk defa eski Mısır prensesi Nefertiti takmıştır. Yüzyıllar sonra anlaşılmıştır ki direkt kalbe giden tek damar evlilik yüzüğünü taktığımız parmaktır. Başka hiçbir parmağımızdan kalbe giden bir damar yoktur. Yani adam seni kalbimle kabul ettim. Sen ki beni papatyalara anlatan adamsın. Bir papatya ne kadar uzağı görebilirse O kadar yakın kalplerimiz. Emir and Gamze... Aşk yıllar sonra yolumuzu birleştirdi ve ben sevmeyi senden öğrendim...

Miray mutlu bir evliliğini öğrendiği hamilelikle bir nevi bitirmişti. Kocası o hamile olduktan sonra onu terk etmiş ve Miray'ı bebeği ile yalnız bırakmıştı. Miray her ne kadar vazgeçmek istese de bebeğini doğurmuş ve hayatında belki de en doğru şeyi yaptığını anlamıştı. Artık onun yeni bir hayatı vardı. MİRAN. Bazen acıyı tadan, bazen mutlulukla gözleri dolan, bazen de anne olmaya çalışan bir annenin hikayesi... -29.07.2015 tarihinde yayımlanmaya başlandı. -22.01.2018 tarihinde final yapıldı. -Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Acılarımız mıydı bizi biz yapan? Üzüntülerimiz miydi bizi olgunlaştıran? Ya da ailemiz miydi kişiliğimizi belirleyen? Aile sevgisi denilen kavram ne olmalıydı? Hayatında hiç aile sevgisini tatmayan bir kız birini sevebilir miydi? Peki bir ailenin boşluğunu başka biri doldurabilir miydi? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Buse'nin çekilemez olan hayatına yanlışıkla yüklediği yeni bir uygulama girer yeni ve insanlar ile tanışır. Hiç arkadaşı olmayan Buse'nin karamsar dünyasını aydınlatacak sanal bir arkadaşı olur. Buse, tüm korkaklığını bir köşeye bırakır ve artık o ailesi ezilen kız olmayacaktır. Buse yeni bir hayata mı atılacak yoksa eski ezik yaşantısına geri mi dönecektir? ♡♡♡ Bu eğlenceli romanı okuyarak sizde çilekli puding olabilirsiniz!♡ -TEXTİNG

Duyduğu şeyler yutkunmasına engel oluyordu. Yeterince acı yaşamamış mıydı? Onu kaybederse ne olacaktı. Boğazı düğüm düğümdü. Gözyaşları oluk oluk akmaya başlamıştı. Gözleri karardığında düşündüğü şey bu acının hepsinden acı olduğuydu.

Sonunun ne olacağını bilmeden ailesinin zoruyla bir yola çıkarılan ürkek bir kızla bir küçücük bir yalanı çığ gibi büyüyen,ailesine söylediği yalanın mahçubiyetiyle ezilen bir erkeğin yolları nasıl kesişir ki? Bu hikaye kadere inanmayanları yeniden düşündürecek kadar imkansız, her kadının başına gelebilecek kadar olağan.. Lütfen dedi Emre, lütfen Zümrüt. Sen benim son şansımsın...

Adım Sanem Gürel, avukat oldum ama kollarıma bir bebek bırakan kaderimi nasıl dava edeceğim? En çok mor rengini severim ama belki de kendim için alacağım mor elbiseler yerine bebeğime mor bir tulum mu alacağım? Mesela en sevdiğim mevsim kış, ama bebeğim üşür diye yazı mı seveceğim artık? Umduğumla bulduğum neden bu kadar farklı? Hayat hep böyle acımasız mı? ⊙Hakları Saklıdır.