Η Ήβη είναι στο τελευταίο έτος της σχολής της, Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση, μια σχολή που δεν της κέντρισε ποτέ το ενδιαφέρον. Είναι εσωστρεφής, απαισιόδοξη, έχει χίλια δύο προβλήματα και φοράει διαφορετικά παπούτσια στο κάθε πόδι. Ο Αχιλλέας, ένα παλληκάρι σαν τα κρύα τα νερά που δεν ξέρει πού του πάνε τα τέσσε...
》 2ο Βιβλίο 《 Το βλέμμα του συναντάει το δικό μου μέσα από τα μικροσκοπικά γυαλιά του ."Ήταν καλός άνθρωπος;" ρωτάει. Μένω σιωπηλή, καθώς πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει αμυδρά στην ανάμνηση του. "Ω ναι, ήταν εγκληματίας, επαναστάτης, αντιδραστικός, σκληρός, αναίσθητος, εγωιστής..", ασθμαίνω για μια στιγμή συγκρατών...
«Σε μια νεολαία που φοβάται να φλερτάρει, μην περιμένετε επανάσταση.» (Υ.Γ: Θα ήθελα να επισημάνω πως όλα τα κειμενάκια/quotes τα έχω βρει στο tumblr και δεν είναι δικά μου.) ©️2018
«Ρισκάρεις για την αγάπη» του είπα «Δεν ρισκάρεις τίποτα. Τα θυσιάζεις όλα» μου απάντησε. Επιτεύγματα: #12η θέση εφηβική φαντασία. [ 22.4.18. ] All right reserved © DONT COPY THE STORY © Wattpad 2017-2018 (The fabulous cover by me)
"Πού ήσουν;" η αυστηρή φωνή του ηχεί στα αυτιά μου, καθώς κλείνω κουρασμένη την πόρτα πίσω μου. Γυρίζω προς το μέρος του, μ' ένα αδιάφορο βλέμμα. Ύστερα, αρχίζω να βαδίζω προς την κρεβατοκάμαρά μου, αγνοώντας την ερώτησή του. Η σπαστική φωνή του όμως με σταματά. "Πού ήσουν, γαμώτο;" φωνάζει εξοργισμένος, καθώς με πλησ...