O yıl, bahar fırtınaları çok uzun ve şiddetli geçti. Birçok ceset bulundu. Ve hepsinde K.B. işareti vardı. O, bir katil... Kahverengi gözlerinin ardında karanlık düşünceler besliyor. Karanlık zihnini aydınlatan tek şey kan. Polisle, kedinin fareyle oynadığı gibi oynayan bir avcı. Bazen de usta bir yalancı... Ama o bizden biri, çok yakınımızda. Bazen de karşımızda... HİÇ BİR ŞEY ESKİSİ GİBİ OLMAYACAK! Üçlemenin ilk kitabı olan Katil, tedirgin edici bir gerilim, korku ve dehşetin tüylerinizi ürperten sırların yer aldığı, baş döndürücü karmaşık bir gizem. ©Tüm Hakları Saklıdır. (14.12.2014)

Kendi elleriyle teslim etti beni.Hiç düşünmeden.Bir an bile tereddüt etmeden.Bir damla göz yaşını geçtim gözleri dahi dolmadan.Sözde o benim babam... ***GANGSTER'in devamı olan DİLHUN'u da okumayı ihmal etmeyin güzel okurlarım.

Belayla beslenen bir adam, masumluğu yüzünü aydınlatan bir genç kız. Tek ortak noktaları ikisi de aşık olmaktan korkuyor. Alya, büyük holding sahibi bir adamın tek kızı. Habersiz bir şekilde tehlikelerin göbeğinde süzülüyor. Bora, nefreti o kadar büyük ki kendinden başkasını gözü görmüyor. En azından, görmüyordu. Ama o bile bunun farkında değil.

"Benim için bulutların arkası gökyüzüne emanet ettiğim birisinin mutlu olduğu yerdir. Gökyüzü ise.. Gökyüzü ise hep umutlarımın kırıldığı yer oldu. Çünkü elimi uzattığımda annem tutsun beni de çekip kendi yanına alsın isterdim. Ama hiç bir zaman uzattığım elimi annem tutmadı. Ben kırılan umudumu her defasında tamir edip yine yeniden gökyüzüne doğrulttum. Ama hayat işte. Mucize diye bir şey olmadığını umutlarımız kırıla kırıla öğretiyor bize."

"Kan kanla değil , su ile yıkanır. Öç almanın bir sonu yoktur." Zekice planlanmış bir oyundu bu. Biz balıktık onlar balıkçı. Tüm balıklar balıkçıların ağına takılı kalıp ölmüştü. Ben ise bir kayanın altına saklanıp olan biten herşeyi gözlemliyordum. Bu oyunun son aşamasında balıkçıların ağına takılmama asla izin veremezdim . Fakat ben oyunun en başında bir balıkçının ağına takılmışım bile...

" Şarap kadının teninden, rakı kadının derdinden içilir derler. Şarap aşkın, rakı ayrılığın içkisidir..." ---------------------------------------------------- Elindeki boş rakı şişesini kırılmasını umursamadan yana savurup masanın üzerindeki diğer şişeyi alarak bardağa koymaya gerek duymadan açıp kafasına dikti. Karşısında oturan kardeşi abisine ne olduğuna anlam veremiyor, verdiği tepkileri ölçerek tahminlerini doğruluyordu. Zümrüt yeşili gözlerin üzerine sabitlenmesiyle bakışlarını şişeden çekip yeniden abisine sabitledi. Alessandro'nun gülümseyerek, sarhoşluktan ağzını yaya yaya konuşmasıyla Carla aklındaki şüpheleri artık tamamen yok etmişti. "Bir gülüşü var, " gülümsemesi büyüdü. "gece gibi... Gece gibi derim, gerisini anlatamam." derin bir iç çekerek devam etti. "Uykusuz bırakıyor insanı," gözlerini kapatarak gülümsedi. "...ama öyle güzel ki..." _________________________________________ #Karanlık Çehre'nin ikinci kitabıdır. Bölümler birbirleriyle bağlantılı, lütfen okumadıysanız önce birinci kitabı okuyun.# Keyifle okuyun...

Sen hiç en nefret ettiğin şeye sevdiklerin için katlandın mı? Senin yanındayken pamuk olan adamların gece boyunca birilerinin canını aldığını bile bile o kanlı eller başını okşasın, sana sarılsın diye can attın mı? ~ "Kelebeğim olsana Esin... Acın kozanda kalsın." "Özgürce uçmak istersem?" "Birlikte uçarız."

Rüzgarın uğultusu, sessizliğin içine feryat gibi düşmüştü. Tavandan sarkıtılmış olan ampülün zayıf ışığı bir yanıp bir sönerken, açık olan pencereler duvarı dövüyordu. Rüzgarın etkisiyle ortamı zayıf ışığıyla aydınlatan ampül bir o yana bir bu yana beşik gibi sallanıyordu. Karanlığın hüküm sürdüğü bu yerde, gecenin çocuğu alışılmadık bir biçimde sessizdi. Ortamda duyulan tek ses onun beyninin içinde dönen tilkilerin sesi ile iş birliği yapan rüzgarın kulağına fısıldadığı sözlerdi. İkisi de ağız birliği yapmış ve tek bir şeyi fısıldıyordu ona. Aslında çoktan yapmış olması gereken şeyi söylüyordu... "Kaç burdan LEMUR!" ************************** "O, LEMUR' du. Ölülerin ruhlarının sahibi... Ve bende onun yeni kurbanıydım. Elinde sıkıca tutmuş olduğu bir oyuncaktım..." 🔥 LEMUR adı ile yayımlanan ilk kitap 🔥 🔥 Tüm haklar yazara aittir. Aksi bir durumda gereken herşey yapılacaktır. 🔥

"Bütün her yeri dağıttım. Bana benzesin istedim her yer. Sonra çöktüm aynanın karşısına baktım kendime. Soracağım yüzlerce soru yüzlerce cevap sıktı boğazımı. Çaresizce oturdum o aynanın karşısında. Neden bu hâlde olduğumu sordum kendime. O kadar çok sebep vardı ki parmaklarım yetmedi saymaya. Gülümsemeye çalıştım olmadı. Gözlerimin içine bakamadım bile. Gerçekler bir daha yüzüme vurulmasın istedim belki de. Gerçekler her seferinde biraz daha sert vuruldu yüzüme. Saatlerce oturdum aynanın karşısında. Her saniye aynı kabusu yaşadım. Biter sandım bitmedi. Geçer sandım geçmedi. Saatler sonra bir harabe olarak çıktım odadan. Her acı arkasında bir iz bırakır. Hiçbir zaman geçmeyecek bir acı ise her saniye bir yangının ortasında kül olana kadar yanmaya benzer." İçi cayır cayır yanarken gülümsemekten başka çaresi olmayan herkese...

❝Çünkü beyefendi, siz, kelimelere sığmayan bir adamsınız.❞