Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır. Cellatlar Serisi 1. Kitap - Büyük Av Bedenlerinin içindeki büyük kötülükten habersiz beş cellat ve kalpleri sevgiye aç, beş savaşçı kadın. Farklı yüzyıllarda doğdular ancak kader onları bir araya getirdi. Yüzyıllar öncesinde yaşanan büyük saldırı sırasında çaresiz kalan cadılar, insanları korumak için büyük bir görev üstlendiler. Dönemin en güçlü beş askerini seçip anılarını sildiler ve onlara güç bahşettiler. Artık cellada dönüşen beş asker iblisleri dünyadan yok edip yer altı dünyasının kapılarını kilitlediler. Ancak asıl tehlike bitmemişti. Gerçek tehlike cadıların, cellatlar üzerinde kullanmak zorunda kaldıkları kara büyüydü. Onlar nefes aldıkları her gün kara büyü yavaşça kalplerini ve gözlerini kör edecekti. Böylece cellatlar iblislerden de daha kötü yaratıklara dönüşecekti. Yenilmez, güçlü ve çekici beş adam. Bedenleri içindeki karanlığa teslim olmamak adına nefes aldıkları her an kendileriyle savaştılar. Geçmişe dair hiçbir şey hatırlamıyorlardı. Sadece bugünleri vardı. Kalpleri sevgiye mühürlenmişti. Aşk ve sevgi kavramının hayatlarında yeri yoktu. Sadece birbirlerini kollayacak ve düşüneceklerdi. Yüzyıllardır listelerindeki ölüm hükmü giyen canlıları tek tek katlettiler. Fakat bu kez listede isimleri yazan kişiler onlardı. Cellatları ise beş avcı kadının kendileriyle birlikte getirdiği saf, temiz aşktı... Tehlikeli, Güçlü, Acımasız, Çekici, ve Ölümsüz... Onlar Cellatlar! Ve Artık uyandılar.

Göz bebeklerine Füruz yansırken, kadın kan ağlamaya devam etti. Hem acıyla, hem umutla aynı anda kesişti yüreğinden açılan bu yeni yol. Adam uzaktan, ufuk çizgisi kadar uzakta bir yerden ona geliyordu. Yorgundu. Her yanı bereliydi. Sağ kaşından kan akıyordu ve topallıyordu. Ama nefes alıyordu. Yaşıyordu. Ona bakıyordu. Onu tanıyordu. "Füruz," diye mırıldandı. "Füruz, Ruru." Dudakları titredi. Bedeninde kalan gözleriyle gördü adamı. Aşık olduğu yüzüne özlemle baktı. Kalbi büyüdü. Kalbi öyle büyüdü ki boynundaki safir taşa sığamaz oldu. "Füruz geldi." Kızıl Kraliçe Serisi - 3. Kitap

Miae güzel bir düş gördü. Güzel bir anıya benzer... Herkesin hayatta olduğu, mutlu oldukları sıcak bir bahar günüydü. Ruth yaşıyordu. Yıldızlarla dolu bir gökyüzü gibi yaşıyordu. Gülümsedi. Füruz'un elleri ellerindeydi. Algos, Azel, Darlene, Luna, İsra, Sese, Lorns, Dave, Lunaby, Medus, Potrus... Herkes, herkes yaşıyordu. Uzakta bir yerlerden kahkahalar taşıyordu. Miae, kahkahaların onlara ait olduğunu biliyordu. Kimlerin güldüğünü görmüyordu ama... Bin kez, her birinin gülüşünü duymuştu. Bin kez, onların kahkahalarını yakalamıştı. Bin kez, onlar için gökyüzüne turnalar salmıştı. Miae güzel bir düş gördü. Herkesin mutlu olduğu... Bir arada olduğu... Güldüğü... Sıcacık bir gündüz düşüydü. Kızıl Kraliçe Serisi - 2. Kitap

Siyah Porsche'un hızı 200'ü bulmuşken 89. otoyolun batısındaki eski köprüye yöneltmişti. Sürücü koltuğundaki kadın, köprünün sonunda kendisini bekleyen tehlikenin farkındaydı ama girmekten başka seçeneği yoktu. Yaklaşık 250-300 metre arkasında, kendisini takip eden araçları aynadan kontrol ederken bir küfür savurup gaza daha da yüklendi. Onlardan çaldığı şey yüzünden baya sinirli olduklarını anlamak için dahi olmak gerekmiyordu zaten. Arabası köprüye girdiğinde son bir kez sırtındaki çantayı kontrol etti. Tam vadinin iki tarafını birbirine bağlayan köprünün ortasındaydı ki; bir tırın yolun diğer ucunu boylu boyuna kapatmaya başladığını gördü. Artık köprüden çıkış yoktu. Kapana kısılmış gibi görünüyordu. Bunu yüzündeki yarım gülümseme ile izleyen gözü kara sürücü başka çaresinin kalmadığını anladığı anda bir an bile tereddüt etmeden direksiyonu sola kırdı, köprü korkuluklarının olduğu tarafa. Eğer araçla gideceği yol kapatılırsa o zaman uçması gerekiyordu... Lordlar: Mafya değiller ama silahsız gezmezler. Yenilmezler ama çok şey kaybettiler Her şeyi bilirler ama size bildikleriniz unutturacaklar. ●Kendilerini beğenmişler ve siz onları daha çok beğeneceksiniz Öne Çıkanlar Listesinde (10.07.17-07.2018) *Myr Yayımlanma Tarihi: 11.11.16 Kapak Tasarımı: @noldungoya

Pasifik sularının derinliklerinde, insanlara görünmeyen, suyun ruhuna sahip yaratıklar yaşardı, bir vakitler. Kin tutamayan, intikam nedir bilmeyen, masum su cinleriydi bunlar. İnsanlardan biri su halkına ölümü getirdiğinde içlerinde intikam ateşi yanacak ve suyun ruhu dahi bu ateşi söndürmeye yetmeyecek... Bedel ödetmek için insan suretine giren bir su cininin, iki farklı dünya arasındaki eşi görülmemiş bir savaşa dönüşecek esrarengiz hikayesi, aynı zamanda imkansız bir aşka yol açacaktır.