Karanlığın Hassas Noktası ~Tek Kalp Beş Kardeşlik Serisi -1 (FINAL) Mortena Yayınları farkıyla yakında raflarda olacağız! Tanıtım Hayat hep kurallardan ibaretti Biricik için. O seçmedi annesiz büyümeyi o seçmedi babasının koskoca Mafya grubu beş parmaktan birisi olmasını. Annesiz yetişmesine rağmen cok güzel bir hayatı vardı. Bu karanlık dünyada erkek gibi yaşaması onun seçimi değildi o bir varisdi kız olsa da, beş parmağın birtanecik kız varisiydi. Beş Büyük'lerin tek hassas noktası. Koskoca Mafya varislerinin sert, umursamaz ve korkusuz tavırlı olmaları Biricike olan hassasiyetlerini değiştirmiyordu. Beş Parmağın...Beş Varisi... Savaş Arslanlı...Taylan Toralı...Özgür Çakır... Atakan Kılıç... ve Biricik Demirkan... Aşk girerse bu dünya'ya... Intikam hırsı... Güç yarışları... ve Acı gercekler... (+18 sahneler mevcuttur) 03.03.2015 tarihinden irtibaren yayında... 20.05.2016 tarihinde final oldu... Tüm Telif Hakları şahsıma aittir çalınma veya kopyalanma söz konusu dahilinde hukuki işlem başlatılacaktır❗️

Yeraltı dünyasının kalbi Kapan. Tüm pisliklerin kaynağı. Kaçak dövüşlerin ev sahibi. Asi'nin evi. Tüm hayatı. Yaşama şansı. Ne kadar şanssa artık. Yeraltı dünyasının yenilmez asi kızı. Taki o geceye kadar. Bir kaç saatte tüm hayatını değiştirecek bir maç. Kazanmak mı? Kaybetmek mi? *** "Geçmişinden kurtulabilir misin? Ağzımdan dökülen kelimelerle beraber gözlerimi açıp bedenimi çevirdim. Suratıma bakarak bir kaç saniye düşündü. Yüzünde bir pişmanlık sezmiştim. Derin bir soluk alıp bıraktı. "Kurtulmak istesek bile kurtulamayız. Bizler geçmişimizle var olur ve geleceğimizlede var olmaya devam ederiz. Gözlerini üzerime dikip konuşmuştu. Konuşurken söylediklerinin doğruluğuyla canım sıkılmıştı. Evet geçmişten kurtulamazdık ama ne bilim işte başkasından ağzından bu sözleri duymak... Yine sessizliğime gömülmek amaçlı araziyi seyredip parmaklarımla oynamaya başlamıştım. Bu sefer o konuşmuştu "Peki pişmanlıklarımız?

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Raflarda

Benimsin... Giriş... Sevgi neydi? Evet hepimizin aklına gelen o meşhur replik... Sevgi iyilikti, dostluktu. Sevgi emekti... Esas adamımız Alex gecen hafta sırf bu yuzden yerleşmişti İstanbul'a.. Kaybetmenin ne demek oldugunu bilmeyen bir adam için Aydan'ın hayatından çıkması 'eski yaşantısına dönmesini' demekti ve genç adam bunu zevkle karşıladı. Aydan'dan ve istemediği evlilikten 'sonunda kurtulduğu' düşüşüncesiyle içi huzurla doldu. Yada öyle gibiydi. Ama o'nu her şeyde, her yerde, her seste, her kokuda, her... -bu liste uzar giderdi- ondan bir iz görene kadar. En kötüsü de her baktığı yüzün, Aydan'ın olmasını istediğini fark ettiği andı... Yaptığı yanlışı cok gec farkına varsa bile artık ne istediğini biliyordu, bunun icin savaşacak ve Aydan'a bunu -zorla olsada- kanıtlayacaktı. ... Aydan bir haftada beşinci defa aynı yerde beklediğini belirten mesajı okudu. Kontağa yerleştirdiği anahtarı çevirdi. Araba viteste olduğu için öne atılınca kendine geldi. Sakince arabasının debriyajına bastı yeniden kontağı çevirdi ve hareket etti. Yollar su gibi akıp giderken geldiği yer Alex'in beklediği çay bahçesiydi. Kendi arabanın içinde, tam karşısında arkası dönük oturan Alex çay bahçesindeki masada, saatlece öylece oturdular... Aydan sevdiğine bakarken kararsızdı. Onu ilk, gazete ve dergilerde hakkında çıkan çapkınlık dedikodularını takip ederken beğenmiş gün gün bu beğentisi çoğalarak içinde ona doğru akıp giden nehire dönüşmüştü. Ve Yüce Yaradan onun sessini duyup bir mucize yarattı. Bu mucizenin sonu mutluluk ola bilirdi! Eğer tam hayallerinin düğününü yaparken, sürpriz kardeş (Hale) gelip herşeyi mahvetmeseydi... Yada Hale Alex'in gerçek yüzünü görmesini mi sağlamıştı..? Ve yeni bir masal yazmaya başlanır... Aslzden tarafından.

O benim delice tutkum, hiçbir zaman iyileşmeyecek yaramdı . ~01.01.2015~ Bu kitabı bitirdikten sonra okumaya "DEMİRKAN ARAS" adlı kitaptan devam ediniz...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Her zaman wattpad hikayelerinde bir kız; saf ve masum, bir çocuk;kötü çocuk olur kendisi, vardır. Bu wattpad hikayelerindeki bir gelenek gibidir. Bir de bu kız ve çocuğun en yakın arkadaşları vardır. Olaylar bu insanlar için hızlı ve çabuk gerçekleşir. Ana karakterler gibi abartılı olmaz onlar için hayat. İşte bu hikaye o en yakın arkadaş'ın ağzından yazılıyor. Ama bu "en yakın arkadaş"ların bu hikayede tek başrol olmayacakları konu saf kız ve kötü çocuğun sahip olduğu aşktır. Ama işler biraz daha karışık. Çünkü kim olduğunu bulduğun zaman ortaya bazı sorunlar ve sorular çıkar bunların cevaplarını vermek zordur. ***

Nefesinin yanağıma ve kulağıma çarptığını hissettim. "Kaybetmekten korkuyorsun." "Hayır." Haklıydı ama bu sırrım sayılmazdı. "Soru sormadım. Tahmin ettim ve gözlerinde beni onayladı." Cevap vermedim. Birazda olsa geri çekildi. Ukala gibi bir hâli vardı ama yüzü sesinden anlaşılanın aksine gayet ciddiydi. Açtığı mesafeyi tekrar kapattı. "Kusursuza sahip olacağım." Farketmeden ağzımdan iki harf çıktı. "Ha?" Yüzüne daha önce hiç görmediğim diğerlerinden biraz daha belirgin ama silik bir gülümseme yerleştirdi. Ve sonra eski halini aldı. "Sırrım bu." Kusursuza sahip olacağım da ne demekti. Zil çaldı ve herkes dağılmaya başladı. Aaron'da kalktı ve tam gidecekken seslendim. "Bu bir sır sayılmaz. Kusursuzdan kastın neyse daha sahip bile değilsin." Rutin silik gülümsemesini yerleştirdi. "Değilim." Arkasını dönüp kapıdan çıkmadan önce zor işittiğim birşey mırıldandı. "Henüz."

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.