Mavi gözlü bir dev, Yeşil gözlü ruhu güzel katil bir kadın. "Bir hikaye başlıyor; okursan ölürsün. Ölürsen, ölürüm." Kor adam, yanık bir hanın mahzeninden, gül tenli Dolunay'a sesleniyor. Kadın duymuyor, adam gülüyor. Gülüşleri kadının dikenlerine batıyor. Dolunay, karanlığın göğsünde, siyaha karışıyor. Hayır! Hayır! Bedenine dokunan yabancı eller, ölü yanının portresini çiziyor. Kadın bedenine dokunan ellerde ölüyor, adam ailesinin gözleri önünde katledilişini izliyor. Kor bir gecede, ruhlar yıldızlarla savaşırken, kadın ruhunu bulduğu adamın önünde dizleri üstüne çöküyor. Adam önünde diz çöken kadının yollarına seriliyor. Boğulduğu okyanusa aşık olmuş, kuyruğundan yanan omurgasına kadar acıya boyanmış bir kız. Kemiklerinde cehennemi kaynatmış, intikam ateşi ile yanmış değil, ateş olup intikamla yanan ve çocukluğunun külleriyle doğan bir adam. Çehresinde büyüttüğü soğuk; karanlık ve dipsiz bir kuyu kadar tehlikeli. Kalbi, cenneten bir dünya gibi. Ölümün Düşler Sahnesi cehennemin zehrini kusuyor. Bu zehir adamın avuç içlerine akıyor. Avuçlarında şifanın doğurduğu varlık, siyaha karışıyor. "Ruhumun koğuşlarında bir gardiyan dolanıyor, o gardiyan hücre, hücre seni sorguluyor. Unutursa fısılda ona; sorgulanan katil, benim kalbimin altın kafesinde yüreğimi on ikiden vuruyor."

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."

Mafya Sekreteri hikayesinin karakterlerinden başka bir hikaye. Mafya Sekreteri hikayesinden tamamen farklı olup sadece karakterler ve karakteristik özellikler aynıdır. Mafya Sekreteri'ni okumadan da bunu okuyabilirsiniz. Keyifli okumalar. --- "Gördün mü? Resmen çalışanına vurdu!" Topuklu ayakkabılarımın üzerinde hızla ayağa doğruldum. "Bir kez, sadece bir kez için insanları rahat bırak! Vurmuşsa ne olmuş yani? O çalışan hakkını savunmuyorsa sen de savunma." Özge'yi elimle savuşturup tezgaha ilerledim. Özge'nin beni takip eden adımlarının sesini hissedebiliyordum. "Bakar mısınız?" Yavaş, aşırı yavaş şekilde bana döndü. Ya gerçekten aşırı yavaştı ya da bana ağır çekim gibi gelmişti. Hemen Özge'ye dönerek fısıldadım. "Gözleri maviymiş." "Ne vereyim ablama?" Dövmeli çocuğun sesini işitince yeniden sinirlendim. Elim ile dövmeli çocuğu göstererek konuştum. "Çalışanınıza fiziksel ya da zihinsel şiddet uygulayamazsınız." Karşımda adamın ya da genç adamın yüz ifadesi karışıktan rahat bir hale geçti. Kollarını göğüslerinin üzerinden birleştirdi ve tüm dişlerini gösterecek şekilde sırıttı. "Bir de dalga geçiyorsunuz öyle mi!" Özge'ye döndüm. "Senin sevgilin avukat değil miydi? Arasana gelsin." "Avukat falan haram oluyor ama yenge. Ben çalışan değilim yani aslında öyleyim de sigortalı olarak değil-" "Sigortasız mı çalışıyorsun! Burada çalışmayı düşünecek kadar salağım! Avukatı pas geç hemen polisi çağır. Senin abin polis değil miydi? Ara onu. Ayrıca yenge senin anandır." Adam daha fazla eğlenir gibi kahkaha ile güldü. Göğüs hizasında bağlı olan ellerini çözerek, parmaklarını sarıya dönük saçlarının arasından gezdirdi. "Hem sinir oldum hem hoşuma gitti. Bu da senin çekiciliğin sanırım."