*WATTYS 2023 Yarı Finalist* Maya, sıradan bir günün sonunda evine dönerken bir inşaatın içerisinde duyduğu seslerle yolunu değiştirir. Bu soğuk havada, inşaatta kalmış siyah kediyi yanına almak ister fakat işler istediği gibi gitmez. Merdivenlerden düşerek kafasını çarpan Maya, gözlerini açtığında kendini inşaatta değil, evinden birkaç sokak ötedeki bir kaldırımda bulur. Başına bir şeyler geldiğini düşünerek panikler ve evine geri dönmeye çalışır. Bu çok zor olmaz çünkü çok uzakta değildir. Fakat evine döndüğünde ise işlerin sandığı kadar basit olmadığını anlar. Kapıyı kendisine açan genç bir delikanlı, evde yıllardır kendisinin yaşadığını söyler. Başlama Tarihi: 21.02.2022 Bitiş Tarihi: 20.05.2022 Yeniden düzenleme: Kasım,2024

Karanlık sokakların birinde, kenar köşede kalmış bir dövmeci, yıllardır saklanan bir sırrı korumaya çalışıyordu. Burası normal bir dövmeci gibi görünen ama normallikle uzaktan yakından alakası olmayan bir yerdi. Dükkan göz önünde olmasa da kime sorsanız nerede olduğunu bilirdi. Müşterileri ise her yaştan ve cinsiyettendi. Simay, dövmelerden hiç hoşlanmayan biriyken günün birinde nasıl olduysa kendini o küçük dükkanda buluverdi. Tuhaf bakışlı dövmeci, kataloğu gösterdiğinde pek fazla seçenek görememişti. Fazla düşünmeden rastgele bir dövme seçti ve dünyası kökünden değişti.

Merhaba benimle aynı kaderi paylaşan kız kurusu kardeşlerim. An itibariyle hepimi aynı dertten müzdarip ve sonunda üzerimizde ki baskılara yenilmeye hazırız. Çünkü kız olmak bunu gerektirir. Daha ömrümün baharın da evlilik baskılarına dayanamayıp aileme tamam evleneceğim dediğimden beri hayatım bir cennete dönüştü.. Şaka şaka buna inandınız mı gerçekten ? O zaman siz gerçek bir hayalperestsiniz .. Önce gelen görücü adaylarından en iyisi ve temiz aile çocuğu önüne koca adayı olarak konuldu. Sonra da her kafadan bir ses çıkmaya başladı. Eli yüzü düzgün çocuk Sakın ha aklını başına al kaçırma bu oğlanı ;Evi arabası varmış bu zamanda bundan iyisini mi bulacaksın . Sanırsınız müstakbel kocamı kendilerine alacaklar.. Eh bundan bir şikayetim olmasa da sonunda benim için bahtsız ailem için mükemmel damat adayına evet denildi. Tüm hazırlıklar yapılıp nikah günü gelip çattı. Bir delilik yapıp kaçmak istesem de yapamadım .. Evet evet bunu deli gibi istemiştim ama , gözünü üstünüzden ayırmayan bir anneniz , odanıza el koymak için büyük bir keyifle bekleyen bir kardeşiniz varsa bu sandığınız kadar kolay değildi. .. Ama kader bir kez daha ağlarını örmüş ve evlenmekten kurtulamasam da düğün günü damat değişikliğiyle kıskanç bir sevgilinin kurbanı olmuştum. Düğünümde yanımda olan adam kocam değildi. Eski sevgilisinin hain planına kurban olan KOCAM ise düğünüm de bileklerime kelepçeyi takan bir baş komiserdi. Suçum nemiydi ? Soy adımın tüm bahtsızlığını üstümde taşımaktı sanırım. Bu arada size kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Pelin bahtı Kara ..

04.04.2016 ... " Dünyadan uzakta bir gezegen var Vera. Gezegenin adı Opus. Opus gezegeninde bazı doğaüstü güçlere sahip insanlar var. Mesela büyücüler , seçilmişler gibi. Bu doğaüstü güçlere sahip olan insanlar belirli alanlara ayrılarak Expermus'ta bunun eğitimini görür. Expermus'u yatılı bir okul gibi düşünebilirsin ama yatılı okuldan çok daha büyük ve eğlenceli olduğuna kalıbımı basabilirim. " dedikten sonra bana güven verircesine gülümsemişti. " Opus gezegenini yöneten tanrı ve tanrıça 18 yıl önce bir kavga etti ve bu kavga sonucu Tanrıça Amel kendi yandaşlarını alıp gezegenin bir tarafında kendi Amel ırkını kurdu. Şuan Opus gezegeni 3 parça halinde. Amel ırkı, Asor ırkı ve Ortak Alan. Asor topraklarında bir adet , Amel topraklarında bir adet olmak üzere Opus gezegeninde 2 adet Expermus var Vera. " diyerek benim anlattıklarını hazmetmemi bekledi. Duyduklarımla şoktan şoka girmiştim . Acaba bu adam ve kadın benimle dalgamı geçiyordu? Adam derin bir nefes aldıktan sonra " Tanrıça Amel ve Tanrı Asor senin anneanne ve deden. " demişti. ... Bir kız düşünün. Kendini insanlardan soyutlamış. Şimdi de o kızın aslında 18 yıldır yaşadığı Dünya gezegenine ait olmadığını düşünün. Gerçeklerden kaçmak için fantastik kitaplara sığınmış o kızın aslında tam da o kitaplardaki baş kahraman olduğunu. Mina'nın deyimiyle oyun gibi olan bu gezegende Vera kendine bir yer bulabilecek miydi ?

Sirkte annesi, babası, beş kardeşi, dayısı, halası ve yedi kuzeni ile dünyayı dolaşan genç bir kız... Gezici sirkin yolu Amerika'ya düşer. Buria her zaman ki gibi broşür dağıtırken garip bir adama rastlar. Adam önce kızın içini görmek istercesine süzer ardından hiç birşey söylemeden çekip gider. O akşam ki gösteriye gelir gizemli adam, ama gösteriyi seyretmek için değil... Dünya sandığız kadar masum, Masallar da sadece hayal ürünü, Gördüğünüz herşey göründüğü gibi, Yalanlarsa yalan DEĞİL... DOĞRU BİLDİĞİZ HERŞEY BİR YALAN... YALANLAR İSE TÜM GERÇEĞİNİZ...

Hayallerinin peşinden giden bir kız. Peki hayallerinin gerçekleşme ihtimali çok az ve bir o kadar da saçmaysa? "Sana verebileceğim en büyük hediyeyi veriyorum. Tamamen seninim." "Sana verebileceğim en büyük hediyeyi veriyorum. Daha ötesi yok." (Kpop) Tüm hakları saklıdır ©

Kitabın başlangıç tarihi 12/09/2015. #1 Bilim kurgu **Dikkat! Parola Yayınevi ile yapılan anlaşma ile Unutulmuş: Türkiye iki ayrı kitap şeklinde basılacaktır. İlk on bölüm tanıtım amaçlı bırakılmıştır, kalan bölümler kaldırılmıştır** 21 Aralık 2012. Maya takviminin son günü. Çoğu kişinin bir şey olacağına inanmadığı, ufak bir kesimin ise dünyanın sonunun geleceğine inandığı o 'büyük gün'. Ben de çoğu kişi gibi o gün bir şey olacağına inanmıyordum. Daha fazla yanılamazdım... 21 Aralık gününün ilk saatlerinde Dünya'nın bir ülkesi hariç bütün ülkelerinde aynı virüs yayılmaya başladı. 21 Aralık günü ailemle birlikte sabah kahvaltısı yaparken, korku dolu spikerin söyledikleri bugün bile kulağımda. Spiker, gece saat 12'yi geçtikten sonra Dünya'nın bütün ülkelerinde aynı virüsün görüldüğünü söylemişti. Virüsün kim tarafından oluşturulduğu ya da tedavisinin olup olmadığı şimdilik bilinmiyordu. Bilinen tek şey virüsün, insanları birer zombiye dönüştürdüğüydü. Spiker o kelimeyi söylediğinde kendime hakim olamamış ve gülmüştüm. Keşke gülmeseydim... Haberler bittikten sonra ailemle şaşkın bir biçimde birbirimize baktığımızı hatırlıyorum. Haberlerde söylenilenler gerçek miydi? Yoksa bizim o harika medyamız oyuna mı gelmişti? Her şeyden önemlisi şimdi ne yapacaktık? Benim okula gitme saatim gelmişti. Anne ve babamınsa işe gitmeleri gerekiyordu. Bakanlıklar herhangi bir açıklama yapmadığına göre durum o kadar ciddi olamazdı. Sonunda hepimiz hazırlanarak evden çıktık. Keşke hiç çıkmasaydık...