üniversite öğrencisi iki gencin birbirleri için inşa ettiği sevgileri ve bu aşkta karşılarına çıkan trajikomik olaylar.

Birbirlerinden hiç bir zaman haberleri olmayan 2 kardeş İki düşman!

Yanlışlıkla atılan bir mesaj... Neleri değiştirir

Yoksulluktan öğrenimine devam edemeyen üniversite öğrencisi Raskolnikov, toplumun yararı için kuralların ve kanunların yok sayılabileceği düşüncesiyle, toplum içinde bir parazit, bir "bit" olarak saydığı tefeci kadını öldürür. Toplumu bir parazitten kurtarmak adına böyle bir olaya cesaret ettiğine kendisini inandırmaya çalışsa da vicdanının rahatsız edici sesinden bir türlü kurtulamaz. Bu cinayet ve kahramanın yaşadığı vicdan azabı çevresinde "suç" ve "ceza" kavramlarının derinlemesine tartışıldığı bu romanda; Raskolnikov'un ikilemleri ve iç çatışmalarından yola çıkarak insanoğlunun toplumsal, ahlaki ve dini değerleri de sorgulanır. Aynı sorgulamayı kendi içerisinde de farkında olmadan yapmaya başlayan okur, Raskolnikov üzerinden yaşamını, düşüncelerini ve sahip olduğu değerleri irdelemeye başlar. Suç ve Ceza Dostoyevski'nin Sibirya'daki cezaevinden döndükten sonra yazdığı, olgunluk döneminin ilk büyük romanıdır. "Suç ve Ceza'yı okuduktan sonra ilk kez yeteneğim hakkında bir kuşku duydum. Ciddi olarak bu işten vazgeçme ihtimali ölçüp tarttım." -Albert Camus- Yazar: Dostoyevski Çevirmen: Mazlum BEYHAN Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları İlk baskı yılı: 2011

"Aşkı hiçbir zaman kendime bu kadar yakın hissetmemiştim.Hiç böyle çarpmamıştı kalbim , aptal aptal sırıtmalarıma sebep olacak gözlerinde kaybolmak isteyeceğim bir adam hiç çıkmamıştı karşıma. Çok güzel , aynı zamanda güzelliğine tezat oluşturacak bir korkuydu bu ." ××× Herşey o gece vakti başlamıştı nerden bilebilirdim ki bir hata sonucu hayatımın bu kadar altüst olacağını şaçma bir şekilde bu olaya nasıl dahil olmuştum sahi . ××× Asıl hikayem şimdi başlıyordu hazır mıyım değil miyim bilmiyordum ama şunu biliyorum ki artık başlamanın tam zamanıydı.

Vatanına sevdalı, silahına aşık bir kadın... Tek tutkusu vatanı ve görevi olan bir adam...

iliklerime kadar hissettiğim acıyı gözümü kapatarak tekrar hissettim gizlice deponun arka kapısından gördüğüm kadarıyla babamın boğazını sıkan adamı öldürmek istiyordum. bu düşüncem taki elleri babamın ölüm fermanını hazırlayan adamın beni görmesine kadardı "sen kimsin lan " diyince artık tüm gözler beni bulmuştu bir sürü adam üstüme doğru koşmaya başlayınca kapıyı kapatarak ara sokaklardan hızla geçmeye başladım etraf zifiri karanlıktı arkamdan bir silah sesi duymamla olduğum yere çivilendim. Korkudan titreyen ayaklarım bedenimi taşıyacak halde değildi Dizlerimin üstünde olduğum yere çöktüm elimden gelen sadece buydu..!

WATTPAD 'DAKİ İLK DEFA KULLANILAN BİR KİTAP İSMİDİR..! nefret neydi? Ben ondan nefret ediyorum Lanetli bir gecede yatağıma giren o piçten nefret ediyorum Ona gitmek istiyordum ama ondan nefret ediyordum AİLEM BENİ PEK UMURSAMAZDI O GECE BAŞIMA BUNLARIN GELECEĞİNİ BİLSELERDİ GİDERLERMİYDİ KİM BİLİR? BELKİDE BİLEREK GİTMİŞLERDİ..!?

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."