Kıyısında dolaştığım şey deniz değil , ölümüme sebep olan fırtınaydı... Bir an şöyle düşündüm . Dışarıda fırtına, yanımda sen Dışarıda soğuk , elimde çay Dışarıda ölüm ,içimde umut Dışarıda sesler ,içimde dudaklarında kilit Dışarıda orman ,içimde yangın . Dışarıda maskeler, içimde masumiyet Dışarıda son , içimde başlangıç Dışarıda ne var bilmiyorum , İçimde umut İçimde mavi İçimde deniz BEN ARYA GÜNEŞ BU BENİM HİKAYEM .........

Hayatıma girdiği günden itibaren zindana çevirdi o tam bir ruh hastasıydı okulumu evimi ailemi bile etkisi altına almış her şeyi alabileceğini sanan piskopatın tekiydi yaşadığım her güne onun sayesinde lanet ediyordum o BARTU DEV ... "Bu okulda kaldığın her gün bir önceki günden daha beter şeyler yapacam sana " dedi evet yapardı artık inanıyordum "Senden NEFRET EDİYORUM " dedim dolan göz yaşlarımla "Umrumda olduğunu falan mı sanıyorsun " dedi ve o iğrenç gülüşüyle beni küçümseyici bakışlarıyla ezdi Yanımdan geçip giderken kulağıma eğilip "Bu daha iyi günlerin yeni " İşte başlıyordu kabus dolu günlerim... (Tamamlandı 👏👏)