Hayatın ne zaman bir umutla kapınızı çalacağını bilemezdiniz. Baloya yetişmesi gereken bir prensesin iylik perisinin birden ortaya çıkarak ona yardım etmesi ve mutlu son ile biten tüm o masallar, umut ve bir çuvval şekerden ibaretti. O yüzden umut kelimesinin hayatınızda ne zaman size geleceğini bilemezdiniz özelliklede tam fırlatacaken terliğinizi tutacağını... sanırım hayatım peri masalarının çürük elması yada yan sanayi çakması gibiydi. Elmastan ayakabılar yada beyaz atlı prensler bana pek uğramazlardı. Işıltılı elbiseler mi? onlar kesinlikle birer deli saçmasıydı. Oysa hayatıma umut parçalarını eken en önemli unsurlarından biride o kabarık ve parıltılı balkabağı elbisemdi. 👑 Minik şeytanı gözüme kestirirken kuru olan dudaklarımı araladım. Sakin olmalıydım. Pembe terliğime kısa bir göz attım. Korna sesleri eşliğinde Mesafe ve rüzgar hızını hesapladıktan sonra bir kaç atış haraketi yaptım. Bu terlik hedefini tuturmak zorundaydı. nede olsa anneden gelen bir meslekti bu, başarmak zorundaydım. Bu terliğin sihirli bir korku gücü olduğu tüm türk halkı tarafından bilinirdi. Düşüncelerime ara vererek elimdeki pembe puantiyeli kurdaliyeli tokaya sahip terliğimi Atmak için hazırlandım. "bu senin kaderin hazal." Diyerek isteklice mırıldandım. Havaya giren duygularım ile terliği fırlatmak için öne atak yaparak minik bir iniltiyi dudaklarımdan kaçırdım. Ancak terlik bir yere takılmış gibi havada asılı kaldı. kağanın gözden kaybolmasından sonra kavisli kaşlarım çattıldı. güçlü bir etki ile yeniden denedim. Ancak neredeyse yere düşen bedenim ve parıltılı balkabağı elbisem ile hızlıca arkama döndüm.

Beyaz, narin, kusursuz bir tanrıça olabilirmiydi? Ölüm kokusunu alan vücut boğumları derin günahlarını temizleyebilirmiydi? İlahiler ile anılan güzel yüz hatları onun için sadece karmaşık bir oyundu. O bir ateşti sıcaktı ama dokunduğu herşeyi küle çevirmeye meyiliydi. Siyah duyguları Ve karanlık geçmişi ile o yok oluşdan doğan beyaz bir melekti. Onu Ölümün tanrıçası haline getiren acımasız yöntemleri vardı. katliyamları ile insanları içine iten kara bir delikti. Sonu bilinmeyen güzel görünümü onu bu yakıştırma ile bütünleştiriyordu. Kan ve haz ile harmanlanan taze bir günahtı. Ölmesi için yeni yapraklar yaratan büyüleyici bir ağaçtı, Ama özen ile yok ettiği yapraklardan biri bu kusursuz derecede yaratılan günahı temizlmek için herşeyi yapmaya gönülü idi. Yasak bir yaprak ne kadar zarar verebilirdi ölümün ve karanlığın tanrıçasına? Sarı ve yıpranmış görünümü beyaz kusursuz meleğe erişebilecekmiydi? Yoksa son bahar ile dökülen aciz bir yaprak haline gelerek bu savaşı kayıp mı edecekti?