[Aşkın Tatları Serisi - 1] Bir lezzet düşünün. Biraz yaramaz, boyuyla romantikliği doğru orantıda, yaptığı birbirinden leziz yemeklerle birlikte parmaklarınızı da yiyeceğiniz bir adamı alın, bırakın içine. Yanına da bazen tutamadığı bazen de açamadığı dili olan, minyonluğuyla kombinlediği kıvırcık saçlarını sevimli utangaçlığıyla savuran tatlı bir kadını harmanlayın. İki adet bisikleti de eklemeyi unutmayın tabi ki bu muhteşem lezzete. Ve tabi yanlarına da sevgili edasıyla sahiplenen kıskanç bir köpek ile prenses edasıyla süzülen uykucu bir kedi... Eh, biz adına Orta Şekerli diyelim ama bol şekerli olsun içi!

Gece Güneş. Paradoks gibi bir ismim, simülasyona benzer bir hayatım vardı. On altıma girer girmez kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde, adını ilk kez duyduğum sorunlu çocuklar kolejine gönderileceğimi nereden bilebilirdim? Ailemin beni apar topar ayak altından çekmesinin sebebi neydi? Peki ya gittiğim kolejde tanıştığım tuhaf insanlar? Hepsinin geçmişimle bağlantılı olacağını düşünmekte haklıyım. Ne de olsa hayat sadece bir simülasyon. Bana iftira atıyorlar. Benden korkuyorlar, benden gizledikleri şeyler var ve gideceğim kolejde peşimi bırakmayacaklar. Paranoyak falan değildim, bunu hissediyordum. ''Sen özelsin, Gece. İsmin gibi özel ve karanlıksın.''

-

çılgınç sorular, egzantiring cevaplar 😊

"4 dakika." "3 dakika." "2 dakika." "1 dakika." "Hayır lanet olsun!" dedim kendi kendime. Pes etmemişti bu zamana kadar. Onu öpmem şart artık. Ne yapsam? Ölü taklidi? Hayır. Hastanlanma numarası? Bu da olmaz. Peki ya, "Sarımsak yedim öpüşemem." desem. Gerçi ertesi gün illaki öpmem gerekir. Okuldan kaçsam? Oldu Melis babam ağzıma etsin! Mert girdi sınıfa. Bana sırıtıyordu. "Biraz daha bekle. Herkes sınıfa girmedi." dedi. Oflamaya başladım. Sınıfta doluyordu. Lanet olsun ben bunu nasıl yapacağım?! Hiç sevgilimi dahi öpmedim ki dudaktan. Sınıf tamamen dolunca bana baktı. Gözlerimi kapattım. Buna mecburdum. Hadi Melis, ne olabilir ki? Yavaş yavaş ona yaklaştım. Hayır, bunu yapamam, yapmamalıyım. Ama yapmazsam korkak der bana. Biraz daha yaklaştım. Gözlerimi açtım. Derin bir nefes aldım ve dudağına yapıştım. O an hissetiğim şey çok değişikti. Sıcaktı, huzurluydu. Ama biraz da rahatsız olmamı sağlıyordu. Çünkü ben ilk defa birisini dudaktan öpüyordum. 'Lanet olsun!' Diye çığlık attı iç sesim. "En büyük aşklar nefretle başlar." Misali bir aşk hikayesi...

Tam sonunu okucakken biri bana çarptı ve kağıt yere düştü. Neyseki hava rüzgârlı değil. Kağıdı yerden alıp bana çarpana dönüp bağırmaya başladim. ''Hey önüne baksana körmüsün?'' ''Sen bence önüne bakmalısın. Kafanı biraz kaldırıp etrafa bak. Bücür.'' dedi. Bücür? Bücür?! ''Sen kime bücür diyon lan?!'' diye bağırdım. ''Sana.'' dedi.

"Eğer bir dilek hakkım olsaydı, ne dilerdim biliyor musun?" Kafasını salladı. "Tüm acılarının yarısını almak. Çünkü bu sefer bende senin düşündüklerini, hissettiğin acıları tadacaktım. Ve ben sana göre düşünecektim. Kendini böyle harap etmeni istemiyorum." dedim yüzünde ki her santime bakarken. "Sen harika bir insansın." Alnımı öptü ve ellerini saç diplerime götürdü. Dudakları hâlâ alnımdaydı. O kadar güven vericiydi ki bana karşı olan dokunuşları. Ve ben onu tekrar sevmiş, tekrar aşık olmuştum. "Seni hak edecek ne yaptım ben?" "Sadece sevdin." Dudakları yanağıma geldi bu sefer. Ve benim kollarım tekrar yerini bulmuş, boynuna sarılmıştı. *** "O yeşillerin var ya... İçinde kayboluyorum." "O kahvelerin var ya... İçinde boğuluyorum." *** "Seni varya... Acayip seviyorum." "Ben seni daha acayip seviyorum." ***

Nalu Gale Gruvia Gerza ve bir çok çift...

Sıradan bi hayatı vardı.. Aşk değiştirdi hayatını... Yapmam dediklerini yaptı... Ömrünü adadı sevdiğine... Sevdiğide ona.. İkiside biliyordu ölene kadar birlikte olacaklarını.. İki yarımdan bir tam oluştu..